Leraar Nederlands

Ik zat op het Petrus Canisius College in Alkmaar, een katholiek lyceum, van mijn twaalfde tot mijn achttiende jaar (1965-’70). Eerst had je twee brugjaren, waarin je in alles les kreeg (behalve in Grieks). Daarna kon je kiezen: gymnasium A of B, HBS A of B en, voor de meisjes, de MMS. Ik weet nog dat ik toen voor de eerste keer tekenles kreeg, van  meneer Berkhout. ‘Iedereen kan tekenen!’ luidde zijn opvatting (het was in de tijd van Karel Appel), maar aan mij was het niet besteed. Ik heb sindsdien ook nooit meer getekend of geschilderd. Ik heb zelfs nooit gedroedeld. Toen hij me er eens over ondervroeg, zei ik: ‘Mijn talenten blijken elders te liggen.’ ‘Welnee,’ zei hij. ‘Jazeker!’ hield ik vol, want je kon me toen al niet overtuigen. Ik kan het gewoon niet, tekenen. Klaar.

Ik had het eerste jaar les in Latijn van meneer Leeman, een megalomane engerd. Zo komt het dat ik niet naar het gymnasium ben gegaan, maar naar de HBS, want daar kreeg je geen Latijn. Ik koos voor de HBS, en een jaar later voor de HBS-A, want in B kreeg je veel natuurkunde en wiskunde en scheikunde, en daar was ik niet goed in. Ik deugde eigenlijk alleen voor de talen en voor biologie. Dat vloog me eigenlijk aan, die vakken. Huiswerk heb ik er nauwelijks voor hoeven doen. Vakken als boekhouden en rechts- en wetskennis nam ik maar op de koop toe.

In de vierde klas van de HBS bleef ik zitten, en dat was vreemd voor iemand met achten en negens op zijn vorige rapporten, en met grotendeels dezelfde leraren als het vorige jaar. (Mijn favoriete leraar was de leraar Nederlands, Piet Meeuwisse, die les gaf zoals ik het zelf ook had willen doen: zachtaardig en toch precies, humoristisch en met grote kennis van de literatuur, waaruit hij vaak citeerde.) Ik denk nu dat ik door een puberale depressie een paar jaar lang niets gedaan heb. Ik begon pas weer ernstig met mijn huiswerk zo’n vier weken voor het eindexamen in het vijfde jaar van de HBS: even de boel d’r in stampen.

Ik slaagde. Later werd ik geen leraar Nederlands omdat ik de boeken die je daarvoor moest lezen, allemaal al gelezen had. Dat kon dus nooit wat wezen, dacht ik.

Laat een reactie achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *