Douchend dacht ik aan Ernst van de Wetering. Die dingen gebeuren. Ik meende me te herinneren dat mevrouw Molovich zei dat hij was overleden. We zaten op onze rode bank toen ze dat vertelde. Dat wist ik nog wel. Maar wanneer ze dat vertelde, kon ik me niet herinneren. Ik wist niet eens of het […]
Continue reading →Op 5 december 2019 vierden wij Sinterklaasavond met mijn schoonvader. Hij kreeg ‘Doelloos kijken’ van A.L. Snijders, van wie hij nooit iets gelezen had. Nadat alle cadeautjes en chocoladeletters waren vergeven, las hij in onze stoel een paar verhaaltjes. Daarna stapte hij op de trein richting Deventer. Nog geen week later kreeg mijn schoonvader, terwijl […]
Continue reading →Mijn dochter kan niet slapen. Ze is bang dat een zwaan haar slaapkamer binnenvliegt. Ik zeg dat zwanen dat niet doen. Dat het onmogelijk is. Je raam is dicht. Zwanen kunnen geen ramen openen. Als een zwaan bij ons naar binnen wilt, moet hij aankloppen en vervolgens via de trap naar jouw kamer lopen. Geen […]
Continue reading →De lift was buiten gebruik. We moesten acht trappen op voordat we op de juiste verdieping waren. Het was een galerijflat. Jaren ’70 of ‘80. Alles verouderd. Het rook er naar vochtig beton. We liepen naar het huisnummer dat we hadden doorgekregen. Belden drie keer. Een klein Aziatisch vrouwtje deed open. Volgens mij had ze […]
Continue reading →Jezus van Nazareth. Wie kent hem niet? Weinig mensen die zoveel invloed op de loop der dingen hebben gehad als hij. Sinds zijn opmerkelijke dood, kort na het begin van onze jaartelling, is er heel veel over hem geschreven. Toch weten we niet zo heel veel over hem. Maar wat we met een beetje zekerheid […]
Continue reading →k zit in bed en luister naar Bill Callahan die zingt dat er te veel vogels in een boom zitten. En dat de lucht vol zit met zwart schreeuwend gespuis. En dat er nog een vogel bij komt. En nog een. En nog een vogel die geen plek kan vinden om te landen. Een vogel […]
Continue reading →De trein stopt bij Diemen Zuid. Ik stap over op lijn 53 en verlaat de metro één halte verder, bij de Van der Madeweg. Het is vrijdagochtend, de zon schijnt en het vriest dat het kraakt. Ik loop langs het soort flats waar original gangsters als Lange Frans en Baas B. hun roots hebben liggen. Op […]
Continue reading →Een sneeuwstorm raast Door onze tuin Het virus door het land Twee langlaufers Vechten zich een weg Naar het hoge Sneeuwvrije Noorden Op zoek Naar voedsel Ik begin mijn barre tocht Naar de Jumbo Voor boterkoekmix Van Koopmans Een vader en zoon Bouwen een iglo Om de nacht Warm en droog Door te komen God […]
Continue reading →Een pontificale uitzondering begon zich echter steeds duidelijker af te tekenen.
Continue reading →In de avond van 5 januari jongstleden, rond een uurtje of zes, was ik groente aan het grillen in het tosti-ijzer. In de oven stonden cherrytomaatjes onder de gril. Het begon wat vreemd te ruiken. Aanvankelijk dacht ik dat het afkomstig was van het tosti-ijzer. Maar dat was het niet. Het kwam van de oven. Ik […]
Continue reading →Mijn zoon komt thuis. Jubelend. De scholen sluiten drie dagen eerder dan gepland de deuren. En blijven tot minstens 19 januari dicht. Mijn dochter komt thuis. Wenend. We mogen geen kerst bij opa en oma vieren. Ik wist niet dat ze daar zo veel om gaf. Ik zeg haar dat we waarschijnlijk wel naar opa […]
Continue reading →Jawohl, een nieuwe aflevering van Succes is voor losers. Met dit keer Het Wonder Van Sinterklaas. Precies tien jaar geleden al op deze plek verschenen, als tekst om te lezen. Nu dus om te beluisteren. Pas wel op: het is een vrij gruwelijk verhaal. En dan gruwelijk in de ouderwetse zin des woord, niet in de […]
Continue reading →Onze hond is een vrij enthousiast type. Dat bleek al toen mijn zoon en ik hem gingen ophalen op het vliegveld van Eindhoven. Waar andere hondjes trillend van angst met de staart tussen de benen hun verse trauma aan het verwerken waren, kwamen Poo en zijn zusje keihard kwispelend hun reisbench uit gestuiterd. Poo komt […]
Continue reading →Ik wandel samen met mijn dochter en onze hond door de buurt. Die hond is er pas sinds een week, mocht u zich vertwijfeld afvragen sinds wanneer wij een hond hebben. De hond heet Poo, naar de poepzakjes. Je spreekt het uit zoals je Poe uitspreekt in Edgar Allen Poe. Mijn zoon noemt hem Poo […]
Continue reading →Woensdag 30 september Voor het eerst naar de Jumbo sinds onze kabinet ons dringend heeft verzocht een mondkapje te dragen in openbare gebouwen. Ik voel in mijn jaszak. Helaas. Geen mondkapje. Ik ben lang niet de enige die het is vergeten. Het zit nog niet bepaald in het systeem. Ik voel een lichte afgunst en […]
Continue reading →Vorig jaar werd kreeg onze woonkamer een lichte verbouwing. Althans, dat was de bedoeling. Tijdens die periode verbleef ik samen met vrouw en kinderen in een soort blokhut op de camping aan de rand van Zwolle. Op een ochtend, terwijl iedereen behalve ik nog te slapen, kregen wij bezoek van een wasbeertje. In de loop van de dagen liep de […]
Continue reading →In plaats van zijn moeder naar de psychiater te sturen, werkt de zoon van achter de camera mee aan de versnelde ondergang van zijn vader.
Continue reading →We hadden net een ijsje gehaald en keken naar het standbeeld van de aartsengel Michaël. Het is een vreemd, kitscherig standbeeld. Gemaakt van groen glas. Foeilelijk, als u het mij vraagt. En als u het mijn vrouw vraagt ook. Mijn dochter had geen mening geloof ik. Het enige aardige van het standbeeld, vind ik, zijn […]
Continue reading →Begin mei had ik een liedje geschreven op de melodie van La Bohème van Charles Aznavour. Quarantaine geheten. Waar Aznavour Laaa bohème zingt, dacht ik Quaa-rantaine. Het ging over de vreemde tijd waarin wij toen leefden. Soms doet het lot een voorzet, dan is het zaak die in te koppen. Nu ben ik zelf niet zo’n […]
Continue reading →Ik ging met de dochter naar de dierentuin. Ouwehands om precies te zijn. Raampjes open, cruise control aan. ‘Waarom is zondag een rustdag’, vroeg ze. Het was maandag, maar het leek zondag. Ik vertelde over God die in zes dagen alles had geschapen. Eerst licht en donker, daarna het land en de zee, daarna alle […]
Continue reading →In 1927 wil Thomas Parnell van de Universiteit van Queensland in Brisbane, Australië aantonen dat sommige stoffen vast lijken maar eigenlijk een vloeistof zijn. Hij stopt een zekere hoeveelheid pek in een trechter, wacht drie jaar en haalt de stop eruit. En zo begint een van de langst lopende experimenten uit de geschiedenis van de […]
Continue reading →Het was de avond dat onze Minister-President aan ging kondigen dat de scholen weer open zouden gaan. Tijd om te wandelen. Het is uitgestorven op straat, iedereen zit aan de buis gekluisterd. Radiolab gaat vandaag over een vraag die de beroemde natuurkundige Richard Feynman zichzelf stelde tijdens een college in 1961: ‘Als in een catastrofe […]
Continue reading →Zaterdagmiddag stond er aan het eind van de straat ineens een draaiorgel te spelen. Het was koud en winderig, maar de zon scheen. Op de plek waar het draaiorgel stond hadden wij ’s ochtends met een paar buren koffie in het zonnetje gedronken. De stoelen op anderhalve meter afstand. We waren de hele week zo […]
Continue reading →Toen ik vanmiddag de deur uitliep om naar de Jumbo te gaan voor vijf liter schoonmaakazijn, kwam ik een buurjongetje tegen met een pak pannenkoekmix in zijn handen. ‘Ga je pannenkoeken eten?’, riep ik. ‘Ja’, zei hij. ‘Lekker’, zei ik. Tot zover niks vreemds. Ik had mijn buurjongen nog niet eerder met een pak pannenkoekmix […]
Continue reading →Ik luisterde naar een aflevering van Radio Lab. Over buttons. Ze behandelden drie verschillende buttons. De eerste button was het liftknopje waarmee je een liftdeur sneller denkt dicht te doen als de liftdeur per ongeluk open gaat op een verdieping waar niemand meer staat (omdat iemand al een andere lift heeft genomen, of toch liever […]
Continue reading →