Ode aan Oud Zeikwijf

Vanavond is de lustrumeditie van het Blogbal. Hoog tijd voor een loflied op la Grande Dame du Bal: Oud Zeikwijf. Ik liet me voor deze tekst inspireren door de Ode aan Napoleon van Willem Bilderdijk. Want Oud Zeikwijf is toch zo’n beetje de Napoleon van de blogosfeer. O blogwereld, wat was u lang stil Wat […]

Continue reading →

Nous sommes les autres

Zorgvuldig poetst Saïd Kouachi zijn AK-47. Het is een dagelijkse routine geworden. Een jihadi moet altijd klaar zijn voor de strijd. Toch is het is alweer een tijdje geleden dat hij de trekker overhaalde. Hij gebruikt de kalashnikov gewoonlijk vooral om te intimideren. Dan plaatst hij een selfie met zijn geweer op een of ander […]

Continue reading →

Lieve jongens en meisjes

Waarin de verteller een boekje opendoet over onze Tom. Tom blijkt op regelmatige basis af te dalen in de krochten van zijn ziel om zichzelf te reinigen. “Het was balanceren op de rafelranden van het leven. Tom genoot van het gevoel dat hij elk moment kon afglijden naar een bestaan in de marge, of meer definitief: de dood. En hoe dieper hij zichzelf onderdompelde in de zelfkant, hoe groter de euforie als hij zijn gewone leven weer oppikte.”

Continue reading →

De bekentenissen van Burak

Waarin Tom een brief ontvangt van zijn huisgenoot Burak. Een brief die nogal van de hak op de tak springt en eigenlijk elke vorm van urgentie mist. Toch kan er in het licht van de omstandigheden niet te makkelijk mee worden omgegaan. Een brief van je huisgenoot is immers net zoiets als Teletekst op internet. Het is op z’n minst merkwaardig.

Continue reading →

Het verraad van Verbrugge

Tom had niet zo veel met het koningshuis. Niet met dat van Nederland en niet met dat van België. In zijn land waren de leden van het koninklijk huis zo’n beetje de gekke henkies van de samenleving. Zoals Nederlanders moppen vertelden over Belgen, zo sloegen Vlamingen hun knieën blauw als het over de prinsjes ging. Geen filosoof die het in zijn hoofd haalde eens wat woorden vuil te maken aan dat anachronistische relikwie uit een idioot verleden.

Continue reading →

Zwagermans belofte

Joost Zwagerman verlaat het land als hij wordt verkozen tot Nationale Zondebok van 2011. De ex-schrijver is het zat om het mikpunt te zijn van pesterijen. Dat blijkt uit een telefoongesprek met zijn moeder, waarvan een opname in bezit is van de redactie van dit magazine. Op de opname is een hevig geëmotioneerde Zwagerman te […]

Continue reading →

In die donkere kerstnacht

Benjamin en Thomas zaten naast elkaar op de bank. Het was kerstnacht en ze keken naar The Voice Of Holland. Een argeloze voorbijganger zou het waarschijnlijk een heel gemoedelijk tafereel vinden. En dat kon je die argeloze voorbijganger nauwelijks kwalijk nemen. Op het eerste gezicht zag het er inderdaad tamelijk onschuldig uit: twee jongens in de bloei van hun leven die genoten van het entertainment dat hen werd voorgeschoteld.

Continue reading →

Excursie naar St. Willebrord

Waarin Tom de Jager afreist naar PVV-bolwerk St. Willebrord, een ontmoeting heeft met iemand die zich ‘De Voorzitter’ noemt, in elkaar wordt gerost met tafeltennisbatjes en zich uiteindelijk vrijkoopt met een koffer mescaline: ‘Zoveel heb ik inmiddels wel begrepen: de Nederlandse droom gaat samen met overmatig drugsgebruik. Dat zie je in Volendam, dat zie je in Venlo, en dat zie je dus ook in St. Willebrord.’

Continue reading →

Screening

Wie is er ooit op het idee gekomen om de screening van Tweede Kamerleden over te laten aan de partijen? Als je inspecteur wilt worden bij politie komt de AIVD bij je langs. Als je wethouder wilt worden in de gemeente Geleen dan wordt je eerst doorgelicht door de plaatselijke politie. Maar als je Tweede […]

Continue reading →

Brief aan mijn moeder

Je hoeft je geen zorgen te maken over mij hoor. Ik maak het goed. De jongen die je zag op mijn twitterpagina (die met dat geweer) is geen vriend van mij. Als je de Nederlandse droom wilt ontrafelen moet je nu eenmaal ook naar plekken gaan waar je gewoonlijk niet zo snel komt. Of ik wijzer ben geworden van mijn bezoekje aan het Westland weet ik niet.

Continue reading →

Kennismaking met Burak

‘Tevetoglu’ las hij op het naamplaatje onder de bel. Tom vroeg zich af uit welk land iemand komt die Tevetoglu heet. Stiekem hoopte hij dat het geen Marokkaanse naam was. De afgelopen week was hij al bij drie Marokkaanse mannen over de vloer geweest en die bleken er nogal zonderlinge regels op na te houden.

Continue reading →

De Nederlandse droom

We waren ergens bij Breda, op de rand van de beschaving, toen de drugs erin hakten. De lifter sloeg dubbel en stuiterde met zijn hoofd tegen het dashboard. Het bloed spoot uit zijn neus. Ik geef mijn lifters meestal wat ibogaine om de rit te verlevendigen. Een kostbare ingreep maar het houdt me wakker.

Continue reading →