Vandaag begon mijn afscheidstournee, met de allerlaatste Franse conversatieles.
Twee jaar lang volgde ik Franse les, samen met andere moeders van kinderen op de Internationale School. Twee Amerikaanse, twee Israelische, een Lybische, een Duitse en een Nederlandse vrouw die onder leiding van een Waalse juf, Frans probeerden te spreken. De les begon steevast met het openen van het boek en het vaste voornemen daar deze week serieus mee aan de slag te gaan. Na drie verplichte zinnen ging het boek aan de kant en volgden discussies over de aard van de Fransen, maar ook over de aard van alle andere aanwezige nationaliteiten. Behalve over de Lybische volksaard.