‘Als we stil moeten zijn, moeten we denken aan de doden van de oorlog’, zegt mijn zoon. Ik zit met hem aan tafel. Pizza te eten. Samen met een vriendje dat blijft slapen. ‘Maar aan wie moet ik dan denken? Ik ken helemaal niemand die in de oorlog is doodgegaan.’ ‘Misschien ken je Anne Frank’, […]
Continue reading →De koning belde. Hij had de jaarlijkse ranglijst voor grappigste mensen op aarde ontvangen. Ik was voor het zoveelste jaar op rij zo’n 600 plaatsen gezakt. ‘Je staat inmiddels op plaats 12674, Max’, zei hij. En liet een stilte vallen. Ik liet de stilte stilte zijn. ‘Je begrijpt dat wij daar niet blij mee zijn.’ […]
Continue reading →Vlak voordat we bij de Ekko naar binnen gingen, zagen we J., die ik al een jaar of tien niet had gezien. Hij had zijn beste vriend bij zich die ik al meer dan twintig jaar niet had gezien. Ze zaten een klas hoger dan ik. Echt goed heb ik ze nooit gekend, dus veel […]
Continue reading →De man verzamelde pennen. Hij had er al meer dan honderdduizend. Zijn vader was ermee begonnen. En hij was ermee door gegaan. Valerio gaf hem vier pennen, die hij allemaal nog niet had. De belangrijkste pen was een pen in de vorm van een bloem met roze blaadjes. Ik herkende de pen. Dit was dezelfde […]
Continue reading →Het is de eerste mop die ik mij herinner. Volgens mij was het op een camping in België of Noord-Frankrijk met een hoog percentage asfalt. We waren op doorreis. De mop ging over een Nederlander, een Belg en een Turk die een drinkwedstrijd hielden: wie het laatst naar de wc moest, had gewonnen. De Nederlander […]
Continue reading →Wie is degene die de meeste verstand van taal heeft? Hint: ik heb net deze column geschreven.
Continue reading →De klep van de afwasmachine stond open. Voor de klep stond een kruk. Wilde ik naar de andere kant van de keuken, dan moest ik over de klep heen stappen. Ik had natuurlijk ook de kruk kunnen verplaatsen, maar dat kostte me te veel moeite. Iemand vertelde mij dat de hedendaagse mens een aandachtspanne van […]
Continue reading →Ik liep samen met mijn dochter langs de kruisgang van Jezus. Even wat Joods-Christelijk cultuurgoed erin stampen, voordat we met z’n allen verplicht vijfmaal daags naar Mekka moeten buigen. Buiten stond een legertruck pontificaal op de Handschoenmarkt, naast de Onze-Lieve-Vrouwe-Kathedraal. Jonge jongens met mitrailleurs om hun schouders slenterden rond. Betonblokken vormden een blokkade voor kwaadwillende […]
Continue reading →George Michael was in Nederland geweest om een concert te geven in Ahoy. Omdat hij zo populair was, was het Jeugdjournaal naar de Ahoy gegaan om te polsen waarom met name jonge meisjes zo’n zwak voor de voormalige WHAM!-zanger hadden. ‘Omdat hij goed kan peren’, zei één meisje. Haar vriendinnetjes begonnen te giechelen. Of ik […]
Continue reading →De kat ligt in haar blauwwit geblokte mandje op de vensterbank. Ze slaapt, in zichzelf opgekruld. Zojuist lag ze nog met haar kop op haar schoot. Ze spinde, terwijl ik haar in haar nek kriebelde. Er klinkt altijd een hoge boventoon als ze spint. Een deux chevaux die stationair loopt. Ik aaide haar oren naar […]
Continue reading →De leeuw kennen we allemaal. Zelfs als we nooit een dierentuin bezoeken kunnen we zijn bestaan onmogelijk over het hoofd zien. Want de leeuw is alomtegenwoordig. Hij staat als logo op de scooters en auto’s van Peugeot, op de betaalpas van ING, het doosje van Potter’s linea en brult ons vanaf het bioscoopscherm tegemoet bij […]
Continue reading →Wanneer zag ik de kogel op me af komen? Zag ik eerst de kogel en werd ik toen geraakt? Of werd ik eerst geraakt en zag ik toen de kogel? Ik denk dat ik het eerst voelde en toen zag. Helemaal zeker was ik niet, maar in mijn waarneming waren oorzaak en gevolg omgewisseld. Eerst […]
Continue reading →Wij reden naar Valkenburg, mijn dochter bedacht een spel. Raad het goede antwoord. “Oké”, zei ze, “wat is het goede antwoord: verkeersbord, haar, konijn, gras.” Mijn zoon wilde weten wat de vraag was. “De vraag is”, zei mijn dochter, “wat is het goede antwoord?” “Ja maar”, zei hij boos, “wat is de vraag?” “Hoooo”, zei […]
Continue reading →Naast verschillen in taal, verschillen vaak ook gebaren in het buitenland. België en Nederland bevinden zich gebaar-technisch bijvoorbeeld op een andere planeet. Het zou kunnen dat u nu afhaakt als lezer. Met de gedachte: ‘Hou op, schei uit!’. Het gebaar dat daar in Nederland bij hoort is met een slappe hand je arm van je afzwaaien. […]
Continue reading →Een nieuwe Facebook-vriend diende zich aan en omdat ik ‘m ook privé ken, liet ík ‘m ruimhartig binnen in mijn wereld. Niet dat die zo groot is op Facebook. Buiten deze stukjes is er vrij weinig van mij te vinden in het digitale paradijs, op een enkele foto na. Die vond hij dan ook binnen […]
Continue reading →‘Waar ziet u saucisson liggen dan?’ vroeg de verkoopster in het Parijse Gare de l’Est geïrriteerd. Alsof ik er persoonlijk verantwoordelijk voor was dat zij hier in een broodjesbar haar leven moest verdoen onder een hysterisch knipperende lichtreclame. Er lagen maar een stuk of twintig broodjes saucisson, dus goed mogelijk dat ze die had gemist. […]
Continue reading →‘Zijn die nu allemaal op hunne pôkemoeng aant zieng?’ Hij sprak in kloek Antwerps van ‘pokemoeng’. Net zoals bij ‘die van oengs’ (die van ons), waarmee 40-plussers hun betere helft aanduiden. Hij was de zestig al ruim gepasseerd en zag er ondanks zijn opmerking niet meteen uit als een kenner van het digitale wandelspelletje, met […]
Continue reading →Tegenover mij stapt een koppeltje twintigers van een fiets. Zij zat achterop, maar kennelijk was de band te slap. Op de bagagedrager ligt een oranje dekentje keurig opgevouwen om haar weke delen te beschermen. Parmantig klopt ze een onzichtbaar pluisje van haar broek. Hij wringt de fietspomp tussen het frame uit. Het meest onhandige ding […]
Continue reading →Ik was op zoek naar een tankstation, naftstation in de Vlaamse volksmond. Ik gebruik dat woord graag omdat het mij doet denken aan de prachtige zinsnede ‘daar-en-daar ben ik eens zonder naft gevallen.’ Alle denkbare ellende in een paar woorden samengeperst. Enfin. Ik spotte er een langs een hoofdweg, maar de inrit mondde uit in […]
Continue reading →Ik heb een bloedhekel aan telefoneren, doe dat derhalve zo weinig mogelijk en dan nog met de grootst denkbare weerzin. Mijn smartdinges staat altijd af, slechts hoogstzelden schakel ik het geluid in. Als er iets met mne kleine is of zo. Wat mij die avond bezielde weet ik dus werkelijk niet. Ik zat met mijn […]
Continue reading →Ik ben niet zo van het cremeren van vlees in de buitenlucht, onder ongemakkelijke omstandigheden op een te laag kolenvuur. Sterker: de huidige foodie-rage gaat compleet aan me voorbij. Maar of het nu door de wekenlange aaneenschakeling van druilbuien en hagelstormen kwam: ineens verlangde ik vurig naar een barbecue. Een gewone dan, niet zo’n ding […]
Continue reading →In een van de universitaire klinieken van Antwerpen bestelde ik een veel te dure salade met zalm. De meeste restaurants rekenen weliswaar meer aan, maar dan zit er geen zand in de sla. Had ik me misschien vergist en stond er ‘salade met zand’? Nee, toch niet. Het was echt zalm. Noorse zelfs. Waarom eet […]
Continue reading →Mijn zoon zingt tijdens het poepen.
Continue reading →Er zit altijd wel een liedje in mijn hoofd. Ze sluipen meestal ongemerkt je hoofd in. En blijven vervolgens een dag of drie hangen. Dan zijn ze ineens verdwenen. Vaak zijn het liedjes die je liever niet in je hoofd hebt. Zoals ‘Laat het los, laat het gaan’ van Disney’s Frozen. Of ‘Make-up’ van Kinderen […]
Continue reading →Eindeloos. Zo leek de dijk vroeger. Net buiten de bebouwde kom doemde hij op. Een stevige helling tussen twee grote plassen van de grindwinning. Meren, zeeën eigenlijk. Een grote kale vlakte alleszins, waar het altijd wind in beuken was. Een pastel met veel modderbruin en loodgrijs, zo herinner ik me dat vermaledijde stuk weg. En […]
Continue reading →