De kunst van het zweven

Zwevend tussen hoop en vrees was ik mijn stempas kwijt. Normaal vind ik ‘m dan binnen een half uur, maar nu niet. Ik was ervan overtuigd dat ik hem een weekje eerder op de trap had zien liggen. Waarom ik er toen gewoon langs ben gelopen, zijn van die raadselen die van het leven zo’n […]

Continue reading →

Selling crap

Vrouwke van Stavast woont de komende drie jaar in Parijs. Met man en kinderen. Elke week doet ze hier op Nurks verslag van haar belevenissen in dat beroemde stadje aan de Seine. Vandaag voelt ze zich, op het schoolplein, gedwongen haar vaderland te verdedigen en de rol van Wilders te bagatelliseren. Als dat maar goed gaat!

Continue reading →

Doe zelf normaal

“De heer Cohen, voorzitter, de heer Cohen is het schoothondje van meneer Rutte. Nu blaft hij lekker, maar als de dag voorbij is, kruipt hij op de schoot van onze premier. Meneer Cohen is de bedrijfspoedel… ja u hoort het goed, meneer Cohen is de bedrijfspoedel van het kabinet.”

Continue reading →

Wilders’ Wisselgeld

Wilders zit in de regering. En ook al deelt die regering niet al zijn ideeën, ze zorgt er wel voor dat een aantal van die ideeën de ruimte krijgt om ten uitvoer worden gebracht. Nu Rutte en De Jager ons beetje bij beetje proberen warm te krijgen voor Europa, hebben ze niks aan Wilders. Nu moeten ze hun meerderheid bij de Euro-fielen zoeken. En Wilders zit een beetje vrolijk fluitend op z’n beurt te wachten.

Continue reading →