Dúrf het eens!

ZJING!! Oudjaar, dus we moeten maar weer houden van het ouwelullentheater. IKKE NIET! Voordat ik naar het nieuwe jaar reis, loop ik nog even naar de krentenbollenfabrikant, die mij één eurootje rekent voor een appelflap, dat tik ik ook even af. Ik loop terug naar huis, en ik denk: GODVERDOMME! Mijn vrouwtje had een appelflap […]

Continue reading →

Rumboney M

Waarschijnlijk is de muziek van mijn jeugd niet de enige juiste. Ik denk dat die ongeveer 10 jaar daarvoor werd gemaakt. Ik moet daar eerlijk in zijn. Maar midden jaren zeventig was een heel erg goede tijd. Neem Boney M. Toen mooi omdat je een jongen in de klas had die Bobby zo goed kon […]

Continue reading →

Haat

Toen ik op de middelbare school zat, was ik erg links. Ik ben nog steeds vrij links, want al ben ik dan ondernemer en heb ik geen moeite met principes als ‘loon naar werken’, ik vind nog altijd dat het in de wereld oneerlijk verdeeld is. En dat dat misschien wel, misschien niet recht te […]

Continue reading →

Tokyo

Binnen de kortste keren sprak ik het Japans van de straat, liep ik en kleedde ik me als een puber uit Harajuku and hing ik uit in donkere holen luisterend naar de laatste punk gigs. Een Europese te midden van Japanse punkers, dat kon niet uitblijven. Mijn foto verscheen in allerlei magazines, fanzines en dagbladen, en ik werd in de metro herkend door giechelende meisjes in middelbareschooluniformen.

Continue reading →

Het muzikale equivalent van een uitgeknepen puberpuist

Sinds ik mij kan heugen wordt de Top Zoveel Aller Tijden aangevoerd door Bohemian Rhapsody van Queen. Op de voet gevolgd door Hotel California van The Eagles, Child in Time van Deep Purple en Stairway to Heaven van Led Zeppelin. Allemaal verachtelijke nummers. Maar Bohemian Rhapsody is de ergste. Een gedrocht van een nummer. Het muzikale equivalent van Ton Elias die op een regenachtige herfstnacht in de modderige loopgraven van Ieper afwisselend teder en woest de liefde bedrijft met Fred Teeven. De volle maan schijnt op de witte, trillende billen van Fred Teeven die huilt als een wolf. Edelkitsch van het verderfelijkste soort.

Continue reading →

Hoe word ik een bohème?

Stel je bent een enorme slons, net als ik. Om te voorkomen dat de mensen gaan klagen kun je het volgende doen: -Koop een stokoude piano, liefst met afbladderend lakwerk en hier en daar een klemhangende toets. Zet hem pontificaal in de woonkamer. Doe daar geen kamerplant op, maar een asbak, een geleegd glas rode […]

Continue reading →

Iedereen depressief

Al jaren lang zijn er in Nederland per jaar 1500 gelukte zelfmoorden. Die zelfmoorden worden gepleegd door depressieve mensen. Dit eenvoudige feit kwam niet voor in de televisieuitzending Iedereen depressief? op Nederland 2 van vanavond. Ik ben het er als depressieveling mee eens dat 800.000 mensen die mijn ziekte zouden hebben, te veel is. Wij kijken […]

Continue reading →

Stoffer en Bentz

Ook zo’n genoeg van al dat Top 2000-gedoe op uw radio en televisie? Met op 1 traditiegetrouw Bohemian Rhapsody van Queen. Gevolgd door The Eagles (Hotel California), Led Zeppelin (Stairway to Heaven) en Deep Purple (Child in Time). In steeds wisselende volgorde. Met zo nu en dan iemand ertussen die het betreffende jaar dood is […]

Continue reading →

Die hoor je bijna nooit

De PVV is geen partij, zoals u weet. Geen vereniging, geen leden. Dus een PVV afdeling Dirkswoud bestaat ook niet, maar toch zijn er wel enkele mensen die zich met het gedachtengoed der PVV in Dirkswoud bezighouden. Je hoort ze alleen niet. Ik kwam er pas achter dat dezulken bestonden na navraag in een aantal winkels. Daar zei men dat ik eens moest gaan praten met Joop Meier, rijwielhersteller aan de Westerweg. Ik naar de heer Meier.

Continue reading →

Blogparels (voor de zwijnen)

De verkiezing van de Blogparels (voor de zwijnen) is van start gegaan. En wel hier. Een nobel initiatief van Peter van Peterspagina.nl om de noeste arbeid van eenzame bloggers te belonen en om de vruchten van die noeste arbeid wat meer onder de aandacht te brengen. Niet alleen de leukste weblogs worden beloond, ook de […]

Continue reading →

Geen windeieren

Mijn opa vertelde graag over de lucratiefste scheet die hij ooit had gelaten. Dat was in Monte Carlo, een plaats waar de groten der aarde elkaar de hand schudden. Hij was daar ober, en had eens, tijdens een diner waar die groten der aarde aanzaten, een geweldig stinkende wind gelaten. Achteraf hadden bijna alle aanzittenden […]

Continue reading →

Kerst

Ik heb het niet zo op kerstverhalen. Ik ben er ook altijd te laat mee. Mijn kerst was dit jaar wit. Dus glad, dus gevaarlijk. Klaar. Ik zat alleen, ik zit nog steeds alleen. Vorig jaar was Alice er nog, met wie ik nog grapjes kon maken zoals: ‘Alice. Een boeuf bourguignon?’ Dan zei ze: […]

Continue reading →

De zielige kerstboom

Het liefst had ik een beetje een zielige kerstboom gehad. Als het dan toch moest. Eentje met te weinig takken of met te weinig naalden aan de takken. Hij zou scheef moeten staan, alsof ie z’n kop een beetje treurig liet hangen. Een klein, miezerig kerstboompje dat door niemand meegenomen zou worden.

Continue reading →

In die donkere kerstnacht

Benjamin en Thomas zaten naast elkaar op de bank. Het was kerstnacht en ze keken naar The Voice Of Holland. Een argeloze voorbijganger zou het waarschijnlijk een heel gemoedelijk tafereel vinden. En dat kon je die argeloze voorbijganger nauwelijks kwalijk nemen. Op het eerste gezicht zag het er inderdaad tamelijk onschuldig uit: twee jongens in de bloei van hun leven die genoten van het entertainment dat hen werd voorgeschoteld.

Continue reading →

Vooruitgang

Het leukste van de klimaatsceptici is de onbekommerdheid waarmee ze argumenten omarmen en weer laten vallen. De aarde warmt niet op. Als je eerlijk meet, zie je dat hij zelfs koeler wordt. Schaatsen uit het vet. Kijk trouwens maar naar het weer buiten. De aarde warmt op, alleen een gek zal het ontkennen, maar dat […]

Continue reading →

Beauty in this world

Vanavond zag ik de zangeres Macy Gray, die ik altijd gehouden heb voor een uitstekende, hese zangeres, het lied Beauty in this world vertolken. Ik wil daartegen protesteren. Die beauty zal er hier en daar misschien zijn, gefeliciteerd, en ga ermee door, maar op dit moment legt een wesp te Mexico haar eitjes in een […]

Continue reading →

Kingdom come

‘We hebben er al genoeg.’ Dat was een argument dat ik liever niet gebruikte toen ik in de vroege jaren tachtig nog niet naar Karel van het Reve luisterde en tegen de atoombommen demonstreerde. (Mijn moeder, die ook meedeed, vroeg eens aan Eva Biesheuvel of zij nog ging demonstreren, maar Eva zei: ‘Dat mogen we […]

Continue reading →