Ik hoorde een stem die ik in geen twintig jaar gehoord. Smog. Onmiskenbaar. Op Spotify was wel een Smog te vinden, maar dat was heel andere muziek. Even googelen en ik kwam erachter dat Smog enkel nog muziek maakt onder de naam die zijn ouders hem hadden gegeven toen hij in 1966 in Silver Spring, […]
Continue reading →Het laatste deel! Wham! gaat eindelijk weer optreden!
Continue reading →Deel twee over hoe Andrew Ridgely de True Meaning van zijn rol in Wham! ontdekt.
Continue reading →Jeej, tijd voor een Kippfest-Kerst-Kraker! In drie gevoelige delen het verhaal hoe Andrew Ridgely de echte betekenis van zijn rol in Wham! ontdekte.
Continue reading →Een utopische kerstgedachte! Houd hoop mensen, uiteindelijk komt alles goed.
Continue reading →Nederlanders en Belgen kunnen ‘m allebei goed raken, al heb ik de indruk dat Nederlanders wat uitbundiger zijn. Bomans zei het wat dat aangaat treffend: ‘..het zich onbekommerd vertonen in bretels en overhemd’. Been there, done that. Beide landen hebben hun eigen usual suspects. Nederlanders zetten het op een zuipen met Koningsdag of Carnaval, zij […]
Continue reading →Ik wil een last minute vakantie naar Lalaland boeken. Daar waar de Merci kerstcommercial wordt opgenomen, waar de Coca Cola kersttruck langs komt en waar vrienden spontaan geld aan je overmaken, zodat je er bij kunt zijn, ook al heb je geen cent.
Continue reading →Wat jullie er ook van hebben gemaakt of willen maken, Zwarte Piet blijft voor mij een deviatie van ‘Le Père Fouettard’, de figuur uit mijn prilste kindertijd die onze Père Noël begeleidde.
Continue reading →Als die doos vol groen plastic van zolder komt, word ik weemoedig. Al wéér een jaar geleden dat ik de vage kleurcodes bij elkaar zocht. Ze zijn nu bijna onherkenbaar. De vorm van de boom wordt dan ook met het jaar natuurlijker. De laatste kerst wilden mensen ‘m al aanraken om te voelen of het […]
Continue reading →