Hij komt hij komt die lieve goede Sint (1)

Hoort wie klopt daar kinderen? Het is het opgeheven lid van de Sint. Je vraagt om een horrorsintverhaal en wat krijg je? Keiharde gayporn. Starring Sint Snikkelkaas met z’n grote staf en Zwarte ‘Wie zoet is krijgt lekkers, wie stout is mijn roede’ Piet. Makkers, staakt uw wild geraas en ga maar goed zitten voor de meest schandalige teksten van het internet. Ergens deze week doet Kippfest er nog wat hete schepjes strooigoed bovenop. Dan weet u dat.

Op de stoomboot tussen Madrid en Amsterdam zat Sinterklaas een beetje in zijn grote boek te lezen toen Guitige Piet binnen piekte:
– Is alles goed, lieve Sint? Kan ik nog iets voor je betekenen voor ik naar bed ga?
– Nee, nee, laat mij maar. Ik moet nog een heleboel wensjes uitpluizen van allemaal kinderen die ik niet ken. Het wordt een late nacht.
– O maar lieve Sint, zal ik dan een poosje bij je blijven, om je te helpen?
– Je mag wel hier blijven lieve Piet, maar je mag mij niet storen hoor, ik moet door kunnen werken. Het is belangrijk werk dat ik doe, mijn Piet, dat weet je als geen ander.

Piet ging naast de Heiligman zitten, op een wankel krukje.

– Ik weet ook als geen ander dat mijn lieve Sint weleens ontzettend moe en aan ontspanning toe is.
Dit zeggende vleide hij zich tegen de Grote Lieverd.
– O Sinterklaas, wat ruikt u toch lekker.
Sint aaide Guitige Piet.
– En wat heeft u zachte handen.
Sints linker hand bleef in het kroeshaar hangen, hij speelde met die zwarte krullen, diep in gedachten. Piet streelde de grote witte handschoen. Hij deed dat met veel aandacht en liefde. Ongemerkt kroop zijn hand steeds hoger in de mouw tot hij de blote huid der Sint raakte.
– O o o, lachte de Sint, wat doe je daar Pietje?
Piets puberale hormonen speelden op dat cruciale moment geweldig op. Hij had er al maanden op dat schip op staan, met die stompzinnige collega’s. Ook hij was toe aan een verzetje. Brutaal kuste hij de verbaasde Sint volop de mond.
– Nee maar Pietje, dat kun je toch…
SMAK! Nog eentje. MMMMHHH. Met de tong.
Sint zijn roede begon zich te verheffen. Dat voelde Piet heel goed, die op hem was gaan zitten. Hij dook onder de tabbert en greep naar het pulserende ding. Met een zachte doch volhoudende beweging bracht hij de oude man in extase. Net voor het moment suprême nam hij het lid in zijn mond en zoog hij er hartstochtelijk op. Het Sints Heilige Zaad vloeide. Piet slok het in een teug op. Toen stond hij op en duwde de Sint, die half bewusteloos was van het gebeuren, soepeltjes tegen zijn eigen erectie, en liet die in zijn mond glijden, en nog eens, en nog eens. AHHHH. Wat was dat lekker! Eindelijk!

Hij zakte op de grond aan de voeten van Sint, die vertederd en een beetje geschokt naar hem zat te kijken. De Sint aaide hem nog steeds met zijn linkerhand in het kroeshaar. Piet voelde een verlangen opkomen dat hij niet in kon tomen. Hij greep de Heilige Staf, bracht die nogmaals in parmantige toestand, draaide zich om, boog voorover, en liet de Sint hem nemen. Het grote ding stootte krachtig tegen zijn prostaat, wat hem onbeschrijfelijk plezier gaf. De Sint kwam klaar, trok zich terug. En daar zaten ze dan, uithijgend, naast elkaar.

De rest van de reis hebben die twee een hels karwei gehad aan het net doen alsof er niets gebeurd was.

Oud Zeikwijf
Beroepsbrokkenpiloot. Vloog nochtans op haar achtste reeds rakelings langs bergkammen om berggeitjes en bergmarmotjes te tellen. Is tot haar eigen verdriet gemodelleerd naar haar vader, een onbehouwen Italiaanse charmeur met een groot hoofd en een passie voor even belachelijke als tijdrovende hobby’s. Komt oorspronkelijk uit Frankrijk. Heeft in Japan gewoond. Woont sinds begin jaren ’80 in een boomhut op het Waterlooplein in ‘Magies Centrum Amsterdam’, van waaruit ze haar schrijfsels via rooksignalen aan de redactie doorseint. Ze schrijft ook voor AT5, Sargasso en voor Kutbinnenlanders. En op haar eigen stukje internet: oudzeikwijf.com.

14 Reacties

  1. Ik ben heel erg verdrietig over waar dit mij toe heeft aan gezet. Op het moment heb ik 5 aviertjes met 3 onaffe verhalen en ze maken mij allemaal heel, heel, heel erg verdrietig.

Laat een antwoord achter aan OZ Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *