De moestuin (4): Slakattack

Dat hadden jullie niet verwacht hè, smeerlapjes, slijmjurken, snotsnuivers… dat de tuinman om half twee in de nacht met zijn Hema-flashlight de kooltjes en de kropsla kwam inspecteren. Lekker knaagie knaagie aan mijn plantjes, huh. “Het is donker, hij ziet het toch niet” …en ondertussen een gezellig slakschatje… Maar nobody touches my vegetables! Nóbody.’

Het is duidelijk, Ik heb de tegenaanval ingezet.
‘De gastropoda of buikpotigen, zo genoemd omdat ze zich met hun gespierde buik voortbewegen, raken actief in de schemering en fourageren ’s nachts.’
Jáhá, betrápt. En nou denk je zeker dat je heel wat bent met je bewegende sixpack, maar big deal, want  de grote tweevoeter heeft toevallig Wikipedia!

Mijn zaklamp werpt een spookachtig licht door de duisternis als ik van bak naar bak wankel. Voor een toevallige voorbijganger moet het een luguber gezicht zijn. Mompelend als een maanzieke sjamaan, want een flesje Chileens rood voor bij het wachten, trek ik vingergrote bruine naaktslakken van de bladeren en verpulver ik de huisjesslakken.
Jazeker, die met die leuke antennetjes, die het zo goed doen op tekeningen in peuterboekjes…
‘Op een mooie ochtend wordt Sjakie Slak wakker en steekt zijn kopje voorzichtig uit het huisje dat hij op zijn rug draagt.
Zien jullie dat jongens, dat is Sjakie..die gaat leuke avonturen beleven..’
Nou reken maar, daar ga je Sjakie… zo de sloot in met al je broertjes en zusjes.
De forse jongens, de sportschoolslakken, die goed zijn voor een compleet rode koolblad per nacht, hechten zich onmiddellijk als bloedzuigers aan mijn vingers en slijmen mijn handen onder.
Ondanks al mijn moed en vastberadenheid griezel ik toch even als ik ze met een langgerekt ‘Tsjaaap’ weet los te trekken.
De lange albino’s lijken geheel en al uit drab te bestaan en glibberen alle kanten op als ik ze aanpak.
Deze nacht maak ik 23 slachtoffers, morgen zet ik de streepjes op mijn schoffel…

En maak je geen illusies, I’ll be back!

26 Reacties

  1. Wat je ook kunt doen: ze tevreden stellen met voedsel wat zij wel lekker vinden en waar jij geen belang bij hebt, komkommer – en meloenschillen bijvoorbeeld. Vinden ze heerlijk. Want bier op een schoteltje is toch weer zonde van dat bier.

    1. Ja,we gaan ze een beetje verwennen, komkommermelange op een bedje van
      peterselie en geschaafde amandelen..

      1. Waarom niet, het is tenslotte ons galgenmaal. Maar laat u de amandelen maar weg want we zjjn vegetarisch.

  2. @ Rigo: als pasquali jouw goede raad steeds opvolgt is HET SNEL GEDAAN met de stukkies! DAT MOETEN WE NIET WILLEN… TOCH??!!

  3. We willen ons nergens mee bemoeien, maar als het aan ons ligt zijn we toch het liefst zo dronken mogelijk op het moment dat we verpletterd worden door meneer Pasquali. En wat kost zo’n schoteltje bier nu helemaal?

    1. En nou hier ook een beetje aan mijn stukjes voor Nurks lopen knagen..
      en om bier zeuren..en hoe komen jullie trouwens op internet?

  4. Ps: Nu we u toch spreken, er gaan hier stemmen op voor iets sterkers, bijvoorbeeld een ronde armagnac of een goede Ierse maltwhisky. Dat is wel wat duurder, maar het gaat toch maar om een kleine hoeveelheid.

          1. Tot nu toe niet, maar we zijn altijd in voor een experiment.

    1. Niks daarvan, de wereld gaat ten onder aan eufemismen..
      Verdelgen, verpulveren, verpletteren, mollen, slopen, vermorzelen..!
      Zo doen we dat in moestuin 2.0..( hijgde hij..)

  5. De wereld gaat helemaal niet ten onder aan eufemismen. Want als je iets een andere naam geeft verandert dat iets er niet door. De nazi’s hadden het over ‘Sonderbehandlung’, maar hoe ze het ook genoemd hadden, die Joden waren toch wel dood gemaakt.

  6. Ik vind dat wel een moeilijke (eufemisme) vergelijking in het kader van de slakkenbestriijding in een armzalig moestuintje..
    Helaas ontging je de ironie in de aanhef van mijn reactie..??

  7. De ironie ontging me niet, maar als mensen dieren doodmaken zonder dat het nodig is – je kunt die slakken na het vangen toch ook ergens heenbrengen waar je er geen last van hebt – word ik altijd een beetje kribbig. Dus heb ik me maar opgeworpen als woordvoerder en belangenbehartiger van de slakken. Om ze zogezegd een stem te geven ;]. De moeilijke vergelijking was om je aandacht te trekken. Nee, hoe moet je dat zeggen: om je tot nadenken te stemmen. Het zal wel niets uithalen maar dan heb ik in ieder geval m’n best gedaan. En meer kan je niet doen.

  8. Je diervriendeljke reactie dwingt mij uit m’n rol te stappen.
    Er is niet vermorzeld, noch verpletterd maar verplaatst.
    Was het niet Carmiggelt die zei : ‘ Ik lieg de waarheid’..
    Juist dat duwtje geeft de werkelijkheid iets aardigs..of ergerniswekkends.

  9. Nou, dat heeft dan gewerkt. M’n excuses voor het feit dat ik je voor een aanrichter van zinloze massaslachtingen heb aangezien. Zo diervriendelijk ben ik overigens niet: ik eet vlees en kip en bijna uitgestorven tonijn. Hoe vind je trouwens deze: ‘De walvis is al zo vaak bijna uitgestorven dat hij ongeloofwaardig wordt’.

Laat een antwoord achter aan pasquali Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *