– Verschrikkelijk!
– Meneer Kraaisma, hoe was het tijdens de Eerste Wereldoorlog in Dirkswoud?
– Verschrikkelijk!
– Ja, het zal wel vreselijk zijn geweest.
– Verschrikkelijk!
– Zo veel doden.
– Verschrikkelijk!
– Zo veel leed. Je kunt het nog op de tv zien.
– Verschrikkelijk!
– En later, tijdens de Grote Depressie? Weet u daar nog iets van, meneer Kraaisma?
– Verschrikkelijk!
– De armoede greep inderdaad diep in. Het was ook de tijd dat de tuberculose nog heerste, niet?
– Verschrikkelijk!
– De kinderen moesten naar een koloniehuis in Bergen of in Egmond, toen.
– Verschrikkelijk!
– Dat ben ik met u eens.
– Verschrikkelijk!
– Ja. En even later kwamen de Duitsers ons land binnenvallen.
– Verschrikkelijk!
– En die hebben ons half uitgeroeid.
– Verschrikkelijk!
– Die Duitsers. En weer later verloren wij de finale tegen Duitsland. Weet u dat nog, meneer Kraaisma?
– Verschrikkelijk!
– En een paar jaar later verloren we van de gemene Argentijnen.
– Verschrikkelijk!
– Maar nu is het allemaal een stuk beter, is het niet, meneer Kraaisma? We zitten in de EU, en daar mogen wij zelf ook soms iets zeggen.
– Verschrikkelijk!
Het is ook allemaal verschrikkelijk.
Verschrikkelijk!