Grommend sleepte de tractor de sleetjes voort. Wij volgden. Ik, mijn broertje, mijn ouders en nog een stuk of twintig Nederlandse hotelgasten. De rupsbanden toornden boven ons uit. Het was avond. De sneeuw dempte alles en zorgde ervoor dat onze vrolijkheid niet te ver weg waaide. We gingen rodelen. Van een berg af die slechts […]
Continue reading →Voetstappen in de sneeuw. Dat was de eerste herinnering van mijn grootmoeder. De voetstappen waren van haar ouders. Ze liep in een stoet, naar de plek waar haar grootvader ter aarde zou worden besteld. Het was 1922 en we bevinden ons in Georgië. De naam van het dorpje waar ze woonde ben ik vergeten. Net […]
Continue reading →Het sneeuwde in Groningen. We zagen een meisje, heel klein, een jaar of drie misschien. Ik zei dat het misschien de eerste keer was dat ze sneeuw zag. Mijn broer dacht van niet, het had vorig jaar ook gesneeuwd in Groningen. Het kindje leek hoe dan ook onder de indruk van de sneeuw. Of misschien […]
Continue reading →