Lange Frans drukte z’n phone uit. Zodra ik meer weet, weet jij het ook, had hij tegen Giel gezegd. Hij had zitten vissen, Giel, maar niks gevangen. Het was zijn pistool niet. Hij was iets aan het doen. Een mening is een mening. Als je daar zit, zit je daar. Ze blijft de vrouw van m’n leven. De tijd dat hij naakt met Giel over buitenaardse modderfokkers had gesproken was ver weg.
Hij pakte zijn blocnote. Hij pakte zijn pen. Hij bracht de achterkant van de pen naar z’n mond en ging nadenken. Het kwam er nu op aan. Hij moest doen wat hij altijd deed als hij er niet uitkwam. Hij moest een nummer schrijven. Recht uit het hart. Om de dingen duidelijk te maken. Ongemakkelijk leunend op een zware, trage beat. Net als Het Land Van.
Hij moest eerst teruggaan naar de tijd dat hij haar ontmoette. Toen hij met Baas B. het land doorkruiste en haar zag staan in een klein kroegje in Wormerveer.
Weet je nog die keer / Dat ik je zag in Wormerveer / Mijn hart miste een keer / Het deed bijna zeer / Ik zei tegen Baas B. moet je die chick zien / Die mag van mij Kleine Frans wel zien / Je stond ongeïnteresseerd aan de bar te leunen / Later die nacht lag je onder me te kreunen
Niet helemaal naar waarheid, maar toch: niet slecht. Het was nu zaak om meteen om te slaan. Om gelijk in your face te worden. Kom maar op met die mokerslag.
Je ging met een gun naar m’n beste vriend / Die gun was geladen, dat had hij niet verdiend / Ik weet dat hij foute dingen heeft gedaan / Ik weet dat hij ons in de kou heeft laten staan / Maar het is wel m’n beste vriend / Hij is me goed gezind / Hij bedoelt het echt niet zo / Jezus is geboren in een bakske vol met stro
Die laatste zin sloeg nergens op, maar dat hinderde niet. Lange Frans zat in een flow, en als Lange Frans in een flow zat, moest hij in die flow blijven. Het was zaak om door te stomen, wilde hij de kern raken.
Het is klote dat het zo ver heeft moeten komen / Al mijn dromen / Volkomen / Aan diggelen / Als een spits die geteckeld werd door Adrie van Tiggelen / Je was boos op Baas B. / Je zat er echt mee / Baas B. had gesjoemeld met de belasting / Hij kon beter auditie doen als oplichter bij Kemna Casting
Er moest nu maar eens een refrein komen. Iets met Daniëlle. Een suikerzoete liefdesverklaring die toch niet gespeend was van enige dreiging. Ze wist toch hoe het zat? Als je wat met Lange Frans deed, dan kreeg je Baas B. erbij.
Dit is het verhaal van de liefde van mijn leven / Dit is het verhaal van de vrouw om wie ik geef / Dit is het verhaal van Daniëlle / Die niet tot drie kon tellen
Terug nu naar de dag van de waarheid. De dag die voorafging aan de dag dat het gebeurde. De dag dat de stoppen doorsloegen. De dag na de avond dat de Televizierring werd uitgereikt.
We waren naar de uitreiking van de Televizierring gegaan / Carlo en Irene wonnen en ik zag je weer staan / Zoals toen die keer / In Wormerveer / En ik voelde diezelfde kriebels in m’n buik / Ik zei: ik hou van je en jij zei: Ivo Niehe die draagt een pruik / Een dag later / Je had een kater / Je dronk wel 30 liter water / Je twitterde de hele dag / Razendsnelle duimen was alles wat ik zag / Ik zag de woede langzaam richting kookpunt kruipen / Toen ineens was het voorbij, ik kreeg de stuipen / Ik dacht dit is een stilte voor de storm / Jij bent een gevoelsmens, gevoel dat is je norm / Maar nu zag ik niks en dat maakte me bang / Juist jouw zwijgen joeg mijn stuipen op de stang
De spanning stijgt. Refrein er tussen. We moeten nu naar de fatale zondag. De zondag dat Daniëlle met haar moeder naar Baas B. ging met een gun in haar pocket.
Die nacht bedreven we de liefde / Je zei dat het leven goed was, zolang Baas B. maar optiefde / Ik zei, ik weet het, maar het is wel m’n beste vriend / Jij zei, dat is lekker, waar heb ik dat aan verdiend / Ik heb nog even gekeken hoe je lag te slapen / Heel rustig, heel vredig / Niks wees nog op de gare rapen / Behalve dan de stilte, de stilte voor de storm / Want jij bent een gevoelsmens, gevoel dat is je norm
Toen je ’s ochtends wakker werd, was je al vastberaden / Waarschijnlijk had je toen je gun al doorgeladen / Je zei die avond: ik ga even naar m’n moeder / Het was tien uur in de avond, elke leugen heeft een hoeder / In je tas zag ik de lamp reflecteren in je gun / Ik wist toen het is te laat om nog iets te doen / Behalve dan, ik krijg het bijna niet over m’n lippen / Om de politie telefonisch te tippen
Dit is het verhaal van de liefde van mijn leven / Dit is het verhaal van de vrouw om wie ik geef / Dit is het verhaal van Daniëlle / Die niet tot drie kon tellen /
En nu zit je in de bajes / Tussen al het gajes
Lange Frans legde zijn pen neer en begon terug te lezen wat hij had geschreven.
‘Behalve dan, ik krijg het bijna niet over m’n lippen / Om de politie telefonisch te tippen’ Bedankt voor het oplossen van dit mysterie, Max.
Ik doen enkel mijn plicht.
Briljante rap! Wie zet ‘m op muziek? Nederland verdient het te weten wat er nou precies gebeurde die avond en dagen daaraan voorafgaand. Het is geschiedschrijving van de bovenste plank!
Volgens ‘officiële’ bronnen waren het buren van Baas B. die de politie waarschuwden toen ze een schreeuwende Daniëlle voor hun deuren aantroffen:
http://www.telegraaf.nl/prive/8032615/__Lange_Frans___Mijn_vrouw_is_in_de_war___.html?cid=short
Het is een tragische geschiedenis.
Dit is goddomme een hit!
Geweldig!! die moet je inrappen! En snel!
Niks wees nog op de gare rapen en ik schoot in de lach. Sinterklaas is niet dood!
ook al mag gevoel, dat is je norm er ook erg zijn.
Woah… Ik zie het gewoon voor me. Hoor het ook, met die Baas B. hoofdboppend op de achtergrond. Fantastisch.
Ja! En hoe die Baas B. dan, uiterst creatief, meebrult met Lange Frans als die schreeuwt: Ivo Niehe heeft een, en dan komt het: PRUIK!
Heerlijk.
Schit-ter-end!