Jan Dekker wil ik niet nomineren voor de titel van Nationale Zondebok, daar hebben we al zwaardere kandidaten voor zoals Han Peekel. Jan Dekker is een twintigjarige dartspeler uit het Drenthse Klijndijk, een ontginningsdorp met ruim 800 inwoners. Ik neem aan dat hij auto rijdt, want bussen zullen er misschien niet stoppen.
Het darten is, zoals u weet, een zeer eenvoudige sport: je werpt pijltjes op een bord, niet vanaf bijvoorbeeld vijf meter. Vanaf anderhalve meter. Het was (en is nog steeds) een Britse cafésport, maar het wordt nu ook in de Nederlandse café’s gespeeld, sinds Raymond van Barneveld wereldkampioen werd, een jaar of vijftien geleden. Door de geringe werpafstand gebeuren er weinig ongelukken mee.
Jan Dekker speelt nu ook mee, tussen de Engelse bierkanonnen, in Frimley Green. Ik weet niet hoe hij het doet, ik heb alleen zijn opkomst voor een partij tegen een onbekende Engelsman gezien. Hij kwam op in een wit jasje dat een beetje leek op dat jasje dat Roger Federer de laatste keren droeg op Wimbledon. Van dat jasje had hij niet de onderste knoop, maar de bovenste dichtgedaan. Het jasje was ook iets te klein. Het had dus een Charles Chaplin-effect. ‘Ik wil me ook beter gaan kleden,’ zei Jan.
Je schrijft zo beeldend dat ik die man gewoon voor me zie! Trouwens, ik stelde gisteren in de comments bij de Van Jole nominatie een vraag aan je over de status van de Maxime nominatie. Had je die nog gezien?
Goedemorgen Vrouwke.
Dank je voor je mooie compliment. Ik heb iets geschreven over Maxime, maar heel kort: een soort scheldkanonnade. Het moet ook Maxime niet worden, het moet Han Peekel worden, vind ik.