Charlotte was gisteravond in Het Uur van de Wolf. Ik kan er nog altijd niet over uit, over die programmatitel. Ik heb haar zeer lief, als schrijfster. Ze heeft een paar alinea’s geschreven die mij na staan, en die ik ook diep bewonder.
Ze zei gisteravond (ongeveer): ‘Fictie is voor mij het leven zoals ik het leef.’ Daarin verschillen Ch. en ik. Fictie is voor mij het dichterbij brengen van ándermans leven, in mijn leven. Verzonnen levens, bedoel ik. Kingsley Amis zei eens: ‘You can sometimes not remember which life you lead.’ Ik wil niet zeggen dat ik daarnaar streef, maar het komt wel heel dichtbij wat ik bedoel.
Maar/dus denk jij dan wel ‘ns : ‘Ich bin ein Dirkswouter’?
Ik woon al in het ideale dorp (Egmond aan Zee), maar ik zou best in Dirkswoud kunnen wonen. Niet alles is daar goed geregeld etc., maar ja, ik zou er kunnen leven. Er valt in elk geval wat mee te maken. Er wonen ook genoeg mensen met wie je kunt praten. Het is niet, zoals bijvoorbeeld Volendam, een eigenzinnig dorp, met een hoop Geert Wilders-fans. De meeste Dirkswoudenaren doen heel redelijk. Ik houd wel van zulk een bevolking.
Ik zag haar gister nog fietsen met haar hondje. Ik had haar eerder nooit zien fietsen, altijd lopen. Wij zijn jaren buurtgenoten geweest.