Stapelgek

Vandaag lees ik allerlei smeuïgs over Diederik Stapel. Dat hij niet één onderzoek (die van het carnivoren-egoïsme) maar talloze heeft gefingerd, zijn hele loopbaan door. Dat hij de tests in zijn eentje uitvoerde, áls hij ze uitvoerde. Dat als zijn studenten de proefpersonen zelf wilden testen, hij botweg weigerde. Dat als zij aandrongen hij ze de mond snoerde met: “Uw toon bevalt me niet” of “het is een kwestie van vertrouwen”(in de wetenschap, sic). Dat de rector magnificus van de Universiteit van Tilburg partijdig was, tot onlangs 3 studenten achter de rug van D. Stapel om het onderzoek opnieuw uitvoerden en niets van zijn aannames heel lieten, de resultaten onder de neus van rector Philip Eijlander schoven en deze niets anders restte dan aan de noodrem te trekken (“Ik kon er niet meer omheen”). Dat de UvT na aanleiding van dit ongeluk het beleid op twee punten gaat aanpassen:
-onderzoeksgegevens moeten 5 jaar openbaar blijven ten behoeve van nadere toetsing
-de rector magnificus zal onpartijdig zijn

Hoe ze dat laatste willen aanpakken weet ik niet. Hoe en in welke mate de rector in eerste instantie partijdig was ook niet.

D.Stapel heeft eergisteren een openbare mea culpa geschreven. Helaas kan hij het niet laten op subtiele wijze de schuld buiten zichzelf te plaatsen (de druk om te presteren was te hoog, hij kon geen weerstand bieden aan de cultuur van aldoor publiceren), en zichzelf stiekem toch een schouderklopje te geven: “Ik heb de fout gemaakt dat ik […] de wereld net iets mooier wilde maken dan hij is.”

Nee, Mijnheer Stapel, niet de cultuur van steeds publiceren heeft u gedwongen om jarenlang uw onderzoeksresultaten uit uw duim te zuigen, dat deed u helemaal zelf, u en uw tomeloze zucht naar succes en aanzien. De jongens die mee hebben gedaan aan het bouwen aan bunkers voor de Nazi’s, de moffenhoeren die neukten om hun gezin van de hongersnood te redden, die zijn onterecht aan de schandpaal genageld. U niet. Er was geen pistool op het hoofd van uw kind of uw zusje gericht.

De Speld heeft er een geducht concurrent bij gekregen. Als ik in het vervolg bepaalde stukken onderteken met D. Stapel, dan weet u wat ik ermee bedoel. U zijt gewaarschuwd.

Oud Zeikwijf
Beroepsbrokkenpiloot. Vloog nochtans op haar achtste reeds rakelings langs bergkammen om berggeitjes en bergmarmotjes te tellen. Is tot haar eigen verdriet gemodelleerd naar haar vader, een onbehouwen Italiaanse charmeur met een groot hoofd en een passie voor even belachelijke als tijdrovende hobby’s. Komt oorspronkelijk uit Frankrijk. Heeft in Japan gewoond. Woont sinds begin jaren ’80 in een boomhut op het Waterlooplein in ‘Magies Centrum Amsterdam’, van waaruit ze haar schrijfsels via rooksignalen aan de redactie doorseint. Ze schrijft ook voor AT5, Sargasso en voor Kutbinnenlanders. En op haar eigen stukje internet: oudzeikwijf.com.

4 Reacties

  1. Ik verwijt Stapel niks:
    Ik verwijt de softe onderzoeksrichting ‘sociale psychologie’ simpelweg dat ze bestaat:
    leeghoofdige, gebakken lucht-onderzoeken waar niks uitkomt en je niks mee kunt:

    ‘vleeseters zijn agressiever dan niet vleeseters’..so the fuck what?

    hopelijk komt er nu een debat om de bakken met geld die naar die ‘studie’ – richting gegooid werden, te besteden aan pak ‘m beet: de zorgsector.

  2. IJdelheid doet vreemde dingen met mensen. Ik denk dat een stevige psychotherapie -gewoon de ouderwetse analyse, 5 keer in de week- van grote hulp kan zijn voor deze man. Jarenlange aandacht van iemand, zonder dat de rest van de wereld er last van heeft.

Laat een antwoord achter aan Vrouwke Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *