Het is de vaste lezer niet ontgaan: ik moet op dieet. Helaas. Ik pas nergens meer in en mijn lijf heeft het zwaar. Wat mij doet peinzen over dat begrip. Waarom moeten wij vrouwen zo vaak op dieet en de kerels nooit? Het begint in de puberteit al: zij blijven schrokken en schieten bottig in de lengte, terwijl wij kwijlend toekijken, op een houtje bijten en in de breedte uitdijen. Oneerlijk is het.