Lola

Vanavond was er een documentaire op BBC 1 over Ray Davies, de zanger van The Kinks. Hij zei een hoop onzinnige dingen (zoals over een gitaar-riffje: dat leek toch een beetje op Stockhausen etc.), maar hij zei ook iets over het lied Lola. Op een vraag waarom die champagne naar cola smaakte, zei Davies: ‘It rhymed.’ En dat kan ik nu niet geloven. Ik geloof dat bij het schrijven van dat lied dat cola er eerder was dan Lola, dus dat Lola rijmde op cola. Niet andersom.

4 Reacties

  1. Het lijkt mij toch het meest logische dat Lola er in dit geval eerder was dan cola. Ik denk dat het hele lied begonnen is bij het refrein. Dat Ray Davies ineens aan het neuriën was: Lo-la, la la la la lola. En daar toen wat omheen gebreid heeft.

  2. En dat kan ik nu maar niet geloven, hoewel ik me nog nooit heb bezondigd aan het schrijven van een lied. Het lijkt me zoveel logischer om eerst die aardige regel te hebben over die champagne die naar cola smaakt (in de tegenwoordige tijd zou een liedschrijver het bijvoorbeeld hebben over een meisje dat hij de firma Motorola werkt) en dan pas met de vreemde naam Lola op de proppen komt. Maar je kunt gelijk hebben.

    1. Liedjes schrijven (ik schreef er een stuk of 100, waarvan 15 op CD terecht zijn gekomen) deed ik altijd rond 1 zinnetje.

      En, zo zijn heel veel liedjes geschreven, dat weet ik. Want heel veel liedjes hebben maar 1 goede zin.

      In dit geval echter is de naam ‘Lola’ essentieel.
      Het liedje is om die naam gebouwd, daar ben ik van overtuigd.

Laat een reactie achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *