De murensloper
Wat ik toen hoorde brak mijn klomp. Onze bloedeigen Rob Schrama, het buurticoon van het Amsterdamsche epicentrum 1012 was verdomme betrokken geweest bij niets minder dan de bloody VAL VAN DE BERLIJNSE MUUR!
Continue reading →Wat ik toen hoorde brak mijn klomp. Onze bloedeigen Rob Schrama, het buurticoon van het Amsterdamsche epicentrum 1012 was verdomme betrokken geweest bij niets minder dan de bloody VAL VAN DE BERLIJNSE MUUR!
Continue reading →Voor het eerst in jaren bezocht ik het Stedelijk Museum te Amsterdam. Met name om de overzichtstentoonstelling van Marlene Dumas te zien, maar ik ben ook nog even langs de rest van het gebodene geraasd. Toen ik een ruimte doorkruiste waarin ik een snoer met verlichte peertjes zag hangen, dacht ik in eerste instantie dat […]
Continue reading →Het assortiment bestond voornamelijk uit onnatuurlijk aandoende landschapjes die in hooguit een kwartier geschilderd leken te zijn, reproducties van jongetjes met tranen op de wang en zwaar opgemaakte zigeunerinnen die in neonkleurige niemandalletjes tegen een bosrijke achtergrond tot hun knieën in het water stonden, van gips vervaardigde en bruin gespoten reliëfjes van paardenkoppen die men aan de muur kon hangen en helften van grote tropische schelpen die als asbak dienst konden doen, maar die je ook tegen je oor kon houden om de zee te horen.
Continue reading →‘We horen nu de nijlpaarden uit Artis.’ Mister OZ deponeert op de zondagochtend deze wetenswaardigheid op mijn bord, terwijl hij de terrasdeur achter zich dichttrekt.
Continue reading →Oud Zeikwijf is dit weekend naar Tilburg afgereisd voor een laatste overleg met opperkutbinnenlander René van Densen over het Blogbal. Ze hadden afgesproken in café Lambiek. Al gauw kwam ter sprake het geruchtmakende nieuws dat de beroemde Chinese dissident tevens kunstenaar Ai Wei Wei een tentoonstelling had in Tilburg. Om de hoek van Lambiek, uitgerekend. Oud en René besloten een kijkje te nemen. Een duoverslag.
Continue reading →Gisteren in Zomergasten, “één van de meeste succesvolle Nederlandse kunstenaars op dit moment”: Erik van Lieshout. Het zal aan mij liggen, maar ik had nooit van de beste man gehoord. Terwijl hij nota bene van mijn generatie blijkt te zijn, stelde ik verbaasd vast na enig speurtocht: al die tijd dacht ik met een vroeg […]
Continue reading →