The Blue Dane en mevrouw Hazenkraak zijn een dutje aan het doen. De bel gaat. Dronken, oude stem:

‘Voordat je geboren wordt laat Allah je heel je leven zien, alles wat er gebeurt, en dan mag je ziel beslissen of je ervoor gaat of niet.’

At first we see her bold and courageous, walking with a sword stuck in her belt, battling first row alongside the bravest of men. But soon she is confined in a little property of her own, far from the court of Mercia.

Love is what will heal the world.

Mijn moeder vroeg of ze gelegen belde. Meteen wist ik dat het mis was. Ze vraagt altijd of ze gelegen belt, dat was het niet, maar het klonk anders deze keer. Minder terloops. Een leek had het verschil niet gehoord, maar ik ben geen leek, ik ben haar zoon.

Twee vrienden vertelden dezelfde anekdote. Dit is de anekdote: een man komt in een boekenwinkel en vraagt naar de debuutroman van Klaas Knooihuizen. De boekverkoper heeft nog nooit van Klaas Knooihuizen gehoord. De boekverkoper vraagt of de man zelf Klaas Knooihuizen is. De man ontkent. ‘O,’ zegt de verkoper. ‘Het had gekund. Het komt regelmatig […]

Op een vuilniszak naast de afvalcontainer was een briefje geplakt.

Het was weer eens de warmste voorjaar ooit. Mevrouw Rochebouille zijnde in de menopauze, zij kon hitte niet verdragen. Het was of naakt rondlopen, of een nieuwe ventilator, want de oude, pas vorige zomer (“DE WARMSTE OOIT GEMETEN”) gekocht, was kapot, het loeder.