Kijk maar naar Cybulkova

Zoals Oud Zeikwijf gisteren opmerkte in Nurks, schrok ze van de lengte der Nederlanders. Ze is nog nooit in Dirkswoud geweest, waar ik niemand ken die langer is dan één meter zeventig. De vrouwen zijn er gemiddeld één meter zestig lang. Domenika Cibulková – want zo moet je haar achternaam spellen, blijkt; ik weet overigens niet hoe de Slowaken die naam uitspreken en op welke lettergreep ze de klemtoon leggen – zou een Dirkswoudse kunnen zijn, met haar één meter éénenzestig.
Hoe komt dit. Veertig jaar geleden werd aangenomen dat het drinken van melk en het eten van pindakaas een lengtebevorderend gevolg zou hebben. Ik wilde ook wel wat langer worden, dus ik heb het melk en pindakaas-advies niet naast me neergelegd, maar helaas: ik ben nooit langer geworden dan een schamele één meter achtenzeventig, en dat is mijn lengte ’s ochtends, bij het opstaan. In de loop van de dag wordt een mens twee centimeter korter. Een lange pierlala van twee meter krimpt misschien wel drie centimeter, in de loop van de dag.
Ik geloof dat melk en pindakaas er niets mee te maken hebben. Ik geloof dat het een genetische kwestie is, en dat de genen in de Dirkswoudse families de Dirkswoudenaren voorbestemmen niet langer dan één meter zeventig te worden. Zouden we dan de Dirkswoudse genenpool niet in bescherming moeten nemen? Dat lijkt me niet nodig, want we zouden net zo goed de Zuidfranse genenpool kunnen nemen.
Het is wel eens lastig, zoals bij de R.K. Basketballvereniging Dirkswoud, die in de laagste provinciale divisie speelt, en dan nóg tegenover jongens van twee meter zeventien komt te staan. Maar waar een wil is, is een weg, want, zoals Oud Zeikwijf terecht opmerkte, die lange lellen van kerels weten van boven niet goed wat ze met hun staketsels aan de onderzijde moeten doen. Ze kunnen bijvoorbeeld niet goed springen, en als ze al van de grond gaan, komen ze verkeerd neer, wat verzwikkingen en verstuikingen van de enkel- en kniegewrichten tot gevolg heeft. Een en ander kan worden bevorderd door kleine porren tegen de heuppartij of het kuitgebied, een vorm van spelen die door de Dirkswoudenaren dan ook enthousiast wordt beoefend.

16 Reacties

  1. Ik heb altijd gedacht dat het aan de groeihormonen in het vlees ligt, dat in NL zo rijkelijk gegeten wordt. Of is dat een broodje aap verhaal? Elders wordt ook veel vlees gegeten (Du, USA), maar daar schijnt het meer in de breedte dan in de lengte te werken.

  2. Altijd handig om te weten: in het Slowaaks ligt (net als in het Tsjechisch) de klemtoon op de eerste lettergreep. De c wordt als ts uitgesproken. De u als oe, zoals in de meeste talen dus. Verder geen bijzonderheden… behalve de á: dat accentje heeft niets met een klemtoon te maken (die ligt immers al op de eerste lettergreep), noch met een verschil in klank, maar met de lengte. Je rekt de laatste klank dus een beetje, wat voor Nederlanders een vreemd effect heeft – niet beklemtoond, wel extra lang uitgesproken: Tsíboelkovaa.

  3. @ Bob. Ja, dat is een broodje aapverhaal, want ik denk dat vegetariërs en vleeseters qua lengte niet van elkaar verschillen. Wouter, die niet van vlees houdt, is bijvoorbeeld langer dan Max of ik.

    @ Wouter. Dat is inderdaad handig om te weten! Vooral de kennis over die á. De Eurosport-verslaggever spreekt die naam steeds verkeerd uit (Cibulkóva), en daar werd ik zo kriegel van dat ik hem steeds luide verbeterde: ‘Het is Cibúlkova, oudehoer!’ Maar het moet dus Cíbulkovaa zijn.
    Dan heb ik nog twee vragen. Eén. Haar voornaam luidt Domenika. Wordt die naam ook uitgesproken met de klemtoon op de eerste, en niet op de tweede lettergreep? En twee: hoe gaat het in het Pools?

    1. Eerste lettergreep is eerste lettergreep! Wat een babe trouwens, ik had nog nooit van haar gehoord, heb haar net gewiki’d, ben onder de indruk, zoals trouwens van de meeste tennissters van tegenwoordig. Grappig, toen ik nog serieus tennis keek had je Martina Navratilová (twee keer eerste lettergreep) en Chris Evert en zo, en die maakten weinig los bij me. Het begon denk ik met Steffi Graf.

      En ik kan natuurlijk wel degelijk lang zijn doordat de generaties voor mij wel vlees aten. Eén zwaluw maakt geen lente.

      1. Steffi Graf, dat was inderdaad een schoonheid. Of neem Elena Dementieva, die had de mooiste benen ter wereld.

        Nog even over die lengteverschillen. Mijn vader en moeder waren ongeveer één meter zestig. Hun kinderen zijn allemaal ongeveer één meter vijfenzeventig. Mijn opa’s en oma’s waren allemaal ook klein van stuk. Het komt mij voor dat er bij ons een genetische switch is aangezet die gezegd heeft: groei nog maar even door.

  4. Volgens wijlen mij grootmoeke, die Russisch was, spreek je Molovich uit als Molóvich. En dat geldt ook voor Moszkovicz. Volgens haar spraken de Moszkoviczjes hun eigen naam verkeerd uit.

  5. @ Wouter. Mijn vraag over het Pools is al beantwoord: http://nl.wikipedia.org/wiki/Pools. Dat ik daar niet meteen ga kijken, hè? Maar in het Pools valt in bijna elk woord de klemtoon op de voorlaatste lettergreep.
    Het Russisch, dát is pas een moeilijke taal! Max weet daar alles van.

  6. Russisch is niet zo moeilijk, voor een Nederlander in ieder geval niet moeilijker te leren dan Frans, maar je hebt niet de zekerheid van de klemtoonlegging die je bij sommige andere slavische talen wel hebt. Dat is erg lastig, ik doe het heel vaak fout.

    Russen spreken achternamen op -ovitsj echter inderdaad wel met de klemtoon op één na laatste lettergreep uit, omdat die achternamen als ‘Pools’ worden gevoeld. Maar de grote schrijver Vladimir Vojnovitsj spreekt zijn eigen achternaam juist weer uit als Vójnovitsj, omdat die naam van origine Servisch zou zijn, niet Pools.

  7. Kun je mij een goed boek aanbevelen waaruit ik de Russische taal kan leren? Niet om te spreken, maar om te schrijven, dus ik zal dat probleem van de klemtoonlegging niet hebben.

  8. Ik zal mijn oude ‘Russische taal voor allen’, een prachtige Sovjetmethode met zeer lullige plaatjes voor je opzoeken. Het kan best dat er in de loop der jaren methodes zijn ontwikkeld volgens de meest geavanceerde pedagogische inzichten, maar zoveel stellen die ook weer niet voor. Nee, die ‘Russkij jazyk dlja vsech’ is voor jou gemaakt, en met een tien uur per week studie en een goed woordenboek lees je binnen een half jaar de avonturen van de soldaat Tsjonkin in het origineel. Ik beantwoord al je vragen, dus helemaal zonder begeleiding ben je niet. Maar wel volhouden – ik heb het zelf na mijn studietijd nooit meer kunnen opbrengen, op die manier een taal erbij leren, al heb ik het verschillende keren geprobeerd.

  9. Prachtig! Precies wat ik zoek. Ik wil eigenlijk al Russisch leren sinds ik Nabokov lees, dus sinds 1970 of 1971. Maar ik kwam er nooit toe. Ja, en wat je zegt, daar is het mij om te doen: Babel, Vojnovitsj, Ilf & Petrov in het origineel lezen. En dan kijken wat de Nederlandse vertalers ervan gemaakt hebben.
    Ik koop zelf wel een woordenboek Russisch-Nederlands en Nederlands-Russisch.

  10. Ik bezit wel een Duitstalig leerboekje, Russische Grammatik, van Prof. Dr. Erich Berneker en Prof. Dr. Max Vasmer (Sammlung Göschen Band 66, Berlijn 1947), maar daarin ontbreken een paar pagina’s en wel de belangrijkste: over het Russische alfabet. Die pagina’s zullen er wel door een enthousiaste student uitgehaald zijn.

  11. Nee haha! Ik wil gewoon een taal erbij leren, en welke taal kun je dan beter kiezen? De Russische literatuur is zo ongeveer de mooiste van de wereld, maar die ken ik alleen uit Nederlandse, Engelse en Duitse vertalingen.
    Wouter heeft me het allerlaatste zetje gegeven om inderdaad het Russisch taalgebied te betreden.

  12. Ja, daar heb je gelijk in, maar ik doe het niet voor de toekomst. Het Chinees is ook zo verdomd moeilijk en ik ken de Chinese literatuur helemaal niet.

Laat een antwoord achter aan Ben Hoogeboom Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *