Het is nu vrijdagnacht, half twee. De uitslagen van de Competitie voor de Nationale Zondebok wijzen op een glorieuze overwinning van onze kandidaat Maxime Verhagen. Laat ons eerst eens vaststellen hoe de kandidatuur tot stand kwam.
Die ontstond tijdens een, ook nachtelijk telefoongesprek, tussen mij en de redactie van Nurks. Ikzelve bevond mij gelukkig in de nabijheid van een halve fles port. Waar de redactie zich mee begeven heeft, kan ik niet raden. ‘Wat jij moet doen,’ hoorde ik vanuit Amsterdam in mijn oorschelp, ‘dat is Olivier B. Bommel kiezen!’ ‘Oliv,’ pareerde ik, ‘onmogelijk!! Dan neem ik nog liever een kandidaat zoals… zoals… Maxime Verhagen!’ ‘Dan heb je geen kans, jongen,’ klonken de verslagen Amsterdamse stemmen.
Welnu, zou professor De Jong schrijven. Kijk nu eens!, dames en heren. Ik wil natuurlijk als eerste mijn dank uitbrengen aan de kandidaat zelve, Maxime jongen, geweldig gewerkt! Ook in je eigen kringen was het stuivertje-dubbeltje of je het zou halen of niet. Want die Mariska Urbanus-De Haasplaag heeft toch een hele vrijdag lang op de CDA-fractie gewogen: zou zíj het dan worden, of toch niet? Tenslotte werd het duidelijk dat het maar om één kandidaat ging: een aartsleugenaar, een katholieke gluiperd, een valse hufterd – kortom: Maxime Verhagen!
En u moet blijven stemmen, want we zijn pas tevreden als Maxime een fikse meerderheid haalt. Dat hij niet zo ver wegzakt als het CDA nu doet, bedoelen wij, want die zakken wel weg tot splinterformaat. Eindelijk. May God bless them.
Dit is vragen om moeilijkheden, Ben. Juich nooit te vroeg.
De uitslag is hoe dan ook duidelijk. De grote verliezer is het CDA, boegbeeld van de hypocrisie, de schuldige sinds Adam en Eva. Terechte zondebok. Maxime, zoals te verwachten valt, is nu zelf druk op zoek is naar een Internationale zondebok.
Had een Nurkser niet ooit een briljant stukkie over Verhage geschreven? Een pseudo-erotisch stukkie? Mogen we dat weer lezen?
Ik heb een stukje geschreven over Maxime die de stijging van z’n eigen lid bewonderd in de spiegel.
Die!!!
Maar dat klopt toch helemaal niet? Zonder Maurice de Hond is elke politicus nergens. Ik durf de stelling aan dat Maurice de Hond elk kabinet in het zadel heeft geholpen. Met alle, ik herhaal alle, zonden vandien. Verhagen is een politicus, dus die kan daarom niet voor zijn eigen zonden verantwoordelijk worden gehouden. En weten wij veel hoeveel daarvan hij er in de biechtstoel heeft wit gewassen?
Neen, De Hond is de Zondebok. Ik eis manipulatie van de stemmen! Alle stemmen op Verhagen naar De Hond.
Nee, Peter, niets meer aan doen. Dit is een unieke internetverkiezing, juist omdat er geen spoor van manipulatie lijkt te zijn. Winnaar (op het moment van schrijven) 21 stemmen voor op nummer twee, bij een grand total van 88 stemmen. Hieruit blijkt wel de totale onschuld van de Nurks-lezers: bij een normale internetverkiezing heeft de winnaar minstens twintig keer zo veel stemmen als er waarschijnlijke stemmers zijn. Het lijkt me uitgesloten dat Ben twintig openbare gelegenheden met internettoegang in Egmond heeft afgelopen om Maximes cijfers op te krikken. En als hij dat wel heeft gedaan, dan verdienen hij en Maxime de overwinning.
Verbijsterend, vind ik het. Geven de mensen dan niet meer om het landsbelang? Het komt waarschijnlijk door mijn demotiverende intro. De mensen waren enthousiast om van Mariska Orbán-De Haas de Nationale Zondebok te maken. Maar dat enthousiasme heb ik stevig de kop ingedrukt.
Je bent overtuigend, Max. Daar zou je best iets mee kunnen doen. Is de politiek niets voor je?
Max overtuigend? We zijn doodsbang zul je bedoelen.
Dat bedoel ik. Hij heeft nog niet eens een ministerspost en speelt nu al vuile spelletjes waar de honden geen brood van lusten. Max wordt een grote. Ik zeg het je. Minimaal minister-president.
Maar welke politieke partij zou je voor Max kunnen oprichten? De KLMNOP misschien: de Klaar Linkse Molovichistisch Nederlandsche Oproer Partij. We maken stencils (weten jullie dat nog…?) waarin we het molovichisme voor de arbeiders uitleggen, we zoeken nog één ‘stemmenduwer’ en we komen de volgende keer in de Tweede Kamer. Wat we daar weer in moeten gaan doen, weet ik ook niet. Maar je komt ergens.