Begin mei had ik een liedje geschreven op de melodie van La Bohème van Charles Aznavour. Quarantaine geheten. Waar Aznavour Laaa bohème zingt, dacht ik Quaa-rantaine. Het ging over de vreemde tijd waarin wij toen leefden. Soms doet het lot een voorzet, dan is het zaak die in te koppen. Nu ben ik zelf niet zo’n […]
Continue reading →Ik luisterde naar een aflevering van Radio Lab. Over buttons. Ze behandelden drie verschillende buttons. De eerste button was het liftknopje waarmee je een liftdeur sneller denkt dicht te doen als de liftdeur per ongeluk open gaat op een verdieping waar niemand meer staat (omdat iemand al een andere lift heeft genomen, of toch liever […]
Continue reading →Met de veel gehoorde kreet: “Je moet je eigen vlees durven slachten anders ben je hypocriet” ben ik na tientallen jaren tobben dan wel experimenteren, oneens.
Continue reading →De dag voordat wij op het dak zaten, had ik Moeders Lichaam van Joris van Casteren gekocht. Ik was helemaal niet van plan dat boek te kopen, maar ik moest wel. Wij liepen de boekhandel in Amsterdam Noord binnen om een cadeautje te kopen voor een jarige vriendin. Midden in de boekwinkel zat de schrijver op een […]
Continue reading →Op vertoon van de kassabon, die ik, sinds ik me aan het kassabonprotocol aanhou van altijd een kassabon te vragen, altijd vraag, en dus nu ook, krijg ik van de 2 freules achter de klantenbalie, zonder omhaal mijn geld terug.
Continue reading →‘Als je denkt de quantummechanica te begrijpen, heb je het niet begrepen.’ Met deze uitspraak van natuurkundige Richard Feynman opende regisseur David Kleijwegt zijn documentaire De Race, een portret over nano-wetenschapper Leo Kouwenhoven. Ik vroeg me af of je het om kan draaien: als je niks van quantummachanica begrijpt, heb je het begrepen. Mocht dat […]
Continue reading →So from now on, I am the OWNER OF LIFE.
You may rent it from me in lease terms of months or years.
Continue reading →In communicatie met overheden, nutsbedrijven and such word je weggerukt uit je egocentrische bubbel om als op zich onbetekenend lid van een omvangrijke groep te worden aangesproken.
Continue reading →
Het is na twaalven. De storm is al even geleden gaan liggen, mijn vrouw is gestrand in Amsterdam, een mooi moment om het even met u te hebben over een klein euvel waar ik al lange tijd mee zit: de moeite die ik moet doen om op een pasta-verpakking de ‘aangegeven kooktijd’ te vinden. Ik […]
Continue reading →
Donderdag 11 mei Er ligt een pakketje op de mat. Voor mijn kinderen. In het pakketje zitten plastic speeltjes. Een rode en een roze. Ze zien eruit als botte werpsterren. Mijn zoon legt z’n speeltje op de grond en geeft er een draai aan. ‘Een tol!’ roept hij. Later die avond komt mijn vrouw thuis. […]
Continue reading →In Berlijn, ergens aan de rafelrand van de wijk Kreuzberg, ligt een vermoeide brug. Afgebeuld door de S-Bahn die er al sinds mensenheugnis genadeloos overheen dendert. Het bijzondere aan deze brug is dat er een tekst op geklad is, die me aan het denken zette. Hij luidt: ‘Wir wollen nicht nur ein Stück vom Kuchen, […]
Continue reading →Geregeld vraag ik me af wat er met de Nederlandse economie zou gebeuren als iedereen zich net zo moeizaam laat verleiden tot het kopen van spullen als ik. Ik koop bijna nooit iets. Wel eten natuurlijk, en af en toe een boek of een cadeau voor iemand die jarig is en mij zo nodig uit […]
Continue reading →De laatste tijd is het bon ton voor stoere binken om huilie huilie te doen vanwege de ‘terreur van online feministen’. Amusant. Wat mij wel verbijstert, en laten we wel wezen ook ergert, is hoe die stoere binken de afgelopen 20 jaar onze producten hebben laten verworden tot speeltjes voor mietjes.
Continue reading →Ik had nieuwe armen besteld. Binnen een dag werden ze bij me thuisbezorgd in een sobere doch aantrekkelijke verpakking. De productinformatie sprak wervend over een wereld die voor het grijpen lag. Dankzij de toevoeging van elasticone haalden de armen een reikwijdte van wel zes meter. De vingers bevatten minuscule, nauwelijks zichtbare zuignapjes die voor meer […]
Continue reading →Ik heb de hel gezien. Het was een vergaderzaal vol met autoverkopers. Ze werden toegesproken door een man in een donkerblauw pak. Glimmend zwart, golvend haar. Als autoverkopers auto’s waren, dan was dit het prototype. De autoverkoper waarmee je op de autoverkopersbeurs gaat staan. Om een glimp van de toekomst te tonen. Hij ging de […]
Continue reading →Zit u verlegen om een sinterklaascadeau voor pakjesavond? Geen nood! Maar liefst 3 van uw favo bloggers hebben het afgelopen jaar de moeite genomen hun verrukkelijke schrijfsels op dode bomen te tatoeëren. Zulks aan uw naasten presenteren is een geste die u kudo’s zal brengen op de culturointellectuele ladder, in de categorie out of the box.
Continue reading →Ik weet nooit of het whisky is of whiskey. Volgens de fles die ik nu voor me heb staan, drink ik momenteel whiskey. Van het merk Kilbeggan. Het is een ‘single grain Irish whiskey’, lezen we in een elegant, zorgvuldig uitgespatieerd schreeflettertje. Om te illustreren dat er maar één graansoort in de whiskey is verwerkt, […]
Continue reading →Ik kreeg een bericht van een vriend. Of ik eten bij hem wilde bestellen. Hij heeft sinds kort een eigen bedrijf, een startup heet dat met een lelijk woord, waarmee hij de schakel wil zijn tussen thuiskoks en thuiseters. Een bezorgdienst dus eigenlijk. Hij had een nieuwe bezorger in dienst die moest getest en daarom […]
Continue reading →De NS heeft een nieuwe reisplanner. Het ziet er allemaal net even anders uit, dat is wennen. Dat heb je bij veranderingen. Na een tijdje blijkt meestal dat het handiger werkt dan voorheen. Het wordt allemaal uitgebreid getest. Nieuwe functies van Twitter en Facebook worden altijd met gemor ontvangen, maar zou Facebook vandaag teruggaan naar […]
Continue reading →Van alle supermarkten is de Dirk aan het eind van mijn straat mijn favoriet. Dat heeft er vooral mee te maken dat hij zich aan het eind van mijn straat bevindt. Daarnaast bevallen de lage prijzen mij. Natuurlijk zitten hier nogal wat haken en ogen aan.
Continue reading →Yippiejippiejeee. Ik heb net op uitzendinggemist de aflevering van Tegenlicht over TTIP bekeken en ben helemaal blij.
Continue reading →Heleen Mees wil dat alle noorderlingen naar de Randstad trekken. Maar dat is natuurlijk een vreselijk stom idee!
Continue reading →Met of zonder muziek’, is doelend op de btw zowat de standaardvraag in België als het om facturen gaat. Al trekt de overheid het net rond boekhoudingen in duizend tinten grijs steeds strakker aan, men blijft wegen zoeken – én vinden- om ‘ze’ te slim af te zijn. Het uitschrijven van het dunne doorslagpapier komt […]
Continue reading →In de vorige aflevering hebben we ontdekt waar de malaise van het huidige systeem vandaan komt, en ons een doel gesteld: we moeten af van het Groot Kapitaal. Rest ons de taak om een strategie te ontwikkelen. Hoe komen we ervan af?
Continue reading →Het zit hem in het ver doorvoerde kapitalisme. In het monster dat ermee gecreëerd is en dat met zijn onstilbare gulzigheid bezig is de aarde te verslinden. Het monster van veelpotige economische entiteiten met ontelbare managementlagen waar niemand meer verantwoording af hoeft te leggen voor zijn daden. Entiteiten die volstrekt onmenselijk en amoreel zijn geworden.
Daar moeten we van af.
Continue reading →