De Sint

In tegenstelling tot wat sommigen beweerd hebben, heb ik nog nooit, nimmer, seksueel contact gehad, noch gezocht, met een van mijn Pieten. Zeker in deze moderne maatschappij moet men geen seksueel contact zoeken met zijn ondergeschikten, dat weet meneer Lucassen ook wel. Kortom: heb ik geneukt met één van mijn Pieten? Het antwoord is: neen. Heb ik hem over de haren gewreven: ja. Niet met de blote hand – dat zou ook onverantwoord zijn geweest, als bisschop – maar ik heb hem (ter aanmoediging) even over het hoofd gestreken. Ik zou wel eens willen weten waar die beschuldigingen vandaan komen, want van enig seksueel contact tussen enige Piet en mij is nooit sprake geweest, op geen enkel schip, laat staan op de Spanje.
Als daar ook maar iets van waar was, zou ik beginnen te denken: ‘Houston, we have a problem!’ Maar er is natuurlijk niets van waar.
Wat wel waar kan zijn – hoewel ik slechts anecdotische bewijzen ervoor kan leveren – dat zijn de diverse problemen tussen de Pieten onderling. Ze zitten ook zo lang op elkaar, het is zo’n moeilijke reis door de Golf van Biskaje. Dan gaan er dingen mis. Ze moeten wuiven naar iedereen, en altijd een vrolijk smoel trekken, nietwaar. Dan gaat het in het vooronder wel eens tekeer.
Het schijnt – maar u hoort wel dat ik mijn twijfel hierover uitspreek, wat ook normaal is voor een bisschop die spreekt over zijn directe volgelingen – het schijnt dat het percentage homeopieten onder mijn Pieten nogal hoog is. Ja, ze zitten aan elkaar. Maar dat is ook bijna onvermijdbaar op zo een krappe boot als de Spanje.
U moet weten hoe ik mijn Pieten selecteer, te Madrid. Allereerst zeg ik: lach eens, Piet. Dan lacht hij zijn witte tanden bloot. Dan geef ik hem wat pepernoten, en ik zeg: strooi ze eens rond! Hoe gracieuzer, hoe beter. En tenslotte zeg ik: trek je Pietenbroek eens uit, want dan kan ik zien of je wel een echte Piet bent. Hoe je geschapen bent, nietwaar. Want aan een Piet met een pietje in zijn broek, daar hebben we ook niets aan. Zeg nu zelf.
En dan gaan we op reis naar Nederland, de kinderen wachten op ons. Elk jaar weer. Ondanks de problemen met diverse Pieten. We hebben vorig jaar bijvoorbeeld het probleem gehad met Motor Piet, die tégen het verkeer in reed op de snelweg Amersfoort-Utrecht, en die helaas is overleden. Ook waren er diverse incidenten, langs de weg, van Pieten die er innig knuffelend (en soms zelfs meer dan knuffelend) bij lagen, hun Pietenbroeken op hun knieën.
Ik keur dat allemaal niet goed, natuurlijk. Maar om daar nu het Sinterklaasfeest mee te besmeuren, dat gaat me veel te ver. Sinterklaas, Sinterklaas / Die is al der Pieten baas! / Sinterklaas, Sinterklaas / Na de Kerst komt steeds de Paas! En zo moet u het ook zien, heren verslaggevers. Geen commentaar verder.

5 Reacties

  1. Tja, dat komt (het spijt me dat te moeten zeggen, dan ben ik maar een rechtse rakker, dat kan me niet schelen) door een te lankmoedig toelatings- en personeelsbeleid. Ik heb thuis nog een filmpje waarin te zien is dat ik, op de schouder van mijn vader gezeten, de intocht van Sinterklaas en Zwarte Piet in de Vreeswijkstraat in Den Haag bezie. Dat was in 1958. Er was toen maar een (jawel: 1) Zwarte Piet. Die deed alles. Het paard van Sinterklaas begeleiden, snoepgoed strooien, cadeautjes uitdelen en de kinderen aanmoedigen om liedjes te zingen. Maar als je stout geweest was kon je van diezelfde Piet met de roede krijgen. Zo was dat toen. En kijk nu eens. Hetzelfde werk wordt nu door een heleboel Pieten gedaan. Dat geeft leegloop, men gaat zich vervelen en dan ga je gekke dingen doen. Het worden er steeds meer, met boten tegelijk komen zie hiernaartoe en ze worden dan notabene door de burgemeester opgewacht en verwelkomd. Daar moet wat aan veranderen, Sinterklaas! Huisvesting van en hulp aan Zwarte Pieten moet strafbaar gesteld worden.

Laat een reactie achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *