De overgave van de kunstenaar
Ik ga in dit stukje drie kunstenaars noemen. Twee ervan ken ik persoonlijk, de derde ken ik alleen van de televisie. Ik houd van het werk van alledrie. De eerst...
Ik ga in dit stukje drie kunstenaars noemen. Twee ervan ken ik persoonlijk, de derde ken ik alleen van de televisie. Ik houd van het werk van alledrie. De eerst...
Ronkend en zuchtend komt de bus tot stilstand Amsterdam Centraal, stationsplein, mijn bloedeigen Y-chromosoompje slaapt in zijn mobiele mand Miezerig weer, dril...
Ik drink het spul al jaren. Maar nu ging het mis. Bij de zevende borrel knapte er iets in mijn hoofd. Mijn adem stokte. Mijn blikveld vernauwde tot een koker. I...
Stationsplein. Ik stap uit de bus, mijn zoontje slaapt Twaalf uur, het weer druilt, een meeuw lacht, een hond gaapt IJlings loop ik langs de troosteloze bouwput...
Jij bevindt je een paar kilometer verderop in de buik van je moeder. Ik heb je gisteren gezien. Ik zag je armpjes, je beentjes, je naar verhouding enorme hoofd ...
Terugspoelen naar het begin. Een paar weken geleden, toen ik evenzoveel mieren in mijn huis had ontdekt. Die insecten zijn lang geleden een passie van mij gewee...
Mijn hert altijt heeft verlanghen naar de muziek van Mattheus Pipelare of naar de kunst van Bas Jan Ader. Het zal de overgave zijn – ik bedoel niet mijn overgav...
De CPNB (Collectieve Propaganda voor het Nederlands Boek) zag dat met lede ogen aankomen. Als oppermachtig wezen in lectuurland waren ze blijven steken in het p...
Het welhaast slaapwekkende geschud van de bus heeft er voor gezorgd dat ik, tegen de tijd dat ik moet uitstappen (ter hoogte van Centraal Station Amsterdam) ont...
Tom had niet zo veel met het koningshuis. Niet met dat van Nederland en niet met dat van België. In zijn land waren de leden van het koninklijk huis zo'n beetje...
Ik weet nog dat ik in 1959 of ’60 voor het eerst op het bestaan van rijm werd gewezen. Dat gebeurde in een televisieprogramma (misschien het NTS Journaal), waar...
Hij voelde een zure mix van frieten en bier in zijn keel omhoog komen. Keerde zich om en begon half kotsend te rennen. In de spiegelruit van een snackbar zag hi...
De buschauffeur port me wakker. We zijn bij de eindhalte, Centraal Station. Ik stap uit en duw de kinderwagen voort waarin mijn zoon ligt te slapen. Ik wou dat ...
Vroeger, toen de computer nog niet bestond, schreef ik verhaaltjes in mijn brieven aan verscheidene personen. Met de tikmachine. En sommige verhalen heb ik ook ...
In Dirkswoud wonen over het algemeen verstandige mensen. Mensen met wie je kunt praten over van alles. Vanochtend reed ik in mijn comfortabele, witte Citroën Be...
Rond 12.00 uur stap ik uit de bus, die er letterlijk acht uur over heeft gedaan. Op het plein van Amsterdam Centraal. De regen geselt letterlijk mijn gezicht. I...
De bonkende bus komt stutterend tot stilstand. Ik stap strompelend uit op het plensnatte plein. Het is een gure, grauwe, grijze, doodse dag. De wind waait strie...
Charlotte was gisteravond in Het Uur van de Wolf. Ik kan er nog altijd niet over uit, over die programmatitel. Ik heb haar zeer lief, als schrijfster. Ze heeft ...
Aan de stamtafel van De Wereld Draait Door beaamde Bert Koenders (voormalig minister van Ontwikkelingshulp) dat hij Khadaffi had ontmoet. Maar, zo haastte hij z...
Als ik bijvoorbeeld zeg: dat Nederlandse gedoe met dat inburgeren is slecht en onzinnig, dan heb ik daar maar één bedoeling mee: precies wat ik zeg, niets meer....
In hun supportershome vieren de wildebrassen een overwinning op Ajax. Reden voor een feest. Net als je een hap wilt nemen van je kubba bamia, verschijnt er een ...
In het weergaloze Stijloefeningen verhaalt Max J. Molovich op 99 verschillende manieren over zijn tocht naar de Openbare Bibliotheek Amsterdam in de hoop Stijlo...
Bob Marley was een (blanke) agent van de Amerikaanse muziekindustrie die naar Jamaica werd gestuurd om een nieuwe sound, de reggae, naar de VS te laten overvlie...
Om een uur of 12 stapte ik op CS bus 21 uitomdat ik naar de Ipenbare Bibliotheek op weg was, waar ik Stijloefeningen van Q-No wilde lenen. Was ik al een tijdje ...
‘Ik leef op geleende tijd.’ Dat was één van de eerste dingen die Alice Stegeman me zei, in 2006. Ze had zes jaar eerder al longkanker gekregen en was daarvan wo...