Er zijn wietplanten opgerold bij de jongerenafdeling van de Hells Angels, toepasselijk The Hangout genoemd, staat in Het Parool van 5 mei j.l.
Wie het conflict tussen de overheid en de Hells Angels een beetje heeft gevolgd kan niet om het vermoeden van een fiks complot heen. Het begon in de jaren tachtig. De Harley Davidson-liefhebbers hadden al meer dan tien jaar hun club op een terrein in een gebied genoemd De Omval, aan de Weespertrekvaart, onder de rook van de Bijlmerbajes. Een desolate plek, toen nog buiten wat je de stad noemde, die de locatiescouts als vaste stek voor criminele afrekeningen op het witte doek verhuurden, afijn, dat was wat je je ervan voorstelde – een vermoeden dat aangewakkerd werd door de pontificale aanwezigheid van filmstudio’s verderop de kade. Een plek waar je dood noch levend gevonden wilde worden. Een plek waar de Hells Angels floreerden. Er was een vergunning afgegeven maar het was toch een niemandsland waar geen hond naar omkeek dus dijde het geheel hier en daar wat uit. Op een gegeven ogenblik wou de gemeente (een gedeelte van) dat terrein terug hebben. De Hells Angels (kent u die gasten?) zijn niet bepaald het soort mensen die uitblinken in gedweeheid. Ze weigerden dus te vertrekken, en hielden vol. Er werden processen gevoerd. Excuses: er worden NOG STEEDS processen gevoerd.
Terug naar het bericht in de krant: ‘De vondst van de plantage is saillant, omdat de Hells Angels en jongerenafdeling The Hangout al jaren betogen dat ze niets met criminaliteit van doen hebben.’
Verslikte u zich zojuist in uw slokje koffie? Nee, u las het goed, het staat er. Maar hoe zit het nou precies met de combinatie criminaliteit en Hells Angels? De poen voor dat sleutelen aan die peperdure oldtimers moet wel ergens vandaan komen, niet waar. Uneputty, de baas van de Hells Angels zit de hele dag op het Waterlooplein bier te drinken. Ik zie hem, Big Willem en hun maatjes, niet hard zwoegen voor hun geld. Wat zouden ze ook moeten doen? Bescherming bieden in ruil voor geld behoort waarschijnlijk tot de mogelijkheden, portier of wapens, drugs, dat soort makkelijke dingen die je kan doen voor geld. Maar verder? Ze moeten toch wat.
Dus komt het verdomd handig uit als zo’n ambtenaar dan langs komt om een dealtje te sluiten – een dealtje van: kan ik mijn 800 planten hier tijdelijk stallen, mijn hobby dreigt te worden ontdekt – dan is het snel omgegaan in de hersentjes van zo’n motorhunk. Ja! Dat doen we wel, 800 plantjes, hoeveel is de marktwaarde ook weer? Doe mij maar de helft. Ze hebben toch al met Ine te maken gehad, Ine van Brent, rechterhand van Job Cohen die parlementeerde met de Hells Angels over hun door de gemeente zo gewenste vertrek, dat te goed deed (lees: ze kreeg een zwak voor Big Willem), en het veld moest ruimen na het integriteitsonderzoek dat Job Cohen naar haar liet doen. Iets waar ze zo verbolgen over was dat ze opstapte. Ze zijn wel wat gewend, de Hells Angels, ze kennen het klappen van de zweep. Ze kijken heus niet op of om van een ambtenaartje met een verzoekje.
Achteraf zullen ze zich best bekocht voelen, die stoere binken in hun lederen hesjes, toen op een ochtend hun protégées met wortel en tak uitgerukt bleken te zijn, en het OM handenwrijvend op de ravage stond. Reken maar dat het OM het gebeuren heeft ingezet komende woensdag, als hun onteigeningszaak voor de zoveelste keer voor de bestuursrechter komt. Reken ook maar dat het OM de stukken al klaar had liggen.