Kort Frans

Ik schets een beeld van een willekeurige straat in het 16de arrondissement: appartementenblok, kapsalon, appartementenblok, nagelstudio, appartementenblok, kapsalon, appartementenblok, nagelstudio (bis). Het vinden van een goed knippende kapper zou dus geen probleem mogen zijn.

De eerste kapsalon die ik bezocht ligt vrijwel naast mijn deur. De kapster vroeg wat ik wilde: “Hetzelfde als nu, maar dan korter.” Simpel. “Nog korter?”, vroeg ze verbaasd op een weinig vriendelijke wijze. Ja, waarom kom ik anders hier dacht ik nog? En terwijl ik zo om me heen keek zag ik dat ik de enige was die geknipt wenste te worden. Alle andere vrouwen kregen langer haar door middel van extensions. Zuchtend deed het meisje de ‘shampooing’ en begon ze aan de knipbeurt. Dat dacht ik tenminste, ik hoorde tenslotte knipgeluiden. Er viel stukken van zeker 2mm naar beneden. Na 20 minuten was ze klaar en begon de ‘brushing’. Normaal een kunstvorm hier, maar aan mijn haar was duidelijk geen eer te behalen. Ze was zo klaar. Kassa: 62 Euro.

Kapsalon twee bezocht ik op advies van een kennis. Een oudere dame in een jaren 50 kapsalon ontving mij vriendelijk. Ik hoorde Adamo op de radio en terwijl ze mijn haren aan een shampooing onderwierp, rookte ze gewoon een sigaret. Mijn haar was inmiddels behoorlijk lang, want die eerste keer was er niks vanaf gehaald. Hetzelfde ritueel herhaalde zich ook in deze kapsalon: Kort? Nog korter? Er volgde wat luchtknipperij en heel veel brushing (daar waren mijn haren immers nu lang genoeg voor). Of ik tevreden was vroeg ze me. Ik keek in de spiegel en zei: c’est Mireille Matthieu, c’est ne pas Vrouwke. Dat vond ze een groot compliment. Lachend als een boer met kiespijn betaalde ik 45 euro.

Vandaag bezocht ik Kapsalon Joe. Ik was al vaker langs gelopen en het viel me telkens op dat er tenminste niet van die standaard kapsters werkten: een oude man, een alternatieve, wat dikkere vrouw (die zijn hier een zeldzaamheid) en een zwarte homo. Dat laatste wist ik pas toen ik de deur open deed en hij mij begroette. Joe en ik, dat kon het wel eens helemaal worden dacht ik, terwijl hij 2 kussen op mijn wangen drukte.

Ik vertelde Joe dat ik een super korte bob, in laagjes geknipt wilde. Elke kapper weet dan wat je bedoelt. Joe zag echter problemen. Zo kort als ik het wilde, dat kon hij niet knippen. Dat was gewoon niet jolie. En verder… mijn haar schreeuwde om glansverf en betere shampoo. En o ja, hij zou ook de spanning uit mijn hoofdhuid weg masseren. Na twee uur stond ik buiten, met geverfd en gebrushed half lang haar, een relaxte hoofdhuid, een fles glansshampoo en 130 euro lichter.

Na deze drie ervaringen weet ik zeker dat Parijse kappers niet knippen. Ze verven, geven hoofdhuidmassages en doen vooral heel veel brushen. Maar korte haren knippen, dat moet je als vrouw gewoon niet willen.

11 Reacties

  1. Dat komt omdat de Fransen begrijpen dat vrouwen lang haar moeten dragen. Anders is het niet vrouwelijk.

    Ik was me er nooit zo van bewust dat knippen bij vrouwen zo een georganiseerde oplichtersbende is. Ik moet hier in Erfurt moeite doen om meer dan 10 euro te betalen bij de kapper. Er zijn er die het voor 7 euro doen. Meestal geef ik dan nog 2 euro fooi omdat ik me schaam om zo weinig te betalen. Voor 10 euro wordt je gewassen en geknipt en gekamd (niet gebrushed; ik neem aan dat dat met een groffe kam en een föhn is).

  2. Excuses Vrouwke voor de onderbreking maar ik wil ook hier een oproep doen voor alle Nurksers & trouwe reaguurders: Vrijdag 2 dec, 20:00 uur, informele borrel voor de Blogbaldudes in de Balie, grote houten tafel links in de foyer. Geef het aub door, we mailen niemand persoonlijk.

  3. …een super korte verknipte bob in laagjes, hoe zou Vrouwke Molovich dat in het Frans hebben gezegd?

    Noord en Zuid Europa zijn twee aparte werelden. Hopelijk waren de verschuldigde bedragen ook in Zeuro en niet in Neuro.

  4. Je gaat ook in het foute arrondissement naar de kapper: alles in Paris-ouest is duur en je wordt nog genept ook!
    In Belleville stikt het van de goede, goedkope kappers, in het 10e, Rue St. Maur zijn ook een paar goede. En in de Rue de Bagnolet (20e, tegenover het park) Nergens ooit meer betaald dan 27 euro voor wassen, knippen en brushing.

    1. Precies!!

      Kopen doe je in het 19de en 20e arrondissement, en dan voornamelijk rondom Belleville. Ik woon nu al 13 jaar niet meer in Frankrijk, maar in die tijd was de markt op de “Place des Fêtes” een aanrader, vooral vlak voor het sluiten van de markt.

      De chique buurten zijn erg leuk om er te flaneren, maar verder alleen maar om te windowshoppen, zelfs een bakkie pleur is daar belachelijk duur.

      1. Place des fêtes is nog steeds geweldig, ik heb er kortgeleden een paar schitterende geborduurde avondjurken voor de feestdagen gekocht (10 euro per stuk). Voedsel koop je er nog steeds bij het sluiten van de markt, voor bijna geen geld.
        Tegenover de markt zit Fabio Lucci, een soort rommelig ogende grossier-drogist.ik heb me voor 58 euro suf gekocht aan alles van shampo tot tandenborstels en cosmetica, voor een jaar en gelijk voor 2 anderen ook.
        Schoenen en tassen koop ik op de markt van St.Ouen: er staan Afrikanen die hun handgemaakte producten ook aan winkeliers in de chique buurten leveren (waar ze voor 4x de prijs worden verkocht).

  5. Ow sorry mensen, ik wist helemaal niet dat dit stuk al geplaatst was. Ik zat dit weekend onder een steen. Daarom reageerde ik dus niet. Voordeel is wel dat alle vragen reeds beantwoord zijn en ik met een gerust hart weer onder steen kan terug kruipen.

Laat een reactie achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *