Als die doos vol groen plastic van zolder komt, word ik weemoedig. Al wéér een jaar geleden dat ik de vage kleurcodes bij elkaar zocht. Ze zijn nu bijna onherkenbaar. De vorm van de boom wordt dan ook met het jaar natuurlijker. De laatste kerst wilden mensen ‘m al aanraken om te voelen of het een echte of een nepperd was. Mijn mooie plastic kerstboom gaat al net zo lang mee als mijn oudste zoon. Voor ik kinderen had was er nooit een kerstboom in huis. Eerst zo’n gevaarte drie hoog achter naar boven sjouwen en dan na twee weken weer naar buiten, een spoor van naalden achterlatend. Hoogzwanger verhuisde ik van de flat in de stad naar het huis in Suburbia. Met het kind kwam ook de kerstboom. Een nepperd, maar wel ónze nepperd!
Onze plastic kerstboom
Het oogt als een tamelijk simpel verhaal en toch kan ik er geen kaas van maken. Het begin dan. Die kleurcodes enzo. Uitleg? Iemand?
Elke tak heeft een kleur die correspondeert met de kleur op de stam. De plek dus waar je de tak in de boom moet steken. Als alle kleuren vervagen is het lastig te zien waar welke tak hoort. Het gevolg is een zeer natuurlijk uitziende nepboom: er is geen model meer in te ontdekken en hij zit vol gaten.
AAAAAH! Dank!