Kijk! Wie liep daar zo vol halfgoede moed
Door de Kerkstraat te lopen
Met een slippertje aan elke blote voet
Een hoofd waarvan de datum was verlopen
Zo’n hemd waarin Tony Soprano sliep
Een korte broek ter verberging van zijn plasser
Het was de Dichter des Vaderlands die daar liep
Jawel, dat was onze eigen Ramsey Nasr
Met zware tassen en een ziel onder zijn arm
Liep hij daar vrolijk dichterlijk te lijden
De zon die scheen, het was redelijk warm
De dichter, hij ging zijn afval scheiden
ach ja, lijden: het hoort bij de beroepsgroep ‘dichters’ hè..de schatten!
(zal er óóit een dichter opstaan die zal gaan leiden?..)
Leiden kan enkel tot lijden leiden, zo leidt de gedachtengang van zo’n dichtende lijer doorgaans. Ik denk dat je zoektocht naar een leidende dichter je eerder naar Leiden zal leiden. Meer flauwe grappen heb ik niet.
Deze laat ik dupliceren door een kalligrafiebroeder en hang ‘m in mijn cel (het gedicht; niet de broeder). Dank voor dit moois!
Mijn zegen heeft u. Er is overigens niets van verzonnen, maar dat had u ongetwijfeld begrepen.