Het is nog net ochtend. De geur van boenwas vermengt zich met die van verschaald bier en volle asbakken. Sep maakt zijn vinger nat en laat ‘m over de rand van zijn bierglas glijden. Dini wrijft glazen schoon. Ze pakt een glas, propt er een witte theedoek in en begon rond te draaien. Ze haalt de doek eruit, houdt het glas tegen het licht en kijkt of er nog sopresten te zien zijn? Tijdens het draaien van de theedoek zwiepen de borsten van Dini in haar blouse heen en weer. Sep schuift zijn kont wat naar achteren, buigt zijn rug en laat zijn kin rusten op de bar. Hij kijkt door het glas heen naar Dini’s zwiepende voorgevel.
“Zeg Dini”, zegt Sep.
“Ja”, zegt Dini.
Sep laat een stilte vallen. Hij zucht. De stilte duurt iets te lang nu. “Doe nog maar een biertje”, zegt hij en drinkt snel het laatste slokje uit zijn glas.
Op de wc-deur hangt een biljet. “HELP! STACEY IS WEG! Ik mis haar heel erg. (Hartje hartje.) Het is een zwarte kater met een witte bef. Als je haar ziet, bel alsjeblieft 06 5143xxxx. Ik mis haar zo!!!”
Drie uitroeptekens. Toe maar. Onder HELP, STACEY WEG een grote foto van een zwarte kat die tussen een paar lege flessen wijn staat. Goed volk. Hopelijk heeft ze haar kat inmiddels gevonden. Dini zet een biertje voor Sep neer.
“Zeg Dini”, zegt Sep. “Wanneer je halfzus een dochter van je vader krijgt, krijg je dan een driekwartzus?”
“Nog een keer?”, zegt Dini.
“Stel je hebt een halfzus. En je vader heeft bij haar een dochter verwekt. Noem je die dochter dan een driekwartzus?”
“Wat zijn dat voor zieke praatjes, Sep. Probeer je me iets te vertellen?”
“Hoezo ziek?”
“Hoezo ziek?” Dini stopt met schoonwrijven. “Je vader die een kind bij zijn dochter verwekt, hoe ziek wil je het hebben?”
“Het hoeft toch niet zijn dochter te zijn? Het kan ook de dochter van je moeder zijn. Die zij van een andere man dan je vader heeft gekregen. Dan zijn ze geen familie van elkaar. Het is misschien wat ongemakkelijk op familiefeestjes, maar van de wet mag het.”
“Ik heb geen zin om hier over na te denken, Sep. Laat me alsjeblieft gewoon in alle rust die glazen schoon maken. Het is gisteren laat geworden, zoals altijd. Ik heb koppijn en vorige week heb ik mijn moeder begraven. Als je verliefd bent geworden op de dochter van je ex-vrouw, ik hou je niet tegen, maar val me er alsjeblieft ook niet mee last.”
“Het was puur theoretisch. Stel je vader en je moeder hebben allebei een kind bij een ander, een zoon en een dochter. Dat zijn dan je halfbroer en je halfzus. En stel dat die een dochter krijgen, dan is dat volgens mij een kwartzus?”
Dini schudt haar hoofd. Sep tilt zijn linkerbilhelft van de barkruk. Hij lijkt een scheet te willen laten, maar laat zich weer terugvallen. Vermoedelijk bang dat het te hard tegen het hout van de barkruk resoneert. Het gepiep van de deur klinkt. De gordijnen gaan opzij. Heel even kun je de druilerige ogen van Wim zien, voordat zijn brilglazen zodanig beslaan dat je er van beide kanten niet meer doorheen kunt kijken.
Carmiggelt 2011?