Toen ik Guy Verhofstadt enkel nog van de foto’s kende, was hij (met dank aan Humo die hem ooit op de cover zette met oorbellen in) voor mij zo’n man die eruit zag als een oudere lesbienne. U kent ze wel. Lou Reed is er ook een. Zelfs toen hij premier van België werd, was hij voor mij vooral die man die eruit zag als een oudere lesbienne. Dat zegt natuurlijk veel meer over mij dan over Guy Verhofstadt.
Maar waar was ik? Nergens nog. Bij de laatste aflevering van Zomergasten 2011, daar was ik. Voor het eerst in mijn leven heb ik geen aflevering gemist. (Wat dan weer niet helemaal waar is, want ik heb wel degelijk een aflevering gemist, namelijk die met Erik van Lieshout, maar die heb ik inmiddels voor de helft gezien. Die helft deed mij vermoeden dat ik Erik van Lieshout de leukste zomergast ooit had gevonden. De fragmenten, de spraakverwarring die er tussen JBC en Van Lieshout heerste, de verwoede pogingen om te verwoorden wat niet te verwoorden valt, de twijfel aan alles, het onvermogen om iets niet in het honderd te laten lopen: in het uurtje dat ik heb kunnen meepikken, ben ik van Erik van Lieshout gaan houden. Als het daaraan voorafgaande deel net zo hilarisch was, dan was Zomergasten met Erik van Lieshout een kunstwerk op zich. Ik hoop het ooit nog helemaal te kunnen zien.)
Zomergasten met Guy Verhofstadt mocht er zijn. Wat een verademing om weer eens een keer een politicus te horen die in staat is om niet alleen te zeggen wat hij denkt, maar ook nog eens blijkt te hebben nagedacht. Kom daar maar eens om vandaag de dag. Zij die zeggen te zeggen wat ze denken, zeggen vooral wat ze voelen.
Verhofstadt bleek bovendien geregeld bereid om zijn fouten toe te geven. Ook vrij uniek voor een politicus. Ooit dacht hij dat de vrije markt geen regels nodig had. Daar is hij van teruggekomen. Ooit schreef hij dat de islam een totalitaire ideologie is die niet te verenigen is met democratie. Dat vond hij nu veel te stellig. In 2000, toen hij premier van België was, heeft hij in Rwanda zijn excuses aangeboden aan het Rwandese volk voor de manier waarop België z’n humanitaire verplichtingen heeft verzaakt. Het werd hem niet in dank afgenomen door bijvoorbeeld Willy Claes, die ten tijde van de genocide in Rwanda Minister van Buitenlandse Zaken was.
Over Rwanda gesproken, toen dat ter sprake kwam, liet Jelle Brandt Corstius zich weer eens van zijn meest klungelige kant zien. Ik moest tijdens deze aflevering vaak terugdenken aan een van JBC’s voorgangers, Joost Zwagerman, die destijds zo krampachtig zijn best deed om de regie van het gesprek in handen te houden, dat hij het natuurlijke verloop ervan in de weg zat. ‘Daar komen we zo nog over te spreken’, de favoriete woorden van Joost Zwagerman destijds, hoorde ik nu geregeld uit de mond van Jelle Brandt Corstius komen. Terwijl Guy Verhofstadt op stoom kwam en op het punt stond om te vertellen dat de Belgische politici wisten dat er een genocide zou plaatsvinden maar ervoor kozen de andere kant op te kijken, vond Jelle Brandt Corstius het nodig om even pas op de plaats te maken en eerst naar twee scènes te kijken uit Hotel Rwanda.
Aan het begin van de uitzending bekende Guy Verhofstadt geen fervent tv-kijker te zijn. Dat was wel te merken. De gekozen fragmenten waren vooral kapstokjes waaraan Verhofstadt zijn ideeën kon ophangen. Niet alleen over politiek of over Europa, maar ook over wijn en over de kunst van Rothko en de Chinese kunstenaar Ai Weiwei, die een kleine honderd miljoen zonnebloempitten had laten beschilderen om er een gigantische vloer van te maken. Ik moest aanvankelijk denken aan de pindakaasvloer van Wim T. Schippers, maar Ai Weiwei gaat een stukkie verder. Volgens Verhofstadt kun je de vloer zien als de mensheid. Elk zonnebloempitje is uniek en is onmisbaar in het geheel. Haal je één zonnebloempitje weg, dan is het kunstwerk het kunstwerk niet meer.
Ik hoopte dat Mark Rutte meekeek. En dat hij zich aangesproken zou voelen toen Verhofstadt met de beschuldigende vinger richting politici wees die hun verhaal aanpassen om de kiezer gunstig te stemmen, in plaats van zelf een visie te ontwikkelen en die te vuur en te zwaard te verdedigen. Ooit had Mark Rutte hetzelfde verhaal als Guy Verhofstadt. Een liberaal verhaal waarin elk individu net zo belangrijk was als de zonnebloempitjes in het kunstwerk van Ai Weiwei. Een verhaal dat over de grenzen heen keek. Een verhaal waarvoor hij bovendien de verbale gaven had om het te kunnen verkopen. Maar hij ruilde het in voor een halfslachtig populisme om het gat dat Rita Verdonk en Geert Wilders hadden achtergelaten op te vullen. Hij had de ballen niet, denk ik. Daarvoor moet je eruit zien als een oudere lesbienne. Guy Verhofstadt for European President dan maar (Yes Guy Can).
Dusss. Dat was het dan weer voor dit seizoen. Volgens mij was het een prima editie. Met zonnebloempitjes die leken uitgezocht om elkaar te complementeren. Het gevoel van Marc-Marie Huibrechts tegenover de ratio van Dick Swaab. De beheersing van Lilian Gonçalves tegenover de chaos van Erik van Lieshout. Het Azië van de journalist Step Vaessens tegenover het Europa van de politicus Guy Verhofstadt. Hun gastheer blonk uit in een stug onvermogen de ander te begrijpen. Maar het blijft een aardige jongen, zijn gasten vergaven hem zijn onbeholpenheid keer op keer en konden zo toch nog het verhaal kwijt dat ze te vertellen hadden. Behalve bij Step Vaessen (die wel door JBC werd begrepen) en bij Erik van Lieshout (bij wie het wederzijdse onbegrip juist een extra, prettig vervreemdende dimensie toevoegde), bleef ik het gevoel houden dat er meer in had gezeten. Dat zullen we dan maar het Zomergastengevoel noemen. En dan mag nu de zon gaan schijnen.
Fijn, dacht ik net het beeld van die lesbische presentatrice met moeilijke hoornen bril [van zo’n kunstprogramma o.i.d] kwijt te zijn…
A-ha, gevonden: Andrea van Pol
(Jezuschristus, ook nog van de ekologische kraakbeweging, en dus feministisch) Shock-Horror.
Ik vond het wel een boeiende aflevering en die stuntelmomenten vergeef ik Jelle, de discussies maakten veel goed voor mij.
Over Erik van Lieshout had ik dezelfde twijfel: had ik iets langer moet blijven kijken, of gewoon alter nog eens invallen?
Die Ai Weiwei werkte nogal op mijn zenuwen, beetje teveel pretenties, misschien geniet ie iets teveel van zijn outcaststatus. Allemaal gewichtige bedoelingen voor een vrij dom kunstwerk, zeg. Alleen die dwangarbeiders kunnen mijn respect krijgen, die vent steekt zelf natuurlijk geen poot uit, afgezien van een beetje vegen in Tate.
en dan nog wat:
weer typische zo’n cryptisch/lege kunstenaarswebsite, das HEUL artistiek [aanstellerij m.i.], of zou het onder censuur gebukt gaan ?
http://www.aiweiwei.com/
‘Wat een verademing om weer eens een keer een politicus te horen die in staat is om niet alleen te zeggen wat hij denkt, maar ook nog eens blijkt te hebben nagedacht.’
yep.
De discussies maakten wel veel goed, alleen zorgt de in mijn hoofd gecreëerde reputatie van JBC ervoor dat ik constant mijn tenen in de aanslag heb om zich te krommen. Hij mist de intellectuele bagage om echt in discussie te gaan. Als hij de ideeën van Guy Verhofstadt vergelijkt met een ‘Gay Parade in Mekka: een goed idee maar dertig stappen te ver’, vind ik echt dat hij uitglijdt. Dan vind ik een vorm van minachting voor de werkelijke waarde van de ideeën van Verhofstadt, of je het daar nu wel of niet mee eens bent.
Het hele punt van Verhofstadt was dat je als politicus een verhaal moet hebben en dat je de kiezer moet overtuigen om in dat verhaal mee te gaan. Niet door het heel voorzichtig, beetje bij beetje te verkopen. Maar door te zeggen: dit is het, hier sta ik voor, geloof hier in of kies iemand ander. In plaats van: dit is het, en dat het dan iets heel anders blijkt te zijn omdat de kiezer nog niet aan je visie toe is. JBC vindt dat Verhofstadt te ver voor de troepen uit loopt. Zo ver dat ie niet meer te zien is. Wat mij hieraan irriteert is niet zozeer dat JBC dit vindt, maar vooral dat hij Verhofstadt een beetje de les probeert te lezen.
En over de zonnebloempitjes van meneer Weiwei: ik vond het erg mooi. En het idee erachter ook. Het is megalomaan, maar stemt tot nederigheid. Het straalt eenzelfde sacrale, meditatieve rust uit die de schilderijen van Rothko uitstralen.
soulfood, dan kent u verafstoot (zo noemen wij hem) nog niet, hij heeft belgie totaal uitverkocht en treed tegenwoordig op als nestbevuiler. De vlamingen gingen honderd jaar terug keihard werken in wallonie, de walen komen tegenwoordig ons geld inpikken zonder er een klop voor te doen, mede dank zij verafstoot. Ook de massale toevloed van roma’s in gent danken we voor een deel aan hem. Weet u dat een illegaal die geen gratis slaping krijgt in belgie recht heeft op 500 euro per dag per man, en die dan met de hulp van corrupte advocaten ook krijgen. Google maar eens. Ook mede dank zij verafstooot.
Kan zijn pimpel, zo goed ken ik het ‘dossier Verhofstadt’ niet.Als mens lijkt hij mij in ieder geval uiterst aimabel.
Bovendien, zijn verhaal over die Bulgaarse plaats waar zeven talen/culturen door elkaar heen krioelen (of over Kafka: een Duits schrijvende Jood in Praag) deed mij terug verlangen naar een Europa waar nog géén ‘politici’ kledingstukken van bepaalde burgers als ‘vodden’ afdoen..
@molovich: volgens mij kan de Guy uit de titel van dit blog nog wel een ‘T’ gebruiken, achter zijn ‘stad’..
Hoed u voor aimabele mensen en vrouw-onterende kledingstukken bestempelen als vodden is, gelukkig, van alle tijden en verder niets om je bijzonder druk over te maken. Lees eens een geschiedenisboek – en niet meteen over WOII gaan piepen. Ook de geest moet soms gevoed worden, snap je wel ;)
Ik kom trouwens uit Den Haag en ik heb ze niet geteld, maar hier kom je ook wel aan die zeven door elkaar heen krioelende culturen hoor… Nog nooit in een hedendaagse Nederlandse stad geweest, are we?
WOII?..waar dan?
Ik vind trouwens dat WOII er waar mogelijk ALTIJD bij gehaald mag worden:
WOII is hét ijkpunt van Europa schlechthin..
Schlechthin, klinkt Duits. Wat betekent het?
Die WOII-opmerking was profylactisch, btw.
@Spek/Bonen:
schlechthin=Duits, betekent zoiets als:
…het (morele) ijkpunt van Eurpa, BIJ UITSTEK..
@Molovich: Het zal Jelles jeugdige directheid zijn, hij heeft duidelijk minder last van ontzag voor authoriteit. Kritiek geeft hij net zo makkelijk als complimenten, lijkt het.
Ik voel mij ongeveer net zo’n intellectueel [licht]gewicht als Jelle, daardoor kon ik mij er goed in verplaatsen. Niks zo vervelend om te zien als twee oudere intellectuelen die en wedstrijdje intellectueel verpissen doen, oude haantjes.
Ah, nou die zonnepitten uitleg had ik best willen hebben, moderne kunst ontgaat mij -natuurlijk- vaak.
En die kop van weiwei had ik liever niet gezien, het voedt mijn aversie.
Die Rothko schilderijen vond ik te saai voor woorden, om die analyses kan ik smakelijk lachen.
Als je eenmaal in Tate hangt, ben je kennelijk artistiek onkwetsbaar.
Niet mijn wereld, echt.
Ik hou wel van Rothko. Met name z’n rode periode.
Ik vond trouwens dat Verhofstadt er mooier over sprak dan de mensen in de documentaire. Hij vertelde wat het met hem deed, waarom het hem zo had overdonderd.
Guy Verhofstad is een verademing in een tijd waarin politici alleen nog maar krampachtig bezig zijn met rare, nietszeggende volzinnen. Deze man geeft fouten toe, legt haarscherp uit wat hij bedoeld enis niet steeds met “stemmen winnen” bezig. Hij bedrijft politiek vanuit het hart en het is mij duidelijk dat zijn doel echt een beter Europa is in plaats van persoonlijk gewin. Jammer dat Dhr. Verhofstad de leiding in Nederland niet kan overnemen. Ik hoop dat Mark Rutte de uitzending gisteren heeft bekenen en er lering uit heeft getrokken.
Aanvankelijk vond ik dat uiterlijk van Verhofstad ook een beetje wereldvreemd, zeker voor een internationaal bekend politicus. Zelfs Balkenende paste zijn uiterlijk aan. In de loop van de avond wende ik er aan. Ik ging het leuk vinden zoals hij er uit zag, aantrekkelijk zelfs.
Zijn verhaal ging er in als Gods woorden in een ouderling, in het begin dan maar hij raakte me kwijt. Ik kroop op schoot bij Jelle met zijn heerlijke onbevangen twijfels; Jelle die het net als ik oh zo graag met Verhofstad eens is maar intuitief voelt dat er iets niet klopt.
Ik deel trouwens niet je kritiek op Rutte. Een politicus moet een eigen verhaal hebben en dat verkopen. Rutte is nu premier. Zijn verhaal is er nog steeds maar hij moet in deze baan nu eenmaal ook proberen ‘de boel een beetje bij elkaar te houden’.
Het ging mij bij Rutte vooral om de manier waarop hij premier is geworden. Daarin heeft hij zijn eigen, liberale verhaal ingeruild voor een isolationistisch en reactionair verhaal waarmee hij de onderbuik van de kiezer probeerde te sussen.
Geen woord over de spectaculaire uitverkoop van Euro-lidstaten aan Brussel? “Geen Euro zonder Euro-obligaties” en de opmaat naar een transactiebelasting?
Dat is toch ook Verhofstadt?
“Volgens Verhofstadt kun je de vloer zien als de mensheid. Elk zonnebloempitje is uniek en is onmisbaar in het geheel. Haal je één zonnebloempitje weg, dan is het kunstwerk het kunstwerk niet meer.”
Niet om de rechtse boeman uit te hangen op dit vrolijke D66-forum, maar dit kun je toch niet in gemoede je strot uit krijgen? Als er iets kenmerkend is voor zonnebloempitjes, is het wel dat ze zo goed als allemaal hetzelfde zijn – en dat geldt voor dat collectief “individuen” dat de mensheid voor moet stellen evenzeer. Kunst maak je niet met zonnebloempitjes, heer Molovich, en niet iedere goedgebekte Vlaming hoeft hier, dacht ik, zonder kritiek te worden nagebekt, toch? Om de mensheid, of laat ik het dichter bij huis houden, om Nurks Magazine te laten voortbestaan, is het zaak vooral niets weg te hebben van een zonnebloempitje… Zo lang is W.F. Hermans nog niet dood hoor…
En de dag dat Verhofstadt president wordt van Europa, verhuis ik naar Amerika. Laat hem eerst België eens afmaken. Prutser.
Elk zonnebloempitje was afzonderlijk beschilderd met vier strepen. Dus elk zonnebloempitje was uniek.
Potverdrie, is het toch weer ingenieuzer dan ik vermoedde. Die verrekte kunstenaars ook met hun mogelijkheden tegenwoordig.
Ja, en die Chinezen hebben redelijk betaalbare arbeiders natuurlijk.
En die Chinezen hebben niet zoveel moeite met dingetjes waarmee je hier in West-Europa meteen allerlei instanties de gordijnen injaagt. Zie ook Willem Delvoye die varkens tatoeëerde.
Heb ik een ban of zo? Nog een keer:
Dat meneer Verhofstadt zo goed bij zijn verhaal blijft en geen water bij de wijn doet ligt waarschijnlijk aan zijn huidige positie, en niet zo zeer aan zijn karakter. Ik vermoed dat hij de Belgische kiezer heel anders heeft toegesproken toen hij daar in de landelijke politiek zat.
Je ziet dat vaker bij mensen die geen direkte veratwoordelijkheid meer dragen. (Verhofstadt heeft nog wel verantwoordelijkheid maar als Europese politicus kan hij daar niet zo direkt op aangesproken worden.) Ze zijn een verademing omdat ze eindelijk kunnen zeggen wat ze denken zonder dat ze er aan opgehangen worden.
Je mag niet meer dan één (1) link per reactie spammen, Bob. Doe je dat wel, dan kom je dus in de spambak terecht en moet ik je daar hoogstpersoonlijk uitvissen.
Mocht het weer eens voorkomen, gewoon even in een daarop volgende reactie SPAMBAK schreeuwen en ik haal je eruit.
Beste Nederlanders, google eens naar “burgermanifesten”, en je zal zie dat verafstoot geen bocht van 180 graden, maar van 540 graden gemaakt heeft. En zijn weemoedig gedoe over bulgaren, laat me niet lachen, het was hij toch die ong 8 jaar terug politiek meehielp om ze in gent terug op de bussen te schoppen. En waarom is verafstoot voor een waals-vlaamse liefde, heel eenvoudig, wie braaf is en heel hard “leve de koning” roept wordt die koning “minister van staat” benoemd, dat betekend voor de rest van hun leven een ministerwedde.
Tsja ik kijk niet naar zomergasten, das een. En politici… Tsja, dat is twee. Maar Belgen??? Ik heb eens per ongeluk de stoptrein genomen naar antwerpen, dan kom je wat moois tegen onderweg. Ik geloof dat Tchernobyl netter wordt bijgehouden. En dat is het rijke deel van Belgie? En Belgie heeft een staatsschuld van bijna 100% van zijn GDP? Huh??? Wat doen die gasten daar uberhaupt? No offence Pimpel, ik bedoel het allemaal maar nieuwschierig en niet kwetsend, maar serieus? Waar houden jullie Belgen je mee bezig?
Kippfest, ik moet je helaas gelijk geven, ook met dank aan oa verafstoot. Alhoewel vlaanderen een van de rijkste regio’s van europa zou moeten zijn, worden we door ons eigen politiekers uitgezogen. Weet u dat elk jaar ruim 2.800 euro per vlaming naar de bodemloze putten brussel en wallonie gaat, zonder dat er daar ook maar iets verbetert. Integendeel. En nu vlaanderen op zijn eigen budget een overschot heeft, vraagt men nog meer “solidariteit”. Wat het vuil betreft, ook hier heb je helaas gelijk. Bijna al de politiekers hebben een zitje in de afvalverwerkingsfirma’s, dus hoe vuiler het ligt, hoe meer die firma’s mogen kuisen, hoe meer geld er van de belastingsbetaler naar de die firma’s vloeit. Neem daarbij nog de migrantenwijken bij het binnekomen van de steden, en de netheid is heel ver te zoeken. Wist u dat we maandelijks duizenden asielzoekers binnenkrijgen, en die hebben allemaal recht op ong 1.000 euro per maand + woonst. Velen zelfs 500 euro per dag via de rechtbank als ze geen gratis slaping krijgen. De nieuw naam voor belgie is Absurdistan ! Nee, ik ben geen pessimist, ik heb zelf m’n voorzorgen genomen om toch nog een comfortabele oude dag te hebben :-) :-)