Ik luisterde naar een aflevering van Radio Lab. Over buttons. Ze behandelden drie verschillende buttons. De eerste button was het liftknopje waarmee je een liftdeur sneller denkt dicht te doen als de liftdeur per ongeluk open gaat op een verdieping waar niemand meer staat (omdat iemand al een andere lift heeft genomen, of toch liever […]
Continue reading →Oud Zeikwijf doet het interview van Roos Moggré voor éénVandaag dunnetjes over. Op de spreekstoel: Jannet Vaessen, directeur van Women Inc.
Continue reading →De oude uil van Minerva spreidt zijn vleugels bij het vallen van de avond. Hij zet zich af en begint te vliegen over het land dat die dag nummer vijf bleek te staan op de ranglijst voor gelukkigste landen ter wereld. Er waren nog andere verkiezingen bezig, zag de uil. De laatste mensen lopen naar de […]
Continue reading →Afgelopen vrijdag zag ik de tweede aflevering van ´De Kennedy´s, een Amerikaanse Dynastie´, een documentaireserie over De Kennedy´s. Eind jaren ´90 van de vorige eeuw was ik erg geïnteresseerd in de moord op JFK. Met dank aan Oliver Stone’s JFK, Don Delillo’s Liber en met name James Ellroys American Tabloid. In die laatste was Joseph […]
Continue reading →De titel Demagoog van het Jaar wordt jaarlijks gekozen door het Eenvandaagpanel. De redactie van Eenvandaag is niet verantwoordelijk voor de keuze van het panel. Ze is het ook niet per se eens of oneens met de standpunten van Klaas Dijkhoff. Ze is wel verliefd op Klaas Dijkhoff. O, wat houdt de redactie van Eenvandaag […]
Continue reading →Politici als bestuurders? Niet meer van deze tijd.
Continue reading →We castreren al eeuwen paarden en katten, met prima resultaat. Tijd voor fase 2. Stem PVC!
Continue reading →Op zich heeft de speech van Oprah een aardige opbouw. Toch mis ik iets. Ze had de kans om de daad bij het woord te voegen. Om er echt een spektakel van te maken. En wel rond de zevende minuut, vlak nadat ze heeft gezegd dat de tijd van brutally powerful men op is en […]
Continue reading →Hij praat niet graag en geeft de voorkeur aan het gezelschap van katten boven dat van mensen. Ik vermoed dat het die katten zijn geweest die hem de volgende overtuigingen hebben bijgebracht: Een mensenleven heeft geen intrinsieke waarde, behalve dan de waarde van het geld dat hij of zij verdient. Katten hebben waarde omdat ze […]
Continue reading →Zwevend tussen hoop en vrees was ik mijn stempas kwijt. Normaal vind ik ‘m dan binnen een half uur, maar nu niet. Ik was ervan overtuigd dat ik hem een weekje eerder op de trap had zien liggen. Waarom ik er toen gewoon langs ben gelopen, zijn van die raadselen die van het leven zo’n […]
Continue reading →Kapitalisme, net als religies, houdt het domme volk een paradijs voor. Het consumentenparadijs. Waar de mens van alle gemakken is voorzien, zelfs ruim voordat hij een behoefte voelt. Dat houdt het zwoegende volk in bedwang. Bij religies is het paradijs te bereiken na een verschrikkelijk leven vol ontberingen. Bij het kapitalisme is dat een […]
Continue reading →De klep van de afwasmachine stond open. Voor de klep stond een kruk. Wilde ik naar de andere kant van de keuken, dan moest ik over de klep heen stappen. Ik had natuurlijk ook de kruk kunnen verplaatsen, maar dat kostte me te veel moeite. Iemand vertelde mij dat de hedendaagse mens een aandachtspanne van […]
Continue reading →Verveling, bij gebrek aan een beter woord, is goed. Verveling verfrist. Zuivert de geest. Verveling zorgt ervoor dat alles wat erna komt beter lijkt. Verveling is als de huid die door een slang wordt afgelegd. Daarna kun je als herboren verder. Het scheelt ook maar één L, vervelling en verveling.
Continue reading →Er waart een spook door Europa. Het spook van het opportunisme. Overal worden pogingen gedaan om op het gezonde volksgevoel richting de macht te surfen. Alleen al hier in Nederland schieten de paddenstoelen als politieke partijen uit de grond. We noemen geen namen. U kent ze ongetwijfeld. De enige naam die we hier zullen noemen […]
Continue reading →Het einde van de overwinningsspeech van Donald Trump kwam langs op tv. Daar stond hij. Met z’n kapsel. Hij kijkt door de spleetjes van zijn samengeknepen ogen. Zijn lippen in een glimlach die jaren heeft liggen rijpen in de zon van zijn zelfgenoegzaamheid. “And I love this country”, zegt hij met die trage dictie van […]
Continue reading →In Berlijn, ergens aan de rafelrand van de wijk Kreuzberg, ligt een vermoeide brug. Afgebeuld door de S-Bahn die er al sinds mensenheugnis genadeloos overheen dendert. Het bijzondere aan deze brug is dat er een tekst op geklad is, die me aan het denken zette. Hij luidt: ‘Wir wollen nicht nur ein Stück vom Kuchen, […]
Continue reading →Er valt niet aan te ontkomen, dat vind ik nog het vervelendste. Je kan het nog zo hard negeren, je wordt er voortdurend mee geconfronteerd. Als een mug die jou uit je slaap houdt. Je probeert je gedachten te focussen op de dingen die het leven de moeite waard maken, maar net op het moment […]
Continue reading →Wat een week. Eerst terreur, daarna geklets over terreur. Ergens onderweg bleef ik op YouTube plakken bij ‘Die Gedanken sind frei’, een oud Duits studentenlied. Ik kende het niet, ezel die ik ben. Enerzijds is het een vaststaand feit dat ik niet alles wat ik mooi vind zal ontdekken in mijn leven. Anderzijds is die […]
Continue reading →Op mijn leeftijd aangekomen kun je niet anders concluderen dan dat de wereld geregeerd wordt door het grote geld. Het lijkt een open deur, maar sta er eens bij stil. Doe die bril eens op. Kijk voortaan naar alles door die bril. De zin om te lachen vergaat je. Nu is dat het laatste wat […]
Continue reading →In de Volkskrant las ik een stuk over het terroristenbrein. In Amerika schijn je een kleine 100.000 academici* te hebben die zich met terroristen bezig houden. En elke minuut verschijnen er drie boeken die het woord terrorisme in hun titel hebben staan. Waar zouden we zijn zonder het kwaad? Ze haalden Hannah Arendt aan die in 1967, toen […]
Continue reading →Mijn buurman staat in de krant. Hij heeft een boek geschreven. Hij heeft wel vaker een boek geschreven, maar dit keer heeft hij een boek geschreven waarin hij zijn ervaringen als asielzoeker verwerkte. Een boek waarmee hij de tijd op z’n staart trapte dus. En dat is niet onopgemerkt gebleven. Het boek van mijn buurman […]
Continue reading →Op het fietspad aan de noordzijde van de Rooseveltlaan staat in grote gele letters ‘Stink Partij’ geschreven. De S en de P staan in enorme kapitalen, het leidt geen twijfel waar het over gaat. De timing komt mij wat onwerkelijk voor. De tekst is er tijdens het winterreces neergezet. Er zijn geen verkiezingen op komst. […]
Continue reading →Prins Obama has talked, praised the US for their great spirit. Hebben hij en ik twee verschillende versies van de werkelijkheid bekeken? Want in de mijne komen Amerikanen er niet zo geweldig van af.
Continue reading →Spectre betekent spook, in het Engels maar ook in het Frans. Niet octopus, dus, wat je zou denken door het logo van de gelijknamige organisatie waartegen James Bond al tientallen jaren tevergeefs vecht. Al draait de laatste worp in die serie sinds oktober, hij trekt nog volle zalen, bleek toen wij zonder reservering de vertoning […]
Continue reading →Nu begreep ik het volgende: als de aanslagen in Parijs niet hadden plaatsgevonden, stond Bohomian Rhapsody nog steeds op nummer 1. Gisteren stelde een vriend van mij dat dit betekende dat de terroristen hadden gewonnen. Ik dacht dat hij gelijk had.
Continue reading →