De BBC spreekt voortdurend over De Grote Vier in het mannentennis: Nadal, Djokovic, Federer, Murray. Ik heb daar nooit in geloofd. Er zijn Twee Groten: Nadal en Federer. En die twee zullen hoogstwaarschijnlijk wel de finale van Wimbledon spelen. Ik zie ze vóór de halve finale niet struikelen, daar zijn ze te goed voor, dus de halve finales worden: Nadal-Murray en Federer-Djokovic. Nadal wint in straight sets, Federer in vier sets. Misschien andersom. Maar de finale wordt: Nadal-Federer.
De grandioze werker versus de allerbeste tennisspeler die er ooit heeft rondgelopen. Als dat de finale wordt, wat ik verwacht, geef ik Federer de grootste kans om te winnen, maar het is een kans van 51-49%. Die 49% kans krijgt hij tegen zich als hij gefrustreerd raakt of anderszins even niet helemaal op zijn qui vive zal zijn. Elk punt, nee: elke slag telt, want Nadal vernietigt je waar je bij staat.
Het vrouwentennis wordt weer eens gedomineerd door Serena en Venus Williams. Door, met andere woorden, Serena Williams, de beste tennisster die op deze planeet rondloopt. Ik weet niet hoe de Wimbledon-loting in elkaar zit en wie elkaar vóór de finale zullen ontmoeten, wie er met Maria Sharapova en wie er met Sabina Lisicki moet afrekenen. Als dat is gebeurd, hebben we een finale Serena-Venus. De winnares zal Serena zijn.
Ik heb nog een idee voor een Wimbledon-toegift. Laat op de maandag na die finales nog een finale spelen tussen de beide kampioenen, dus tussen Nadal en Serena. Dat wordt 6-2, 6-2. Maar dat is ongetwijfeld zeer interessant.
Wat ik fascinerend vind is dat de Twee Groten precies even groot zijn, namelijk 1 meter 85.
En ze wegen allebei 85 kg. Er moet haast wel een God zijn.