Iemand zei eens dat Piet voor ‘het gewone doen’ altijd een verdieping te hoog leefde, en daar zat beslist een grond van waarheid in. Het triviale alledaagse leven met z’n gebabbel over koetjes en kalfjes kon hem maar weinig boeien, hoewel soms een bepaald aspect zijn aandacht ving, waar hij dan commentaar op leverde vanuit een onverwachte invalshoek. Zo raakte hij eens op een avond ontstemd over het feit dat een schildersezel een ezel werd genoemd, terwijl zo’n voorwerp toch overduidelijk niet op een ezel leek.