Ze had haar ogen dicht en huilde in stilte. Geen tranen, geen snikken, geen schouderschokken. Ze probeerde te luisteren naar het tikken van de klok en het geschuifel over de vloerbedekking en het zachtjes openen en sluiten van laden en kastdeurtjes te negeren. Het was een allesoverheersende golf van eenzaamheid die haar overspoelde. Die eenzaamheid […]

De Willem uit dit verhaal werd al lang voor het typetje van André van Duin uit de jaren ’70 ‘Willempie’ genoemd. Willem is 73 als hij een Eikenboom bewoner wordt. Willem heeft een clownsgezicht, maar dan zonder schmink. Een beetje het gezicht uit een tekenfilm: een onwaarschijnlijk grote lach als hij blij is, en intens […]

Je krijgt een ouwe kop, Bertus van Groenewegen! Jeminee, wat klinkt dat hol zeg. Shhht, beetje zachtjes doen. Ik scheer me toch altijd met water? Is dat ding wel van mij? ‘Dhr. Groenewegen’, het staat er op. Het moet dus haast wel zo zijn. Maar ik krijg echt een ouwe kop. Hoe oud eigenlijk? Ik […]

Boven zijn bed hing slechts één foto. Het was een zwart-wit foto van een straat ergens in Hilversum met in die straat een opengebroken put. Boven die put, de voeten aan weerszijden van het gat, stond een man. Ondanks dat hij diep voorovergebogen stond, waardoor zijn kalende kruin goed zichtbaar was, kon je ook de […]

Als jonge vrouw, opgroeiend in de welvaart van een Hollandse handelsfamilie in Nederlands-Indië, raakten al haar dromen verloren omdat er oorlog kwam. Geïnterneerd door de jappen. Een paar jaar lang vernederd, onteerd, verkracht, mishandeld en gemarteld. Na de oorlog was er van de eens zo mooie jonge vrouw niets dan een brokje verknipt en getraumatiseerd […]

Jacob van der Vrede zou worden gecremeerd in Westerveld, Driehuis. Een aantal bewoners en medewerkers van Onder de Eikenboom begeleidden ‘Cor’ op zijn laatste tocht. Onder hen Elisabeth, zijn vrouw en Piet. Het is een mooie wandeling. Van de ingang van Westerveld naar de aula. Over het slingerende pad langs de vele, vele graven. Een […]