Waarschijnlijk is de muziek van mijn jeugd niet de enige juiste. Ik denk dat die ongeveer 10 jaar daarvoor werd gemaakt. Ik moet daar eerlijk in zijn. Maar midden jaren zeventig was een heel erg goede tijd. Neem Boney M. Toen mooi omdat je een jongen in de klas had die Bobby zo goed kon nadoen, geholpen door het feit dat hij Molukker was en in het bezit van de langspeelplaat. Nu mooi omdat je de vrouwen prachtig vindt, omdat de Duitse uitspraak van ‘cool’, die je in 1976 niet opmerkte, je ontroert, omdat je weet hoe het verder ging met Bobby, omdat, kortom, alles nog mogelijk was. Omdat het plezier echt was. Waar ze in ieder geval in ItaliĆ« geen moeite mee hadden: een afropruik opzetten en gewoon meedoen. Ik kan zo een uur lang clips van Daddy Cool kijken, en ik hoop voor u hetzelfde.
Dit is een herplaatsing van een oldie, wegens de tragische actualiteit.