Ik had er min of meer van gehoord en begrepen dat ik mijn huisfilosoof mee moest nemen. Voor de diepere duiding niet waar. Of de bredere, naar keuze. Dat is het leuke aan rare films: achteraf kun je daar lekker over doorlullen.
Continue reading →
Disney wil af van het “Dom zingend wijf zoekt droomprins” format, en komt dan maar gelijk met intense dierenporno aanzetten. Ooowwkee. Nou prima, maar dat zootje moet natuurlijk wel een beetje bijgestuurd worden.
Continue reading →In Het Hart der Duisternis omschrijft Joseph Conrad Kurtz als een lange, magere, spierwitte gestalte. En tegelijkertijd zwarter dan de schaduw van de nacht. Een schim. Heel anders dan het lichaam waarmee Marlon Brando gestalte geeft aan de poet-warrior, zoals het personage van Dennis Hopper hem noemt. Een schim is hij wel. Maar het is […]
Continue reading →Spectre betekent spook, in het Engels maar ook in het Frans. Niet octopus, dus, wat je zou denken door het logo van de gelijknamige organisatie waartegen James Bond al tientallen jaren tevergeefs vecht. Al draait de laatste worp in die serie sinds oktober, hij trekt nog volle zalen, bleek toen wij zonder reservering de vertoning […]
Continue reading →Ik heb de billen van Clint Eastwood gesproken. Ze verkochten tickets aan de ingang van The Rock, de voormalige gevangenis in San Francisco. Ik herkende ze op slag. In Escape from Alcatraz zijn ze immers een volle seconde in beeld. “Dat was onze doorbraak.” verklaarden de Billen. “Wereldberoemd werden wij. We gingen om met de grootste […]
Continue reading →Laatst Taken 3 zitten kijken, en ik ben het ZAT. Waarom worden helden altijd afgebeeld als een stel watjes zonder kloten? Tijd om Amelie te verbeteren dus, duidelijk.
Continue reading →
Ik zal u maar niet in spanning houden: deze film krijgt van mij geen twee, geen drie maar zestienhonderdtweëenzeventig duimen omhoog! Ga hem zien!
Continue reading →Geinspireerd door de Statenfractie van de partij Friese Koers wordt het maar eens tijd James Bond onder handen te nemen.
Continue reading →Inhoud: Eliot Ness die de mafia even een lesje gaat leren! Tenminste, dat denk je… Cum-jerker gehalte: Twee mannen. Dus nee. Maar Frans. Dus misschien. Of des te nee-er, eigenlijk. Geweld gehalte: Geen idee. Ik ben op een gegeven moment opgehouden met kijken, eigenlijk. Sorry! Oh vet, the Intouchables, dacht ik, de DVD gretig bevingerend. […]
Continue reading →In dit tweede deel gaat Kippfest onvoldroten voort op zijn tocht naar zelfverbetering qua laten zien dat hij zelf beter is, en we pakken eindelijk een verbetering van Rambo aan.
Continue reading →“Hee Kippfest,” vragen mensen mij vaak weleens, “Kan jij daar geen verhaaltje bij verzinnen, veel ontploffingen en stinkende sex in zwerende poepgaten enzo?”
En dan denk ik JA GODVERDOMME! IK BEN GEEN TRUCENDOOS!! “Oh Kippfest, ja homofiele poepseks en ontploffingen ja” JA NOU SOMS OOK EVEN NIET HE? Hoe zouden jullie het vinden als ik naar jullie toe kom en de hele tijd zeg: “Oh hee doe eens even iets zonder poepseks. Of ontploffingen.”
In de film Little Miss Sunshine is Olive, een wat dikbuikig kind, vastberaden mee te doen aan een schoonheidswedstrijd voor kleine meisjes zoals die vaker in de VS plaats vinden.
Continue reading →Alien dus. Een dijk van een film. Score van 8,5 op IMDb en terecht: sterk verhaal, prima acteurs, mooi gefilmd, het aliengebeuren vormgegeven door H.R. Giger, zelfs de muziek is goed, wat wil je nog meer? En dan toch nog ergens over zeuren? Ja.
Continue reading →De film ‘Renoir’ is een verzameling van mooie shots die mij deed denken aan een andere trage Franse film die nauwelijks een verhaal had, maar wel schitterende beelden.
Continue reading →Vandaags stukje is een soort chemokuur omdat het tegen kankeren is HAHAHA oh oh ik en al mijn grapjes toch over kanker! Maar dit gaat niet over kanker. Dit gaat over Woopi Goldberg.
Continue reading →Inhoud: Het is de kutste film ooit, die zich afspeelt in de kutste film ooit, die zich afspeelt in de kutste film ooit. “Zo diep zijn we nog nooit gegaan.” Uhuh.
Cum-jerker gehalte: Haha zo veel kut, dat moet wel hoog zijn HAHAHA nee.
Geweld gehalte: Geweld is ballet voor mannen. Goed geweld gaat om ingewikkelde choreografie, esthetische schoonheid. Deze film is het equivalent van een paar bouwvakkers die in strakke pakjes wat op en neer hoppen.
Je moet wel van dwergen houden als je wilt gaan kijken. Je moet véél van dwergen houden. De film heet ‘The Hobbit’ maar je krijgt drie uur lang alleen maar dwergen te zien. Dat wil zeggen: Tolkien-dwergen. Dat zijn geen echte dwergen zoals we ze kennen IRL. Het is meer een verzameling van de lelijkste mannen ter aarde.
Continue reading →
Tot dusver heb ik er over gezwegen, want het is nogal een taboe-onderwerp, maar nu Kippfest uit de kast is gekomen durf ik ook wel te bekennen dat ik me bezondig aan filmverbeteringen. Zo ben ik al jaren in het geheim bezig met het inkorten van 2001: A Space Odyssey van wijlen Stanley Kubrick.
Continue reading →Weer eens een aflevering van Filmverbeteringen, met opbouwende kritiek en terechte vragen: “Dat verhaal snapte ik ook bar weinig van. Waarom zou de politie achter een clown aanzitten? Ok, hij was geestelijk gehandicapt, maar is dat een misdaad dan? Maar ja, aan de andere kant, misschien is het een cultureel iets, weet jij veel, wie weet hebben ze helemaal geen kelders in Amerika.”
Continue reading →‘Als een vrouw haar overleden kindje zes maanden in de vrieskou bewaart om telkens stukjes van haar vlees aan haar overgebleven dochter te voeren, is dat een zonde of een daad van liefde?’
Continue reading →Terug van Rialto voor de laatste Wuthering Heights die daar sinds deze week draait en die wij per se wilden zien. Wat. Een. Film. Gonst nog na in hoofd en hart. Wat mij betreft de beste bewerking tot nu toe.
Continue reading →Omdat het Goede Vrijdag is. Recensie van The Passion of the Christ, zoals jaren geleden gezien door Max Molovich.
Continue reading →Tot welke leeftijd kan een vrouw eigenlijk nog sans gêne naar een man kijken, flirten, of pogingen daartoe ondernemen, zonder dat de man in kwestie denkt, ‘ach gut’. Maar ook zonder dat de vrouw in kwestie over zichzelf denkt: ‘ach gut.
Continue reading →Het is een wijdverspreid idee dat jonge vrouwen op oude mannen vallen. In het echt zie je dat bar weinig, maar op het scherm? Wat de klok slaat. Stokoude voormalige beau’s die geheid een 20-jarige schone aan de haak slaan. Een leeftijdsverschil van 50 jaar mag geen belemmering vormen. Maar kijk toch eens om je heen! Uitzonderingen daar uitgelaten vallen 20-jarige meiden nog steeds op 20-jarige jongens. Oké, weleens ook op 30-jarigen. Maar op 70-jarigen? No fucking way.
Continue reading →Onder de bezielende leiding van Connie Palmen laat Max Molovich zijn favoriete televisie- en filmfragmenten zien en praat hij over het leven in het algemeen en dat van hemzelf in het bijzonder. In de tiende aflevering vertelt Molovich over zijn dagen als seriemoordenaar. Met ter illustratie een fragment uit C’est arrivé près de chez vous.
Continue reading →