De grote klap blijft uit. Het speelt zich allemaal af in de verte. Het gedempte gerommel, de hemel die om de halve seconde oplicht. De bommen vallen aan de andere kant van de IJssel. Eerder die avond keken we naar het D-Day Journaal. Mijn zoon en dochter aten yoghurt met bruine suiker. Bij de NOS […]
Continue reading →Ie-der-een keek hoe ik de zaal doorkruiste in passievolle déboulé’s, gewaagde sprongen, couru’s en grand-jeté’s.
Continue reading →Perzikkleurig. Dé oplossing. Niet meer blank, noch wit, maar perzikkleurig.
Continue reading →Mijn huidige zelf heeft niets, maar dan niets te maken met de 20-jarige idioot die ik ooit was.
Continue reading →‘Je lichaam wordt toch aangestuurd door je hersens?’, vraagt mijn dochter ineens. We zitten aan de ontbijttafel. ‘Zeker’, zeg ik. Zo ben ik op dit moment een cracker met pindakaas aan het smeren, met dank aan mijn hersens die daartoe opdracht hadden gegeven. Andersom gebeurt natuurlijk ook: mijn vingers vertellen aan mijn hersens dat ik een […]
Continue reading →De hotelbaas had twee fietsen voor ons klaargezet. Op zijn aanraden reden we richting Franeker. Dan kregen we een mooi beeld van wat dit gebied te bieden had. Dit gebied had voornamelijk weilanden en wind te bieden. Iets na Mantgum kwamen we langs een begraafplaats. Tussen de graven stond een hoge stenen toren. Er omheen […]
Continue reading →VERGEET DE WORMEN NIET! EN SCHIET EENS OP! Kolere.
Continue reading →De dag voordat wij op het dak zaten, had ik Moeders Lichaam van Joris van Casteren gekocht. Ik was helemaal niet van plan dat boek te kopen, maar ik moest wel. Wij liepen de boekhandel in Amsterdam Noord binnen om een cadeautje te kopen voor een jarige vriendin. Midden in de boekwinkel zat de schrijver op een […]
Continue reading →Mijn zoon weet ineens dingen die ik niet weet. Dat er een man heeft bestaan die een heel vliegtuig heeft opgegeten bijvoorbeeld. Tuurlijk, zei ik sarcastisch toen hij het vertelde, ik heb zelf in mijn jeugd vier auto’s en een bouwlamp opgegeten. Nu had ik een Boeing 747 in gedachte had toen mijn zoon vertelde […]
Continue reading →De oude uil van Minerva spreidt zijn vleugels bij het vallen van de avond. Hij zet zich af en begint te vliegen over het land dat die dag nummer vijf bleek te staan op de ranglijst voor gelukkigste landen ter wereld. Er waren nog andere verkiezingen bezig, zag de uil. De laatste mensen lopen naar de […]
Continue reading →In de hoop op het nieuws te komen en de woede van menig klimaatscepticus te wekken, wilden wij onze negenjarige zoon een bord laten vasthouden met de tekst: ‘Liever een katholieke priester in mijn kont, dan het klimaat naar de klote.’ Dat zou de politiek wel wakker schudden! Mijn vrouw vertelde dit de dag voor […]
Continue reading →“We zijn net begonnen” viel als de guillotine. Zij hield haar lachen steevast in terwijl ik de minuten telde uit het langste halfuur van mijn leven.
Continue reading →Paus Franciscus zal – volgens bronnen in het Vaticaan – tijdens de toespraak waarmee hij de kindermisbruik-conferentie afsluit, de aanwezige bisschoppen en kardinalen een uitvoerige handleiding aanbieden voor het wereldwijd verantwoord misbruiken van kinderen onder de 14. “Eindelijk een concrete maatregel, van een daadkrachtige paus,” zegt desgevraagd Nuntius Alberto Peodophili. “We rommelden natuurlijk maar wat […]
Continue reading →Op vertoon van de kassabon, die ik, sinds ik me aan het kassabonprotocol aanhou van altijd een kassabon te vragen, altijd vraag, en dus nu ook, krijg ik van de 2 freules achter de klantenbalie, zonder omhaal mijn geld terug.
Continue reading →‘Stellen gelukkiger als mannen kostwinner is’ las ik in De Volkskrant. Socioloog Niels Blom had deze conclusie in zijn proefschrift getrokken. Daarvoor heeft hij de antwoorden van vragenlijsten geanalyseerd die waren voorgelegd aan heteroseksuele koppels uit Australië, Nederland en het Verenigd Koninkrijk. De stellen waren tussen de 24 en 65 jaar oud, werden tussen de […]
Continue reading →Mijn zoon moest een nieuwsartikeltje uitzoeken om voor te lezen aan de klas. Ik stelde voor dat hij iets over klimaatspijbelen zou doen. Dat zou zijn klasgenoten toch wel moeten aanspreken. Stiekem hoopte ik natuurlijk dat het klimaatspijbelvirus op hen en de rest van de klas zou overslaan, zodat wij hen als een soort menselijk […]
Continue reading →‘Als je denkt de quantummechanica te begrijpen, heb je het niet begrepen.’ Met deze uitspraak van natuurkundige Richard Feynman opende regisseur David Kleijwegt zijn documentaire De Race, een portret over nano-wetenschapper Leo Kouwenhoven. Ik vroeg me af of je het om kan draaien: als je niks van quantummachanica begrijpt, heb je het begrepen. Mocht dat […]
Continue reading →Gerrit-Jan Konijnenberg werd aangekondigd als de enige Nederlander die in de jaren ’80 op redelijk hoog niveau aan schansspringen deed en daardoor de enige Nederlander die Matty Nykänen van dichtbij had meegemaakt. Het was in de dagen dat de springers hun ski’s nog naast elkaar hielden. Konijnenberg was geschokt door de dood van de legendarische […]
Continue reading →Wat mij altijd enorm heeft gestoord aan Kuifje: hij schijnt een vooraanstaand reporter te zijn, maar in geen van de stripalbums die ik me over hem kan herinneren, doet hij ook maar iets wat met journalistiek te maken heeft. Voor zover ik weet heeft hij bijvoorbeeld nooit in zijn leven een artikel geschreven. Het enige […]
Continue reading →Afgelopen vrijdag zag ik de tweede aflevering van ´De Kennedy´s, een Amerikaanse Dynastie´, een documentaireserie over De Kennedy´s. Eind jaren ´90 van de vorige eeuw was ik erg geïnteresseerd in de moord op JFK. Met dank aan Oliver Stone’s JFK, Don Delillo’s Liber en met name James Ellroys American Tabloid. In die laatste was Joseph […]
Continue reading →Ik weet niet of ik gecremeerd of begraven wil worden. Het maakt me niet zoveel uit. Aan de leeuwen of gieren gevoerd worden lijkt me wel wat. Dat hoeft niet voor het publiek, zo exhibitionistisch ben ik nu ook weer niet. De overblijfselen mogen worden verbrand, de as mag in een urn in het venster […]
Continue reading →Niet zonder trots kan ik mededelen dat het mij als kersverse secretaris van de Vereniging Voor Mensen Die Nooit Iets Afma is gelukt om het jaaroverzicht voor meer dan de helft klaar te hebben gekregen. Ik ben maar liefst tot november gekomen! Dat was nog nooit voorgekomen, vertelde de penningmeester mij. Hij wilde nog iets […]
Continue reading →Ons appartement aan het Bos & Lommerplein keek uit op een hotel zonder gordijnen. De hotelgasten wisten dit niet. Je kon zien hoe ze uit de douche stapten, hoe ze zich klaar maakten om uit te gaan, hoe ze op bed ploften, hoe ze seks hadden. Op een zomeravond keek ik een klein half uur […]
Continue reading →In de snackbar hing een briefje dat ze op 1 januari om 18.00 uur dichtgingen. Het was 18.30 uur en de snackbar was nog stampvol. Terwijl ik stond te wachten op mijn patat waren vijf jongens bezig met afrekenen. Ieder voor zich. Een van de jongens legde zijn pasje op het pinautomaat. De betaling mislukte. […]
Continue reading →Mijn schoonmoeder doet een keukenkastje open. Een wijnglas tuimelt naar beneden. Kelk eerst. Bovenop een koffiekopje. Zowel koffiekop als wijnglas blijven heel. ‘Het universum is mij de laatste tijd goed gezind’, zegt ze. Ze vertelt over een paar avonden eerder. Ze was aardappeltjes aan het bakken. Tijdens het bakken ging de telefoon. Ze nam op. […]
Continue reading →