Al weken had ik bronchitis. “Oom dokter” zoals Kees onze huisarts Dr. Promes noemde, had mij verboden thuis te bevallen, laat staan op het drijvende eiland dat ik zelf uit afval in elkaar geknoopt had. Dat was een domper van jewelste op het feestelijke vooruitzicht, dat enkel een dwaze nullipare zoals ik kon koesteren.
Continue reading →Op een avond in 1992 dat haar vriend en mentor Robert Jasper Grootveld op de preekstoel zat bij haar thuis deed Oud Zeikwijf de bandrecorder op tafel en nam het gesprek met hem en zijn vrouw Thea op. Vervolgens tikte zij dat woord voor woord uit.
Continue reading →Grote geesten als Jasper Grootveld c.s. later in hun leven zien onderworpen worden aan niet bepaald schrandere zorgtypes… Het is elke keer slikken. In het geval van Jasper kon ik er niet tegen. Het was tenenkrommend. Ik adviseerde hem dan ook om dood te gaan. Wat hij een week later gewoon deed.
Continue reading →Vannacht is Fabiola overleden in Sint Jacob, Amsterdam. De flamboyante Fabiola, levend kunstwerk, Marie de la Nuit, Cinderella, La Reine de Paris, Fabiola di Atlantis, voormalig boegbeeld van de nachtburgemeesters van Amsterdam, is niet meer onder ons.
Continue reading →Hij ziet eruit als Kunst, hij maakt Kunst, hij denkt Kunst en hij praat Kunst.
Continue reading →Op een avond in 1992 dat haar vriend en mentor Robert Jasper Grootveld op de preekstoel zat bij haar thuis deed Oud Zeikwijf de bandrecorder op tafel en nam het gesprek met hem en zijn vrouw Thea op. Vervolgens tikte zij dat woord per woord uit. Vandaag deel 7.
Continue reading →Op een avond in 1992 dat haar vriend en mentor Robert Jasper Grootveld op de preekstoel zat bij haar thuis deed Oud Zeikwijf de bandrecorder op tafel en nam het gesprek met hem en zijn vrouw Thea op. Vervolgens tikte zij dat woord per woord uit. Vandaag deel 6.
Continue reading →Op een avond in 1992 dat haar vriend en mentor Robert Jasper Grootveld op de preekstoel zat bij haar thuis deed Oud Zeikwijf de bandrecorder op tafel en nam het gesprek met hem en zijn vrouw Thea op. Vervolgens tikte zij dat woord per woord uit. Vandaag deel 5.
Continue reading →Op een avond in 1992 dat haar vriend en mentor Robert Jasper Grootveld op de preekstoel zat bij haar thuis deed Oud Zeikwijf de bandrecorder op tafel en nam het gesprek met hem en zijn vrouw Thea op. Vervolgens tikte zij dat woord per woord uit. Vandaag deel 4.
Continue reading →Op een avond in 1992 dat haar vriend en mentor Robert Jasper Grootveld op de preekstoel zat bij haar thuis deed Oud Zeikwijf de bandrecorder op tafel en nam het gesprek met hem en zijn vrouw Thea op. Vervolgens tikte zij dat woord per woord uit. Vandaag deel 3.
Continue reading →Op een avond in 1992 dat haar vriend en mentor Robert Jasper Grootveld op de preekstoel zat bij haar thuis deed Oud Zeikwijf de bandrecorder op tafel en nam het gesprek met hem en zijn vrouw Thea op. Vervolgens tikte zij dat woord per woord uit. Vandaag deel 2.
Continue reading →Op een avond in 1992 dat haar vriend en mentor Robert Jasper Grootveld op de preekstoel zat bij haar thuis deed Oud Zeikwijf de bandrecorder op tafel en nam het gesprek met hem en zijn vrouw Thea op. Vervolgens tikte zij dat woord per woord uit.
Continue reading →Mijn oudste vriend D. is van adel. Hij heeft een naam van hier tot Tokio die hij uit nederigheid, praktische overweging, of zelfs luiheid, zo u wilt, op spijtige wijze afkort tot een hapklare en kapsonesloze brok.
Continue reading →Waarin Oud Zeikwijf op zoek gaat naar een ezel. Het is 1984, de recessie heeft flink huis gehouden. ‘Waar is je trailer?’ vroeg de boer. Trailer? Ik kom toch een ezel kopen? Dan ga ik toch rijdend op haar rug terug? Hij lachte van achter zijn voortanden en wees mij het paar in de wei: moeder en dochter. Ik mocht de dochter hebben.
Continue reading →Ooit had Oud Zeikwijf een ezelin: ‘Ze was een ware prima donna. Die tik had ze in de Conradstraat opgelopen, als vocalist in Symphony with Donkey van Lottie Marsau en haar band Idiot Savant. Was gewend bewonderd te worden. Stond gans de dag bevallig over het hek om aandacht en lekkers te bedelen bij de wandelaars die over het ijzeren bruggetje liepen. Al gauw had zij haar vaste kring bewonderaars – een ander woord is er niet, of het moest ‘fans’ zijn.’
Continue reading →Waarin Oud Zeikwijf beschrijft hoe zij de ontruiming van haar kraakpand tegen dacht te kunnen gaan door te bevallen van een kip.
Continue reading →En toen was het raak, net als tienermeisjes die zwanger worden na hun eerste keer neuken. Ik kreeg wonden, smerige wonden. Zweren, vol met pus. En die etterden maar en etterden maar. Het werden er steeds meer: ze verschenen overal op mijn lichaam.
Continue reading →Kraken mag niet meer. Oud Zeikwijf blikt terug op haar krakerstijd: ‘In de vroege jaren ’80 was kraken voor jongeren ongeveer wat twitteren nu is. Het was mieters.’
Continue reading →