Wij geven het woord aan Erika Terpstra (oud-zwemster, oud-politica, stomvervelend mens), zoals te lezen valt in de Vrij Nederland van 15 oktober 2011: “Ik heb de Dalai Lama mogen interviewen voor mijn programma (‘Erica op reis’ van Omroep Max, red.) en ik wilde daar een wat filosofisch gesprek van maken – vanuit een invalshoek die hem verraste. Nu bleek dat hij vroeger erg van klokken hield: hij haalde ze als kind uit elkaar en zette ze weer in elkaar omdat hij graag wilde weten hoe ze werkten. Ik gaf hem daarom een bouwpakket van een Zaanse klok cadeau en mijn eerste vraag was: “Wat is voor u de essentie van tijd?” Zijn antwoord sprak mij enorm aan: “Leef in het nu. Het verleden is het verleden en de toekomst is nog ongewis.”
Leef in het nu, krijgt mevrouw Terpstra te horen. Het meest uitgekauwde brokje spiritualiteit dat er bestaat. Cliché der clichés. Elke uitgerangeerde yoga-instructeur zal je hetzelfde vertellen. Een kind dat een spreekbeurt over het Boeddhisme heeft gehouden, kent het. Maar Erica Terpstra moet het van het giecheljunkie de Dalai Lama horen, die kennelijk ook alleen maar in spirituele stoplappen kan praten.
En buiten dat, soms is het wel zo handig om je even te ontvluchten uit het nu. Alsof in het nu leven altijd het ware te vinden is, alsof het nu altijd je-van-het is.
Kon dat maar, Rigo! Maar het kan niet. Zo kun je wegdromen in of denken aan het verleden, maar dan denk je aan béélden van dat verleden, die je NU hebt. Aan dat nu kan niemand ontsnappen.
Goed punt Ben. Daarom is de leus ‘leef in het nu’ onzinnig. Je kunt niet anders. Vergelijkbaar met ‘wees jezelf!’ Hoe kun je in godsnaam iemand anders zijn?
Ik moet eerlijk bekennen dat ook ik onlangs via mijn beeldbuis wat heb meegekregen van Erica’s goedgemutste reizen over onze wonderbaarlijk mooie, vetcoole planeet.
Ik dacht ooit tijdens het aanschouwen van ‘OhOh-JeWeetWel’ dat ik getuige was van ‘de grenzen aan de tenenkromming’..
Ik vergiste me schromelijk, weet ik nu, achteraf bezien..
Dankzij de neutrino kunnen we binnenkort wel degelijk terug naar het verleden! Maar even serieus nu (!): die mensen die zeggen dat je in het nu moet leven, bedoelen natuurlijk dat je niet moet zeuren dat vroeger alles beter was en dat je toen en toen zo gelukkig was, en ze moeten ook niet zeuren dat ze nu even geen tijd hebben om de dingen te doen die ze leuk vinden, maar dat, zodra ze de kans hebben, ze een wereldreis gaan maken. Ze bedoelen juist: het verleden is geweest en de toekomst bestaat niet, laat je leven dus niet leiden door wat geweest is of komen gaat, maar louter door het nu. Het is een prima raad, maar zo uitgekauwd als de capuchontouwtjes van de jas van mijn zoontje.
Hetzelfde geldt voor ‘wees jezelf’. Je kunt inderdaad niet iemand anders zijn, maar heel veel mensen proberen dat wel.