Liegen lijkt een geaccepteerd verschijnsel in de politiek. Ik noem de vergeten miljarden van de Olympische Spelen, het toneelspel van de vastgelopen catshuis-onderhandelingen, de bewering dat het Polen-meldpunt slechts een partijkwestie is. Er zijn zo veel leugens, dat ze mij niet eens meer opvallen en daarom zelfs niet te binnen schieten wanneer ik er over nadenk. Liegen en politiek bedrijven gaan hand in hand, zeker als het partijbelang -en daarmee het eigenbelang- in het geding is.
Zo werd in NRC dit weekend in een bijzin gesuggereerd, dat de reden waarom tweede kamerleden van het CDA akkoord gaan met radicale voorstellen en weg kijken bij onwaarheden, misschien wel ligt in het feit dat ze niet meer zeker zijn van hun baan. De peilingen zijn zo dramatisch, dat driekwart van de fractie op straat dreigt te komen na eventuele verkiezingen. Wellicht ben ik wat naïef, maar dat een kabinet in stand wordt gehouden vanwege de angst voor baanverlies van tweede kamerleden, vind ik zelfs in het huidige politieke klimaat best opmerkelijk. NRC blijkbaar minder, gezien het gegeven dat het slechts om een opmerking in een bijzin ging.
Liegen mag dan een geoorloofd verschijnsel zijn als het gaat om baanbehoud van politici, voorkomen moet worden dat deze mentaliteit overslaat op het gewone volk. Politici kunnen niet wegkijken of bagatelliseren wanneer anderen zich van onwaarheden bedienen, want dan is het zo lastig om de rechtsstaat te handhaven. Daarom worden individuen opgevoerd en afgestraft vanwege hun leugens. Dan zegt een minister Leers bijvoorbeeld dat Mauro als 10-jarige gejokt heeft. Jokken mag niet in dit Nederland en dus moet Mauro weg.
Met die uitspraak slaat minister Leers vervolgens een aantal vliegen in één klap: het is voor het hele land duidelijk dat er normen en waarden zijn waar het vòlk zich aan dient te houden, de gedoogpartner PVV steekt de stekker net weer even wat steviger in het kabinet, èn hij geeft zichzelf en de totale CDA fractie weer een baangarantie voor de komende zes maanden. Zo dient de leugen van de individuele asielzoeker Mauro, het collectieve belang van dit kabinet.
Die jongen verdient een lintje. In 2013 persoonlijk op te spelden door Nederlandse ambassadeur in Angola.
Zou het niet een geweldig idee zijn om een leugenachtig stuk ongeluk en linkse klootzak van een Heribert Prantl, de chef van de Süddeutsche Zeitung met zijn verziekte haat tegen de AfD, gewoon op te laten treden in de Fabeltjeskrant?
Dan mag hij daar voor Meneer de Uil gaan spreken om de dieren van het Dierenbos; Bor de Wolf (geprikkelde uitbater van het Dierenbosse café), Ed en Willem Bever (rasechte sleutelaars), Ome Gerrit de Postduif (ijverige postbode), Lowieke de Vos (hongerige en sluwe levensgenieter), Stoffel de Schildpad (slapjanus met allerlei kwalen), Meindert het Paard (overgewerkte dierenarts), Chico Lama (spuwende bosmeester), Zoef de Haas (eigenwijze domkop), Mister Maraboe (sombere geliefde), Woefdram (kruiperige slijmerd), Juffrouw Ooievaar (ijdele en eigenwijze betweter), Juffrouw Mier (ijverige huisvrouw), Isadora Paradijsvogel (laconieke artieste), Martha en Myra Hamster (sociale, zorgzame en overijverige zusters) e.v.a. dieren, op te stoken tegen iedereen die aan de Duitse luchtkastelen van de multiculturele en politiek-correcte samenleving komt en deze allang tot zijn ondergang is verdoemd!
Of laten we anders deze voormalige Officier van Justitie, Prantl, eens laten kijken naar films over zijn nazi-“collega’” Roland Freisler daar deze ook iedereen verketterde en uitschold die het nazi-regime verafschuwde of belachelijk maakte! Prantl beschikt nog net over zoveel intellectuele gedachtengoed als de eerste holbewoner op Aarde!
En als Prantl nou nog iets verder de geschiedenis in kan worden teruggeworpen, recht de oceaan in ten tijde van de dinosaurussen, dan is het voor hem niet te hopen dat hij door een Deinosuchus (een reusachtige voorhistorische krokodil van 15 meter lengte en 6000 kilo zwaar!) of door een Megalodon (een reusachtige voorhistorische haai van 20 meter lengte en 14.000 kilo zwaar!) wordt verzwolgen!
Hopelijk krijgen ze daarginder in Duitsland een zodanige afkeer van Heribert Prantl dat hij, net als zijn akelige linkse vrienden Merkel, Knot, Maas, Schulz, Rompuy, Gauck etc., daar voorgoed wordt weggejaagd, desnoods gedompeld in pek en een hele lading veren over zich heen!
Dat is echter iets wat minister Leers hopelijk bespaard mag blijven!