Het lag voor het oprapen. Zoveel was duidelijk. Het enige wat ik hoefde te doen, was mijn hand uit te steken en ik had het. Maar het lukte niet mijn hand uit te steken. Nee, dat was het niet. Het lukte wel mijn hand uit te steken, maar dan greep ik mis. Alhoewel, ik greep […]
Continue reading →Ongeveer precies tweeëntwintig jaar geleden. Samen met een paar medestudenten van de UvA sta ik op de Dam. Het is de laatste dag van de introductieweek, omstreeks middernacht. Het heeft net geregend, de grijze straatsteentjes glimmen, wij eten een frietje en bevinden ons op het Paleis op de Dam-gedeelte van de Dam. Aan de overkant, […]
Continue reading →Tussen de vaardigheden die ik in mijn leven heb opgedaan, bevindt zich snel en foutloos boekhouden. Voor iemand met mijn soort hersenen een ware overwinning, waar ik trots op was, naast dat ik er profijt van heb gehad. Dat positieve gevoel was geen lang leven beschoren.
Continue reading →Het raam stond open. Mijn vrouw werd wakker omdat ze ineens niet meer onder een deken lag. Nu trek ik die wel vaker bij haar weg, maar nog niet eerder door de hoogte in te gaan. Ik hing halverwege ons bed en het plafond en had de deken meegenomen. Mijn vrouw probeerde mij naar beneden […]
Continue reading →Op m’n vouwfietsje fietste ik richting Ruigoord. Ergens op de Noordzeeweg, vlak voor het stukje land waar de stadsnomaden hun caravans hebben staan, stond een grotere caravan met een glimmende, zwarte Mercedes ervoor. Een jongetje van een jaar of tien stond voor de Mercedes. Even later fietste hij naast me. Op het gras. Met een […]
Continue reading →‘Goedenavond, heeft u een bonuskaart?’ ‘Nee.’ ‘Spaart u Airmiles?’ ‘Nee.’ ‘Heeft u interesse in een kassakoopje? De Sportlife is in de aanbieding.’ ‘Nee hoor, ik heb alles wat ik hebben wil.’ ‘Dat is dan 21,95. Wilt u de kassabon?’ ‘Nee.’ ‘Spaart u zegels voor het luxe servies?’ ‘Nee.’ ‘En voor de messenset?’ ‘Nee, ook niet.’ […]
Continue reading →Ik stond in de rij voor de wc. Straks zou er een of andere band optreden. We bevonden ons een meter of twintig boven Reykjavik. Een jongen melde zich. Hij zag er witjes uit. Maar we bevonden ons in IJsland, er zagen er wel meer wat witjes uit. Nog één iemand voor me en ik […]
Continue reading →‘Als we stil moeten zijn, moeten we denken aan de doden van de oorlog’, zegt mijn zoon. Ik zit met hem aan tafel. Pizza te eten. Samen met een vriendje dat blijft slapen. ‘Maar aan wie moet ik dan denken? Ik ken helemaal niemand die in de oorlog is doodgegaan.’ ‘Misschien ken je Anne Frank’, […]
Continue reading →De koning belde. Hij had de jaarlijkse ranglijst voor grappigste mensen op aarde ontvangen. Ik was voor het zoveelste jaar op rij zo’n 600 plaatsen gezakt. ‘Je staat inmiddels op plaats 12674, Max’, zei hij. En liet een stilte vallen. Ik liet de stilte stilte zijn. ‘Je begrijpt dat wij daar niet blij mee zijn.’ […]
Continue reading →Vlak voordat we bij de Ekko naar binnen gingen, zagen we J., die ik al een jaar of tien niet had gezien. Hij had zijn beste vriend bij zich die ik al meer dan twintig jaar niet had gezien. Ze zaten een klas hoger dan ik. Echt goed heb ik ze nooit gekend, dus veel […]
Continue reading →Nederlandse vrouwen worden op de hielen gezeten. Door de overheid, die de helft van zijn bevolking als melkkoe moet missen, door de feministen (“je moet onafhankelijk zijn!”) en door zichzelf (“je bent niets waard als je geen carrière maakt”). Daarbij lijden Nederlandse vrouwen aan het collectieve trauma van “de moeder met de thee.”
Continue reading →De man verzamelde pennen. Hij had er al meer dan honderdduizend. Zijn vader was ermee begonnen. En hij was ermee door gegaan. Valerio gaf hem vier pennen, die hij allemaal nog niet had. De belangrijkste pen was een pen in de vorm van een bloem met roze blaadjes. Ik herkende de pen. Dit was dezelfde […]
Continue reading →Het is de eerste mop die ik mij herinner. Volgens mij was het op een camping in België of Noord-Frankrijk met een hoog percentage asfalt. We waren op doorreis. De mop ging over een Nederlander, een Belg en een Turk die een drinkwedstrijd hielden: wie het laatst naar de wc moest, had gewonnen. De Nederlander […]
Continue reading →Wie is degene die de meeste verstand van taal heeft? Hint: ik heb net deze column geschreven.
Continue reading →De klep van de afwasmachine stond open. Voor de klep stond een kruk. Wilde ik naar de andere kant van de keuken, dan moest ik over de klep heen stappen. Ik had natuurlijk ook de kruk kunnen verplaatsen, maar dat kostte me te veel moeite. Iemand vertelde mij dat de hedendaagse mens een aandachtspanne van […]
Continue reading →Ik liep samen met mijn dochter langs de kruisgang van Jezus. Even wat Joods-Christelijk cultuurgoed erin stampen, voordat we met z’n allen verplicht vijfmaal daags naar Mekka moeten buigen. Buiten stond een legertruck pontificaal op de Handschoenmarkt, naast de Onze-Lieve-Vrouwe-Kathedraal. Jonge jongens met mitrailleurs om hun schouders slenterden rond. Betonblokken vormden een blokkade voor kwaadwillende […]
Continue reading →George Michael was in Nederland geweest om een concert te geven in Ahoy. Omdat hij zo populair was, was het Jeugdjournaal naar de Ahoy gegaan om te polsen waarom met name jonge meisjes zo’n zwak voor de voormalige WHAM!-zanger hadden. ‘Omdat hij goed kan peren’, zei één meisje. Haar vriendinnetjes begonnen te giechelen. Of ik […]
Continue reading →De kat ligt in haar blauwwit geblokte mandje op de vensterbank. Ze slaapt, in zichzelf opgekruld. Zojuist lag ze nog met haar kop op haar schoot. Ze spinde, terwijl ik haar in haar nek kriebelde. Er klinkt altijd een hoge boventoon als ze spint. Een deux chevaux die stationair loopt. Ik aaide haar oren naar […]
Continue reading →De leeuw kennen we allemaal. Zelfs als we nooit een dierentuin bezoeken kunnen we zijn bestaan onmogelijk over het hoofd zien. Want de leeuw is alomtegenwoordig. Hij staat als logo op de scooters en auto’s van Peugeot, op de betaalpas van ING, het doosje van Potter’s linea en brult ons vanaf het bioscoopscherm tegemoet bij […]
Continue reading →Wanneer zag ik de kogel op me af komen? Zag ik eerst de kogel en werd ik toen geraakt? Of werd ik eerst geraakt en zag ik toen de kogel? Ik denk dat ik het eerst voelde en toen zag. Helemaal zeker was ik niet, maar in mijn waarneming waren oorzaak en gevolg omgewisseld. Eerst […]
Continue reading →Wij reden naar Valkenburg, mijn dochter bedacht een spel. Raad het goede antwoord. “Oké”, zei ze, “wat is het goede antwoord: verkeersbord, haar, konijn, gras.” Mijn zoon wilde weten wat de vraag was. “De vraag is”, zei mijn dochter, “wat is het goede antwoord?” “Ja maar”, zei hij boos, “wat is de vraag?” “Hoooo”, zei […]
Continue reading →Naast verschillen in taal, verschillen vaak ook gebaren in het buitenland. België en Nederland bevinden zich gebaar-technisch bijvoorbeeld op een andere planeet. Het zou kunnen dat u nu afhaakt als lezer. Met de gedachte: ‘Hou op, schei uit!’. Het gebaar dat daar in Nederland bij hoort is met een slappe hand je arm van je afzwaaien. […]
Continue reading →Een nieuwe Facebook-vriend diende zich aan en omdat ik ‘m ook privé ken, liet ík ‘m ruimhartig binnen in mijn wereld. Niet dat die zo groot is op Facebook. Buiten deze stukjes is er vrij weinig van mij te vinden in het digitale paradijs, op een enkele foto na. Die vond hij dan ook binnen […]
Continue reading →‘Waar ziet u saucisson liggen dan?’ vroeg de verkoopster in het Parijse Gare de l’Est geïrriteerd. Alsof ik er persoonlijk verantwoordelijk voor was dat zij hier in een broodjesbar haar leven moest verdoen onder een hysterisch knipperende lichtreclame. Er lagen maar een stuk of twintig broodjes saucisson, dus goed mogelijk dat ze die had gemist. […]
Continue reading →‘Zijn die nu allemaal op hunne pôkemoeng aant zieng?’ Hij sprak in kloek Antwerps van ‘pokemoeng’. Net zoals bij ‘die van oengs’ (die van ons), waarmee 40-plussers hun betere helft aanduiden. Hij was de zestig al ruim gepasseerd en zag er ondanks zijn opmerking niet meteen uit als een kenner van het digitale wandelspelletje, met […]
Continue reading →