The Daily Show

Gisteravond om 22.30 uur was de eerste aflevering van de Nederlandse versie van The Daily Show, gemodelleerd naar de gelijknamige, zeer invloedrijke en uiterst briljante satirische nieuwsshow onder de immer passerpuntscherpe leiding van Jon Stewart. De Nederlandse Daily Show werd gepresenteerd door Jan-Jaap van der Wal. Die had wat vriendjes van Comedy Train opgetrommeld om grappen voor ’m te schrijven en om bij ’m aan tafel te komen zitten als sidekick.

De verwachtingen in huize Molovich waren hooggespannen. De eerste grappen van de 2J’s sloegen wat dood. Het plaatsvervangend angstzweet schoot in onze handpalmen. Het ging over de missie in Afghanistan. Jan-Jaap had het over Rutte en dat die had gezegd dat het geen mission impossible was. De tune van Mission Impossible klonk. Zij het nauwelijks hoorbaar. Jan-Jaap zei iets over ‘Mission Best Wel Possible’. Net iets te laat kwam er een poster in beeld waarop Rutte te zien was in de rol van Tom Cruise, met daaronder de woorden ‘Mission Best Wel Possible’. Jan-Jaap vertelde dat het lachende publiek zijn timing verklootte en brak daarmee bij mij het ijs.

Vervolgens kregen wij te zien hoe een hooggeplaatste militair op zeer knullige wijze de Tweede Kamer aan het voorlichten was over wat er precies verstaan moest worden onder het opleiden van Afghanen tot politieagent. De Afghanen moesten leren schieten. Maar alle Afghanen konden al schieten. Dus moesten ze gericht leren schieten. De knulligheid werd goed uitgespeeld. Net als Jon Stewart in soortgelijke gevallen nam Jan-Jaap de rol van quasi-onwetende nitwit aan, die het allemaal niet snapt en zo de absurde denkpatronen van de militair in kwestie blootlegt.

Daarna kwam een zichtbaar zenuwachtig Comedy Train-vriendje aan tafel zitten, die een deskundige op het gebied van deskundigen was. Hij nam de verslaggevers die verslag doen van de revolutie in Egypte onder de loep. En dat deed hij bijzonder grappig vond ik. Jan Eikelboom kwam als winnaar uit de bus: ‘dit is het kind dat Han Peekel en Rambo zouden krijgen, 50% tough guy, 50% gezellige tv-oom’. Tot slot had Jan-Jaap van der Wal nog een zeer vermakelijk interviewtje met Groot Voorbeeld Jon Stewart, waarbij, dat moet gezegd, het vermakelijke gedeelte vooral voor rekening werd genomen door Jon Stewart, maar dat was dan ook de gast. En een goede gastheer laat z’n gast shinen. En shinen deed Jon Stewart.

Kortom, een meer dan verdienstelijke poging om The Daily Show te kopiëren. Zeker voor een eerste uitzending. Ik stak mijn duim op naar m’n televisie en zette de Twitter aan om met mijn online buddies na te genieten. Wie schetst mijn verbazing dat gans Twitter het enorm ruk had gevonden? Men was niet in staat gebleken om het op z’n eigen merites te beoordelen. Men kon het niet los zien van de Amerikaanse televisieshow. Men had Jan-Jaap van te voren al gewaarschuwd dat hij hier niet aan moest beginnen en dat het dom was om The Daily Show te kopiëren, want The Daily Show is van een veel te hoog niveau.

The Daily Show is ook van een enorm niveau. En is bovendien een geoliede machine waaraan dagelijks ik weet niet hoeveel mensen werken. En Jon Stewart is een presentator in wiens schaduw maar weinig presentatoren mogen staan, en zeker Jan-Jaap van der Wal nog niet, maar het is dapper dat hij toch vraagt om toestemming om in diens schaduw te komen staan en het is mooi dat Jon Stewart die toestemming geeft. Jan-Jaap van der Wal zal alleen nog maar beter worden, The Nederlandse Daily Show zal alleen nog maar beter worden. Het is juist wel goed om iets wat zich al lang en breed bewezen heeft te kopiëren. Je moet ergens beginnen. Dat wisten de Romeinen al.

Molovich
Erkend miskend genie. Motto: succes is voor losers.

10 Reacties

  1. Ik zou er ‘Jon StewarT’ van maken. Verder heb ik er tot nu toe maar een kwartier van gezien en dat viel – voor een eerste keer – niet tegen. Van mij mogen ze lekker doorgaan met experimenteren.

  2. Ik ben het eens met dit blog. Heb dat gisteren op twitter dan ook zo laten weten. Het viel me echter ook op dat het meerendeel negatief was. Ik vond het een goede eerste uitzending. Uiteraard her en der tekortkomingen maar na alle eerdere pogingen van BNN, of zelfs Pownews is dit het eerste satirische actualiteitenprogramma, op -dit was het nieuws- na, wat kans maakt om door te groeien naar een hoog niveau. Ik blijf kijken.

  3. Ook okay bevonden.

    Wat me echt heel erg meeviel was het niveau van de grappen, dat zat gewoon op het niveau van een gemiddelde Stewart-aflevering. Ik heb een paar keer hardop gelachen. Als ze dit volhouden mag het van mij blijven.
    De geluidsmix Jan-Jaap/publiek was afleidend (schoonheidsfoutje), ik vond persoonlijk het interview erg ongemakkelijk (maar hoor van anderen dat ze dat het leukste vonden) en misschien is JJvdW toch niet de ideale presentator. Stewart is een extreem blanco persoonlijkheid, Jan Jaap juist ontzettend geprononceerd. Afwachten hoe dat na een week werkt. Maar prima eerste poging!

  4. “Meer onwennig publiek zonder gevoel voor humor.”

    In december ben ik bij een opname van the Colbert Report geweest. Een onwerkelijke ervaring en een hilarische aflevering maar in de studio voel je je als toeschouwer toch opgelatener. Je moet ook niet glimlachen maar constant bulderen: “At the colbert report we value volume over sincerity. You can’t hear a smile on tape.”

    Als je de show nog niet kent zal het des te lastiger zijn.

Laat een antwoord achter aan Simon Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *