Het is maar een spelletje!
Ik HAAT de olympische spelen. Slavenarbeid meh, maar als dat mij het recht geeft olympische spelen nog meer te haten dan HAAT ik slavenarbeid.
Continue reading →Tag: De Nederlandse Droom
Hypodecriet, hoer-a
Dit is misschien wel de slechtste titel die ik ooit heb bedacht. Graag gedaan.
Continue reading →De zoon
Waarin Tom de zoon van Burak ontmoet, zich ontpopt tot een zelfverzekerde carrièrecoach en een bom legt onder de existentiële twijfels van een getroebleerde geest.
Continue reading →Het verraad van Verbrugge
Tom had niet zo veel met het koningshuis. Niet met dat van Nederland en niet met dat van België. In zijn land waren de leden van het koninklijk huis zo’n beetje de gekke henkies van de samenleving. Zoals Nederlanders moppen vertelden over Belgen, zo sloegen Vlamingen hun knieën blauw als het over de prinsjes ging. Geen filosoof die het in zijn hoofd haalde eens wat woorden vuil te maken aan dat anachronistische relikwie uit een idioot verleden.
Continue reading →Balkonscène (1)
Waarin Tom de Jager verlichting zoekt in zijn binnentuin in Bos en Lommer en twijfelt over het nut van het bestaan in het algemeen en dat van zijn missie in het bijzonder. ‘Het is moeilijk om de held uit te hangen in een gevecht dat je zelf hebt uitgelokt.’
Continue reading →Excursie naar St. Willebrord
Waarin Tom de Jager afreist naar PVV-bolwerk St. Willebrord, een ontmoeting heeft met iemand die zich ‘De Voorzitter’ noemt, in elkaar wordt gerost met tafeltennisbatjes en zich uiteindelijk vrijkoopt met een koffer mescaline: ‘Zoveel heb ik inmiddels wel begrepen: de Nederlandse droom gaat samen met overmatig drugsgebruik. Dat zie je in Volendam, dat zie je in Venlo, en dat zie je dus ook in St. Willebrord.’
Continue reading →Teevee kijken met Burak
De teevee vormde het middelpunt van de huiskamer. Het was een futuristisch ogende flatscreen van ruim een meter breed. Een stijlbreuk met de rest van het interieur, dat waarschijnlijk afkomstig was van een kringloopwinkel. Als je al van interieur kon spreken.
Continue reading →Brief aan mijn moeder
Je hoeft je geen zorgen te maken over mij hoor. Ik maak het goed. De jongen die je zag op mijn twitterpagina (die met dat geweer) is geen vriend van mij. Als je de Nederlandse droom wilt ontrafelen moet je nu eenmaal ook naar plekken gaan waar je gewoonlijk niet zo snel komt. Of ik wijzer ben geworden van mijn bezoekje aan het Westland weet ik niet.
Continue reading →Kennismaking met Burak
‘Tevetoglu’ las hij op het naamplaatje onder de bel. Tom vroeg zich af uit welk land iemand komt die Tevetoglu heet. Stiekem hoopte hij dat het geen Marokkaanse naam was. De afgelopen week was hij al bij drie Marokkaanse mannen over de vloer geweest en die bleken er nogal zonderlinge regels op na te houden.
Continue reading →De Nederlandse droom
We waren ergens bij Breda, op de rand van de beschaving, toen de drugs erin hakten. De lifter sloeg dubbel en stuiterde met zijn hoofd tegen het dashboard. Het bloed spoot uit zijn neus. Ik geef mijn lifters meestal wat ibogaine om de rit te verlevendigen. Een kostbare ingreep maar het houdt me wakker.
Continue reading →