Oot Koetuur van Heer Ane


Het is al weer lang – té lang – geleden dat de Nederlandse couturiers Viktor en Rolf internationaal doorbraken toen ze de Parijse modewereld op z’n kop zetten door hun mannequins met binnenstebuiten gedragen kleding de catwalk op te sturen. Het verbijsterde publiek zag nu dat de onafgewerkte binnenkant van de haute couture er een stuk minder verheffend uitzag dan de buitenkant en was danig geshockeerd.

Sindsdien is geen Nederlandse modeontwerper er meer in geslaagd een zo sensationele entree in de internationale modewereld te maken. Er waren incidenteel wel kleine Nederlandse succesjes, maar een grote klapper? Nee. Tot gisteren. Want toen showde de in Leusden [ provincie Utrecht ] woonachtige Ane Harting van modehuis Oot Koetuur van Heer Ane voor het eerst zijn Mondiale Collectie en die sloeg in als een bom.

Zoals de naam al doet vermoeden staat deze collectie in het teken van de immer oprukkende mondialisering. Maar Ane Harting had niet gepoogd de belangrijkste nationale kledingkenmerken samen te laten smelten tot één universele stijl en gelukkig maar. Want zoiets is al te vaak vertoond – onlangs nog door Björn Björeklöne en Gämle Täkkebösse in Berlijn – en deze aanpak heeft nog nooit iets anders dan karakterloze eenheidsworst opgeleverd. Nee, hij had het probleem heel anders benaderd en nationale kledingcliché’s als uitgangspunt genomen – zoals de Engelse bolhoed, de Amerikaanse cowboylaars, de Duitse Lederhose, de Noorse visserstrui [enz enz] – en liet zijn modellen daarmee in steeds wisselende combinaties over de catwalk paraderen. Een idee van een zo geniale eenvoud dat je je afvraagt waarom nog nooit eerder iemand er op gekomen is.

Persoonlijk sprak mij het trio Hollandse klompen – speels beschilderd met Delftsblauwe motieven – , Japanse kimono en Amerikaanse cowboyhoed het meest aan, maar ook de rest mocht er wezen. Het Parijse publiek liet haar waardering blijken door een lange staande ovatie en het bleef nog geruime tijd onrustig in de stad. Lang, té lang, wist jong Nederlands talent geen potten te breken op de internationale podia, maar na het zien van de Mondiale Collectie van Oot Koetuur van Heer Ane kan er maar één conclusie getrokken worden…

The Dutch are back!

11 Reacties

  1. De bijbehorende foto is een aan de vingers van deze jongen ontsproten foto collage. An artist’s impression heet dat geloof ik. Maar ik wil met alle liefde de bolhoed ruilen voor de Chinese wokhoed.

  2. Daar heb ik geen tijd voor. Maar u kunt uw kunstwerken altijd sturen naar molovich apenstaart gmail punt com.

  3. Een serie fotootjes mag ook. Dan flans ik het zelf in elkaar. Maar dan moet je wel een beetje kijken of alles op elkaar past. Zoals in bovenstaand plaatje.

  4. Eigenlijk zou de zaak interactief moeten zijn. Dat de lezer zelf dmv muisklikken combinaties kan samenstellen. Maar ja, toekomstmuziek…

Laat een reactie achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *