– Dag Max.
– Hallo, jongen. Ik heb je alweer een tijd niet gezien.
– Nee. Ik was eerst bezig aan Karel VII en …
– Even hoën. Je was bezig aan Karel VII. Leg uit, dan weet ik waarmee je bezig was.
– Karel VII, zo noemen ze bij Uitgeverij Van Oorschot het Verzameld Werk van Karel van het Reve, deel VII. Het laatste deel. Dat zijn bij elkaar zo’n 7000 pagina’s. Die pagina’s moesten allemaal gecorrigeerd worden en dat corrigeren werd door zo’n twintig vrijwilligers gedaan, om de kosten te drukken. Ik was één van die twintig, ik ben bij de club gehaald door Wouter van den Berg, in 2008.
– En wat krijg je nu voor dat werk, Ben?
– Ik heb alle zeven boeken gekregen, dat wil zeggen, deel VII krijg ik ook. In geld uitgedrukt is dat in totaal dus zo’n 300 euro. Je moet maar eens langskomen met een grote tas, dan kun je ze van me lenen. In de Nederlandse taal zijn er drie grote schrijvers geweest: 1. Multatuli, 2. Elsschot, 3. Karel van het Reve. Misschien zijn er vier grote schrijvers geweest, als ik Gerrit Komrij erbij tel. De hele verdere rest doet niet mee.
– Dat zeg jij.
– Dat zeg ik, ja. Iedereen mag zijn eigen lijstjes maken. Maar na Karel VII had ik nog Top of the Blogs, een boekje van 225 pagina’s, dat ik moest corrigeren voor de tweede druk, en dat is nu ook klaar. Gelukkig kon dat gewoon op de computer. Dat is trouwens een zeer aardig boekje, van 41 blogschrijvers die volgens de redactie het beste hebben geleverd. Dus jij staat er in, ik sta er ook in, terwijl ik helemaal niet het idee heb dat ik thuishoor in die club. Ik ben lang niet de beste, bedoel ik.
– Je moet weer eens in Dirkswoud gaan rondkijken, Ben.
– Ja, dat moet ik eigenlijk maar weer eens gaan doen.
Goed dat je weer terug bent, Ben. En dat je weer naar Dirkswoud gaat.