Mijn zoon stond te stuiteren toen ik thuiskwam. Ze hadden brandoefening gehad. En de juf had het niet aangekondigd. “Ik trilde helemaal, zo bang was ik”, zei hij. Hij dacht dat er echt brand was. Ik vroeg of ze toen wel gewoon netjes in een rij naar buiten gingen. “Ja”, zei hij, “maar ik rende […]
Continue reading →Voor mijn verjaardag had ik van mijn zeer gewaardeerde vriend A. en diens al even zeer gewaardeerde vriendin F. het boekje Knuffelbos van de wellicht nog meer gewaardeerde cartoonist J. gekregen. In dit boekje beleven zoetsappig getekende knuffeldiertjes ronduit verdorven avonturen die meestal drie plaatjes en soms zes plaatjes duren. Je moet alleen wel kunnen […]
Continue reading →Voor het eerst gras dat ik zelf heb gezaaid aan mijn voeten gevoeld. De dag erna met mijn zoon naar het gras van de Arena, waar Ajax tegen NAC speelt. Zijn oom en opa (van moeders kant) gaan ook mee. De dag dat ik voor het eerst zelf gezaaid gras aan mijn voeten voelde, speelde […]
Continue reading →Zo nu en dan zingt mijn zoon de woorden ‘lekker seksen!’ Toen hij dat weer eens deed, besloot ik hem eens te vragen wat hij dacht dat het was. Seksen. Hij pakte mijn hand vast, keek in mijn ogen en zei: “Gewoon, dat je lekker verliefd bent op elkaar en dat je lekker mooi bent […]
Continue reading →Het Klokhuis ging over mensapen. En dat wij daarvan zouden afstammen. Mijn zoon vroeg waar ze het over hadden. Ik zei dat er heel vroeger geen mensen bestonden, maar wel apen die op mensen leken. En dat die apen kinderen kregen die nog wat meer op mensen leken en dat zo langzaamaan de mens ontstond. Ik […]
Continue reading →Mijn zoon had bij de buren gespeeld. Zijn gezicht zat onder stift. “Hij zit helemaal onder”, zei z’n moeder, “zelfs op z’n piemel.” Toen ik ‘m even later in bad deed, bleek dat inderdaad waar te zijn. Ik deed net alsof ik van niets wist en reageerde hoogst verbaasd. “Wat!”, zei ik toen hij zijn […]
Continue reading →Zijn oom had verteld dat Ajax de beste club ter wereld was. Dus was hij voor Ajax en niet voor PEC. Dat PEC Zwolle in de rust, toen hij naar bed moest, met 4-1 voor stond, deed hem niks. Ajax was immers de beste club ter wereld en kon derhalve niet verliezen. De volgende dag […]
Continue reading →“Pap, er zijn toch geen mensen die honderd worden?” “Ja hoor, die zijn er wel.” “Maar die zijn dan toch dood?” “Nee hoor, niet allemaal. Sommige mensen worden honderd jaar. Of zelfs ouder.” “Maar niet alle sommige mensen toch?” “Nee, niet alle. Maar steeds meer mensen wel.” “Alle sommige mensen zijn heel veel mensen hè.” […]
Continue reading →Mijn zoon wil scheenbeschermers. Het is het enige dat nog ontbreekt aan zijn voetbal-outfit, waar hij momenteel in woont. Zijn wil om elke dag zijn voetbalkloffie te dragen is nu eenmaal vele malen sterker dan onze wil hem dat te beletten. Aanvankelijk dacht ik zijn scheenbeschermerswens eenvoudig te kunnen pareren door te beweren dat er […]
Continue reading →Mijn zoon is sinds enige tijd geobsedeerd door voetbal. Hij begrijpt er nog weinig van, maar dat houdt ‘m niet tegen er volkomen door bezeten te zijn. Hij is vier. Het enige wat hij van het spelletje snapt is dat je tegen een bal aan moet trappen en de bal in een doel moet zien […]
Continue reading →Beste Ben,
Dank dat je de honneurs weer voor me hebt waargenomen in mijn afwezigheid. Niet dat het heel erg nodig was, want er was weinig post, begreep ik, maar toch!
Onze korte vakantie in Hamburg was zo goed als perfect. Ik zal je weer even en ander over mijn zoon vertellen, want van jou weet ik in ieder geval zeker dat je het kunt waarderen.
Continue reading →Samen met de broer van mijn vrouw sloopte ik onze koelkast tijdelijk uit onze keuken. Dit omdat wij last hebben van muizen die achter de koelkast naar binnen komen. Wij gingen gaten dichten. Nadat wij de gaten hadden gedicht, moest de koelkast weer terug. Dat ging zeer redelijk. Maar toen kwam mijn zoon zich ermee […]
Continue reading →Mijn zoon is zondagavond van de trap gevallen. Ik stond in de badkamer. GEBOENK GEDOENK GEBOINK GEBOENK hoorde ik. En geschreeuw (van mijn vrouw). In mijn herinnering heb ik ‘m nog opgevangen voordat hij helemaal beneden was. Hij jankte meteen z’n longen uit z’n lijf, dus dat was goed. Ik kon alleen een buil op […]
Continue reading →In het gezelschap van mijn zoontje bezocht ik Occupy Amsterdam. “De media willen dat we een duidelijk verhaal hebben, dat we met alternatieven komen”, zei iemand. “Maar die hebben we niet. Het probleem is dat we nooit alternatieven hebben gekend. We zijn opgegroeid in dit systeem, en we hebben geleerd dat dit het enige werkzame systeem is. We kennen geen alternatieven. We kunnen alleen maar aangeven dat we het anders willen. Niet hoe. Wij hebben geen idee van hoe het anders moet.”
Continue reading →Mijn zoon neemt mij niet serieus als ik boos op ‘m word. Mevrouw Molovich (die wel serieus genomen wordt) gaf mij een tip: hurk, pak ‘m bij zijn handen beet, zorg dat ie je aankijkt, zeg dat je dit of dat niet wil hebben en vraag of hij dat begrijpt. Mijn zoon was aan het […]
Continue reading →Mijn zoon wordt volgende maand twee. Hij lust geen aardbeien. Tenminste, niet als wij ze hem geven. Bij ons eet hij eigenlijk alleen maar brood met appelstroop of hagelslag, beschuit met muisjes, pasta, aardappelen en worst. En koekjes. En ijsjes. Op de crèche eet hij alles. ‘Vandaag heeft ie weer drie borden linzensoep gegeten. Hij […]
Continue reading →Vroem. Tuut tuut. Whèèèh!! Die! Die! Whèèèh! Die! Die! Hjumhjumhjum. Zzzzzzzzzz.* Zzzzzzz.** Zzzzzzz. Hjumhjumhjum. Zzzzzzz. Grumbl. Huh? Whèèèh. Die! Die! Papa? Hjmwhumwhum. Boe?Boe? Hjmwhumwhum. Whèèèh!!! Die!*** Zjjoemmm. Vroem. Tuut tuut. Schoe!**** * We zitten in zo’n enorme auto, samen met een aantal andere mensen. Ik voel dat ik elk moment in slaap kan vallen. Ik […]
Continue reading →Beste Ben, Driewerf dank. Voor de warme woorden, het plaatsvervangend hoofdredacteurschap en voor de gelegenheid die je me bij deze geeft een en ander over mijn vakantie te vertellen. Om maar met het beantwoorden van je belangrijkste vraag te beginnen: nee, ik ben niet tot rust gekomen. Ik was al tot rust. Ik ben altijd […]
Continue reading →Je ligt vredig in je wagen te slapen als ik de bus uitstap op die druilerige dag in februari van het jaar 2011. In je groene wagentje. (Daar wil je inmiddels, nu ik dit schrijf, niet meer in. Je wilt zelf lopen of op je fietsje voortgeduwd worden.) Het is guur weer. Een chagrijnig miezerregentje […]
Continue reading →Omdat nog niet alle ouders van mogelijke slachtoffertjes waren gevonden, had men besloten om een foto af te beelden. Zoals te verwachten viel, zag de jongen eruit als een gewone jongen. Hij glimlachte vriendelijk op de foto. Ik moest denken aan zijn moeder, die nu ineens zou zien dat haar 27-jarige zoon baby’s en peuters misbruikte.
Continue reading →Waarin de auteur met de zogenaamde Doktersdienst belt om enige bezorgdheid omtrent de aanhoudende koorts van zijn zoontje weg te laten nemen, maar in plaats daarvan extra gealarmeerd raakt.
Continue reading →