Tot dusver heb ik er over gezwegen, want het is nogal een taboe-onderwerp, maar nu Kippfest uit de kast is gekomen durf ik ook wel te bekennen dat ik me bezondig aan filmverbeteringen. Zo ben ik al jaren in het geheim bezig met het inkorten van 2001: A Space Odyssey van wijlen Stanley Kubrick.
Continue reading →
Als je door een afbeelding getroffen wordt lijkt het soms alsof deze een antwoord is op een vraag die al een tijd in je sluimerde, maar nog niet tot je bewustzijn was doorgedrongen. Zo stuitte ik onlangs op bovenstaande foto van een ‘limousinefiets’ en had toen het gevoel dat het hier om meer dan een flauwe grap ging, maar dat hij een antwoord was op een vraag van eerder genoemde soort. De vraag was alleen wat de vraag was.
Continue reading →Het is aangenaam om temidden van je soortgenoten te kunnen vertoeven. Tussen mensen die je passies delen en begrijpen, dat voelt vertrouwd aan. Als een warm bad. Natuurlijk, het kan niet altijd. Je moet je ook regelmatig met buitenstaanders inlaten, al was het maar om de kachel brandend te houden. Het is nu eenmaal niet alle dagen feest.
Continue reading →
Aerogelisme is een op het pantheïsme gebaseerde religieuze overtuiging die er van uitgaat dat, omdat God zich in de natuur openbaart en de natuur heel leeg is, God zich dus vooral op zeer lege plaatsen ophoudt, welke overtuiging zich uit in de aanbidding van de door de ruimtevaart uitgevonden stof Aerogel die immers voor 99,8 procent uit Volstrekt Niets bestaat.
Continue reading →Een jaar of 25 geleden vond ik dat het tijd werd om m’n kozijnen weer eens van een nieuw verflaagje te voorzien. Ik was uitgekeken op de kleur en er was nog iets anders aan de zijdeglansverf wat / dat me niet beviel, maar ik kon er mijn vinger niet op leggen.
Continue reading →Tot voor kort zei mijn vriend nooit veel, hij was meer een luisteraar. Dat kwam goed uit want ik ben meer een prater en voor een prater is het prettig als er iemand luistert. Voor een luisteraar echter valt er niet veel te luisteren als er niets gezegd wordt, dus ik praatte en hij luisterde en zo waren we allebei tevreden.
Tot voor kort dus. Want vorige week woensdag zei mijn vriend ineens zonder aanleiding: ‘Er heeft een innerlijke provincie bestaan en die daagt ons des te nadrukkelijker uit doordat de echte provincie naar de achtergrond verdwijnt ten gunste van de administratieve regio’s en misschien ook van een gegeneraliseerde gelijkwaardigheid van territoria en geldstromen.’
Continue reading →Na nóg een avond wietroken en nadenken, waarbij we ook door Robert J. zelf gestookte aardappellikeur dronken – koppig spul, maar je kreeg er wel heel heldere ideejen van – kwam iemand om een uur of vier in de ochtend op dat idee van die tuinkabouters die een harkje vasthielden.
Continue reading →Momentje, ik moet je even onderbreken, want er gebeurde iets opmerkelijks in het peleton. Ja, dat miste jij dus net, maar de geletruidrager kwam zojuist even uit het zadel en krabde aan zijn achterste en we weten allemaal wat dàt kan betekenen.
Continue reading →Jaren geleden merkte m’n vriendin eens op dat het wel handig zou zijn als er – wanneer je als vrouw alleen was en tóch gecunnilinguseerd wilde worden – een apparaatje was waarmee je dat zelf kon doen. Ze sloeg meteen aan het denken en had het over een miniatuurschoepenrad, met dan in plaats van schoepen een soort zachte kunststof kattentongetjes.
Continue reading →‘Mooi’, zei m’n vriendin toen ik haar deze wijnfles liet zien, ‘minder is meer’. Maar klopt dat laatste eigenlijk wel? Normaal gesproken vermeldt het etiket de naam van de wijn, het ‘bouwjaar’, het alcoholpercentage en staat er een knullig tekeningetje op van de wijngaard en/of het bijbehorende ‘chateau’, maar daarvan is hier geen sprake.
Continue reading →Terwijl hij praat krijgt z’n stem steeds meer een Frans accent. O nee hè, denk ik geschrokken, het zal toch geen Francofiel zijn?
Continue reading →En alle ogen richten zich op de man die op de persconferentie van de grote bergbeklimmer gevraagd heeft: en als je eenmaal boven bent wat ga je daar dan doen?
Continue reading →Onlangs realiseerde ik me weer eens dat er in Nederland weinig mannen van mijn leeftijd kunnen zijn die in hun leven net zo weinig betaalde arbeid hebben verricht als ik en dat het zelfs niet uitgesloten is dat ik op dit punt recordhouder ben. En dat het op de een of andere manier zonde zou zijn om niet eens uit de doeken te doen hoe dit allemaal zo gekomen en gegaan is.
Continue reading →Motregen legt, mits zij lang genoeg aanhoudt, een nivellerende en relativerende deken over de wereld waardoor alles en iedereen gelijkgeschakeld lijkt te worden. Want of je nu mens, dier of plant bent, jong of oud, gezond of ziek, arm of rijk, razend intelligent of zo stom als het achtereind van een varken, als de weergoden hebben besloten dat het zes uur achter elkaar gaat motregenen, dan heb je je daar maar bij neer te leggen, want er is niets tegen te doen.
Continue reading →De oude Horst zit in zijn trouwe leunstoel en mijmert wat voor zich uit. Bijvoorbeeld over het feit dat naarmate de tijd verstrijkt er steeds minder toekomst overblijft, en dat die toekomst bovendien gaandeweg een steeds minder rooskleurig karakter krijgt. En dat hij in een tijd leeft dat deze – toch overduidelijke – waarheid niet eens meer hardop mag worden uitgesproken.
Continue reading →Horst de tiener is met z’n ouders op vakantie, ditmaal in Italië. Voor Horst had het ook deze keer niet gehoeven, dat enorme eind rijden naar een plek waar net zomin iets te beleven viel als thuis. Of waar dan ook.
Continue reading →De kleine Horst heeft een vriendinnetje. Of beter gezegd: het vriendinnetje heeft hem. Trudy heet ze. Ze zit bij hem in de klas, heeft rood haar en sproeten en is een beetje te dik.
Continue reading →Den Uyl fietst. En het beeld van een Den Uyl die fietst zegt dat hij ‘een van ons is’. De imagodeskundigen zijn het met elkaar eens: het beeld van een fietsende Den Uyl doet het geweldig tijdens deze crisisjaren. Of het een bewuste meesterzet is durven ze niet te zeggen. Het kan een mix zijn. […]
Continue reading →Velen dachten dat het verschijnsel definitief was uitgestorven en meenden ontspannen achterover te kunnen leunen, maar de zwartkijkers kregen weer eens gelijk. Want het is terug. Zoals bekend zijn er in en om Dirkswoud vele weilanden waarin paarden en pony’s vrij kunnen rondlopen. Dat was in de vorige eeuw ook al zo. Maar steeds vaker […]
Continue reading →Veel eerder dan Heer Ane had voorzien, was zijn zeewaardige jacht gereed voor de tewaterlating. Het oorspronkelijke vijfjarenplan – een jaar tekeningen downloaden van internet, 1 jaar materiaal bestellen, 2 jaar geestelijke voorbereiding en 1 jaar voor het eigenlijke bouwen – was door de geitjes aanmerkelijk ingekort. Nee, die geitjes wisten van aanpakken! Als Heer Ane om 12 uur ’s middags wakker werd, waren de geitjes al minstens 5 uur aan het werk: ze zaagden en boorden dat het een lieve lust was, maakten ingewikkelde berekeningen en voerden koortsachtig telefonisch overleg met leveranciers.
Continue reading →Vandaag: het koken van een ei (in het onderhavige geval is sprake van een kippe(n]0i omdat dit in onze contreien het vaakst geconsumeerd wordt. Voor eieren van ganzen, eenden, zwanen enzovoort gelden andere kooktijden0.
Continue reading →Na de laatste wereldoorlog is de aarde door een ondoordringbare muur in twee helften opgedeeld. De Oosterse hemisfeer is een heterogene agrarische gemeenschap, de Westerse hemisfeer heeft zich ontwikkeld tot een homogene, hoogtechnologische en totalitaire samenleving. Met behulp van eugenetische ingrepen zijn alle Westerlingen zowel geestelijk als lichamelijk kerngezond en gelukkig, maar Kurtis Reindeau is een vreemde eend in de bijt, want hij heeft gevoelens die een Westerling niet hoort te hebben.
Continue reading →Op zijn kamertje staart de kleine Horst naar het plafond. Naast hem op het bed ligt een dik boek uit de bibliotheek met de titel ‘HET HEELAL ONTRAADSELD’. De kleine Horst heeft het net uit en is aan het bijkomen van de inhoud.
Continue reading →Onlangs verscheen bij Uitgeverij Does de zoveelste ongeautoriseerde biografie van Cral Lillebelt, de vorig jaar overleden Zweedse cultschrijver, ditmaal van de hand van een zekere Björn Björeklöne. Op de omslag prijkt – hoe kan het ook anders? – een foto van een schaap.
Continue reading →Nadat bassist Ian McKelvin in de afkickkliniek Jehova’s getuige was geworden en drummer Brian O’ Nolan uit de band gezet was wegens excessief drankmisbruik, vreesden velen voor het voortbestaan van Ashtray (of emotion), meestal kortweg Ashtray genoemd. Maar nu ligt hun nieuwe, dertiende, album dan toch in de winkel en de fans kunnen gerust zijn: Tomorrow and tomorrow – de titel verwijst naar de beroemde speech van Macbeth – is als vanouds één lange klaagzang over [o.a.] het menselijk tekort, de mileuverontreiniging, het smelten der ijskappen, het uitsterven van diersoorten en het verkillen der menselijke betrekkingen.
Continue reading →