Ik heb een tante Bea gehad, die eigenlijk een tante van mijn vader was, een nicht van mijn oma. Geen van dezen is nog in leven, dus ik hoef me geen zorgen te maken over privacy. Tante Bea was, waarom en wanneer weet ik niet, in Limmen komen wonen. Ze kwam uit Nibbixwoud en was ongetrouwd gebleven. Ze woonde in een zeer klein huisje. Ik ben wel bij haar binnen geweest (ik was toen vijf of zes jaar oud, zij was een jaar of vijfenzestig, en ik wilde haar vragen hoe het haar beviel om alleen te wonen; die conversatie is me helaas niet bijgebleven).
Tante Bea had twee tics. Ze had, zoals de Engelsen het zouden zeggen, a vellicating muscle in the corner of her left eye, waardoor ze voortdurend knipperde met haar ogen. En ze was zeer Rooms-Katholiek. Daar overviel ze de mensen soms mee.
Zo heeft ze mij, ongevraagd, bijgebracht hoe het avondgebed diende te worden gedaan. Knielend naast je bed, ogen toe, de handjes gevouwen en dan maar bidden van Jezus, God, kul en totale verveling. Toen ik zei dat mijn knieën zeer deden, zei ze: ‘Dat moet je voor God overhebben.’ Ik was nog te jong om het hardop te vragen, maar ik vroeg het mezelf wel af: ‘Waarom?’
Maar bedankt, tante Bea, voor het planten van de eerste zaadjes van mijn rotsvaste atheïsme.
Zo juich ik als atheïst en feminist het afranselen van kindjes toe dat blijkbaar in Koranlessen gebeurt in de moskeeën. Dè manier om ze voorgoed van dat idiote geloof af te brengen.
Ik weet niet of dat gebeurt, maar áls het gebeurt, dan is het verschrikkelijk dom van de heren imams. Of hoe ze ook heten. Want het zou inderdaad hetzelfde effect hebben op de meer intellectuele jongetjes (niet op de dommerdjes, geloof ik) als dat moeten knielen had bij mij.
Er waren er trouwens ook (een neef van mij, bijvoorbeeld) die een priester gingen naspelen, en een Heilige Mis. Ik ben daar eens bij geweest. Dat was het volgende zaadje.
Het echte atheïsme kwam toen ik vernam van Noah. Dat verhaal was zo ongeloofwaardig, dat ik dacht: dan moet de rest van het verhaal ook wel gelogen zijn. Wat het ook was, bleek later.