Brief aan Comte de Pompeaux 11

Comte, Oogappel, Appelflap, flappentap, Markante markies, Strontvlieg, Vijgenboom van stukken vlees, Grijnzende baviaan met je bontgekleurde billen, Spillebeen, Capsule kierewiet, Sissende vuurpijl, ijsvogel van vuur, Platgetrapte brandnetel, Majoor met je glimmende pet, je opgepoetste medailles en je rukbunker, Hazewind, Vanaf het moment dat ik op mijn fiets stapte heb ik niet meer omgekeken. “Gaan met […]

Continue reading →

Éireann

Laat in de namiddag lopen ik en bloempje door de zonovergoten straten van Shannon, county Clare. Ik houd haar hand vast, die een beetje koud is zoals altijd (een kleine kop thee koelt sneller af dan een grote kop thee, is haar verklaring) en we praten over koetjes en kalfjes. Tussen de familiehuizen rennen kinderen […]

Continue reading →

Brief aan Comte de Pompeaux 8

Waar mijn laatste brief een kogel was, is deze brief een pleistertje om je gapende wond mee te bedekken. Zo’n kinderpleistertje met een tekening van een huilend hondje er op, of een brandende giraffe. Zie het als een verzoening.
Want eerlijk is eerlijk Graafje van me, ik wacht nog steeds op je. En mijn vriend, dat ben je.

Continue reading →

Brief aan Comte de Pompeaux 5

In je laatste brief beschrijf je een scène als uit een schilderij van Hieronymus Bosch. Een oude man met een blaasinstrument als been, gevolgd en getergd door een waarlijk narrig monstertje. Het verbaasde me dat de ouwe knar geen trechter op zijn hoofd droeg en dat zijn gladgepoetste reet op geen enkele wijze misbruikt werd. Vlogen er misschien vogels uit?
Nee echt, Pompertje, ik begin me zorgen te maken. Ik vrees voor je gezondheid. Wat bezielt je toch? Je lijkt wel door een demon bezeten.

Continue reading →

Kraaien

Mensen converseren met elkaar.
Zij verheffen hun stem en versnellen hun gebrabbel in een poging de ander te overstemmen en de mond te snoeren. Net als kraaien waarnaar broodkruimels gegooid worden, die elkaar wegduwen en met hun snavels panisch en woest naar het voedsel pikken.

Continue reading →