Vanavond is de lustrumeditie van het Blogbal. Hoog tijd voor een loflied op la Grande Dame du Bal: Oud Zeikwijf. Ik liet me voor deze tekst inspireren door de Ode aan Napoleon van Willem Bilderdijk. Want Oud Zeikwijf is toch zo’n beetje de Napoleon van de blogosfeer. O blogwereld, wat was u lang stil Wat […]
Continue reading →Zorgvuldig poetst Saïd Kouachi zijn AK-47. Het is een dagelijkse routine geworden. Een jihadi moet altijd klaar zijn voor de strijd. Toch is het is alweer een tijdje geleden dat hij de trekker overhaalde. Hij gebruikt de kalashnikov gewoonlijk vooral om te intimideren. Dan plaatst hij een selfie met zijn geweer op een of ander […]
Continue reading →Mijn leven had iets van het lichaam van een zelfmoordterrorist die zojuist zijn bomgordel tot ontploffing heeft gebracht. Het bestond uit losse fragmenten die nauwelijks te identificeren waren. Geen chirurg die er nog een kloppend verhaal van kon maken.
Continue reading →Waarin de verteller een boekje opendoet over onze Tom. Tom blijkt op regelmatige basis af te dalen in de krochten van zijn ziel om zichzelf te reinigen. “Het was balanceren op de rafelranden van het leven. Tom genoot van het gevoel dat hij elk moment kon afglijden naar een bestaan in de marge, of meer definitief: de dood. En hoe dieper hij zichzelf onderdompelde in de zelfkant, hoe groter de euforie als hij zijn gewone leven weer oppikte.”
Continue reading →Waarin Tom een brief ontvangt van zijn huisgenoot Burak. Een brief die nogal van de hak op de tak springt en eigenlijk elke vorm van urgentie mist. Toch kan er in het licht van de omstandigheden niet te makkelijk mee worden omgegaan. Een brief van je huisgenoot is immers net zoiets als Teletekst op internet. Het is op z’n minst merkwaardig.
Continue reading →Waarin Tom de zoon van Burak ontmoet, zich ontpopt tot een zelfverzekerde carrièrecoach en een bom legt onder de existentiële twijfels van een getroebleerde geest.
Continue reading →Ja, lieve lezers, de grote Top-of-the-Blogs-toneeltekst-prijsvraag bereikt zijn climax. Het is tijd om te stemmen. Laat uw hart spreken. De beste toneeltekst wordt beloond met een exemplaar van het onvolprezen boekje Top of the Blogs.
Continue reading →Veel Nederlanders noemen het drama in het winkelcentrum in Alphen aan den Rijn ‘on-Nederlands’. Ik hoorde het zelfs uit de mond van een nieuwslezer.
Continue reading →Waarin Tom een geniaal idee openbaart. De limited edition van Top of the Blogs is vanaf nu niet meer alleen voor de happy few. Nee, in principe is hij nu voor iedereen toegankelijk. In principe dan hè. Je moet er wel wat voor doen.
Oja, en dit is geen 1 april-grap. Goed nieuws is soms ook gewoon echt goed nieuws.
Continue reading →Tom had niet zo veel met het koningshuis. Niet met dat van Nederland en niet met dat van België. In zijn land waren de leden van het koninklijk huis zo’n beetje de gekke henkies van de samenleving. Zoals Nederlanders moppen vertelden over Belgen, zo sloegen Vlamingen hun knieën blauw als het over de prinsjes ging. Geen filosoof die het in zijn hoofd haalde eens wat woorden vuil te maken aan dat anachronistische relikwie uit een idioot verleden.
Continue reading →Waarin Tom de Jager verlichting zoekt in zijn binnentuin in Bos en Lommer en twijfelt over het nut van het bestaan in het algemeen en dat van zijn missie in het bijzonder. ‘Het is moeilijk om de held uit te hangen in een gevecht dat je zelf hebt uitgelokt.’
Continue reading →Joost Zwagerman verlaat het land als hij wordt verkozen tot Nationale Zondebok van 2011. De ex-schrijver is het zat om het mikpunt te zijn van pesterijen. Dat blijkt uit een telefoongesprek met zijn moeder, waarvan een opname in bezit is van de redactie van dit magazine. Op de opname is een hevig geëmotioneerde Zwagerman te […]
Continue reading →Benjamin en Thomas zaten naast elkaar op de bank. Het was kerstnacht en ze keken naar The Voice Of Holland. Een argeloze voorbijganger zou het waarschijnlijk een heel gemoedelijk tafereel vinden. En dat kon je die argeloze voorbijganger nauwelijks kwalijk nemen. Op het eerste gezicht zag het er inderdaad tamelijk onschuldig uit: twee jongens in de bloei van hun leven die genoten van het entertainment dat hen werd voorgeschoteld.
Continue reading →Waarin Tom de Jager afreist naar PVV-bolwerk St. Willebrord, een ontmoeting heeft met iemand die zich ‘De Voorzitter’ noemt, in elkaar wordt gerost met tafeltennisbatjes en zich uiteindelijk vrijkoopt met een koffer mescaline: ‘Zoveel heb ik inmiddels wel begrepen: de Nederlandse droom gaat samen met overmatig drugsgebruik. Dat zie je in Volendam, dat zie je in Venlo, en dat zie je dus ook in St. Willebrord.’
Continue reading →Wie is er ooit op het idee gekomen om de screening van Tweede Kamerleden over te laten aan de partijen? Als je inspecteur wilt worden bij politie komt de AIVD bij je langs. Als je wethouder wilt worden in de gemeente Geleen dan wordt je eerst doorgelicht door de plaatselijke politie. Maar als je Tweede […]
Continue reading →De teevee vormde het middelpunt van de huiskamer. Het was een futuristisch ogende flatscreen van ruim een meter breed. Een stijlbreuk met de rest van het interieur, dat waarschijnlijk afkomstig was van een kringloopwinkel. Als je al van interieur kon spreken.
Continue reading →Je hoeft je geen zorgen te maken over mij hoor. Ik maak het goed. De jongen die je zag op mijn twitterpagina (die met dat geweer) is geen vriend van mij. Als je de Nederlandse droom wilt ontrafelen moet je nu eenmaal ook naar plekken gaan waar je gewoonlijk niet zo snel komt. Of ik wijzer ben geworden van mijn bezoekje aan het Westland weet ik niet.
Continue reading →Gehoord in de tram: ‘Ze had een gotisch lichaam. Ik wist niet waar ik moest beginnen.’
Continue reading →‘Tevetoglu’ las hij op het naamplaatje onder de bel. Tom vroeg zich af uit welk land iemand komt die Tevetoglu heet. Stiekem hoopte hij dat het geen Marokkaanse naam was. De afgelopen week was hij al bij drie Marokkaanse mannen over de vloer geweest en die bleken er nogal zonderlinge regels op na te houden.
Continue reading →We waren ergens bij Breda, op de rand van de beschaving, toen de drugs erin hakten. De lifter sloeg dubbel en stuiterde met zijn hoofd tegen het dashboard. Het bloed spoot uit zijn neus. Ik geef mijn lifters meestal wat ibogaine om de rit te verlevendigen. Een kostbare ingreep maar het houdt me wakker.
Continue reading →Recept voor plaatsvervangende schaamte: ga naar de film The American en kijk daarna het interview van Matthijs van Nieuwkerk met regisseur Anton Corbijn. Succes verzekerd!
Continue reading →