Het was weer eens de warmste voorjaar ooit. Mevrouw Rochebouille zijnde in de menopause, zij kon hitte niet verdragen. Het was of naakt rondlopen, of een nieuwe ventilator, want de oude, pas vorige zomer (“DE WARMSTE OOIT GEMETEN”) gekocht, was kapot, het loeder.
Continue reading →Wat op mevrouw Rochebouille het meest indruk had gemaakt in deze hele coronatoestand, behalve dat zij weer eens iets historisch meemaakte in het rijtje AIDS, Glasnost & Perestrojka, Val van de Muur en Brexit, was de braafheid van het volk.
Continue reading →De Fransen lusten er pap van, van die idiote films, als er maar blote meiden in voorkomen. Piepjonge exemplaren wel te verstaan, met onzichtbare borsten en jongensheupen, pedogevaarlijke grieten met lijven van 12 jarige mignons.
Continue reading →Wat gezellig is die coronatijd toch? En zo kalm. Ik zat net buiten en het was zo lekker rustig op straat, wel een kwart van wat het normaal is. Heerlijk!! Ik heb geluisterd naar de melodie van de wereld: ruizende blaadjes en een heel bijzonder vogeltje, piepklein, rond, zacht donkergrijs, dat onophoudelijk een heel verhaal […]
Continue reading →Sinds kort heb ik een puppy. Al ben ik in de hoge bergen van Frankrijk met grote honden opgevoed, ik ervaar dit als een geheel nieuw avontuur.
Continue reading →Toen ik nog rond de Witte Raaf circuleerde, de boot van Kees Hoekert, toenmalige toekomstige ex alsmede vader van de Blauwbilgorgel, was ik erg onder de indruk van het bezoek aldaar.
Continue reading →In de 36 jaar dat ik in dit uligineus landje vertoef, hoorde ik weleens het woord “De Plattelandschinees”. Ik begreep dat het om een belangrijk begrip ging.
Continue reading →Kennen jullie dat? Dat je het onbestemd gevoel krijgt dat men met een zekere gêne naar je kijkt?
Continue reading →Het feit dat er wegen bestaan betekent dat de mensheid uit voornamelijk uiterst sociale mensen bestaat.
Continue reading →Daar wil je het wel voor doen. Houden van de mensheid. Proberen de toekomst te redden. De soort niet denkbeeldig in het afvoerputje laten verdwijnen.
Continue reading →Deze film spande de kroon, met een opeenstapeling van mannelijke cliché’s.
Continue reading →We are creating systems that will take over the world. They are educated in capitalism and the military. They will do the math. IT will do the math. If it hasn’t yet. It, because hegemony over the planet has proved a troublesome thing to produce as mankind, but IT is achieving it as we speak, […]
Continue reading →Dear Miami, I have seen pictures of you being harassed by recurrent floods. They come into your streets, your basements and even your first floors, wetting, ruining everything on their passage. Not only confronted with enormous costs as it is, you also face a grim future: the frequency and the amplitude of those floods will […]
Continue reading →Het stuit mij, als voormalig secretaris van de Lowlands Weed Compagnie die aan de wieg stond van het gedoogbeleid voor softdrugs, tegen de borst dat (staats)wiet in kassen wordt gekweekt. Hennep is de makkelijkste plant op aarde: het groeit al eeuwen in de volle grond, zonder kunstmest noch insecticide. Net brandnetels. Met het oog op milieu, […]
Continue reading →Het begroetingsritueel van de Dogon gaat als volgt: “Poi, poi. Ôh. Oedjamo? Ôh djamo! Oemanam djamo? Ôh djamo! Oeba djamo? Oena djamo? Poi poi. Djamo. Oedélébé djamo? Djamo djamo poi poi. Oesoengono djamo? Djamo poi poi. Guiniwopoe djamo? Djamo! Poi poi …..” Dat laat zich ongeveer zo vertalen: “Goede dag, goede dag. U maakt het […]
Continue reading →TE LAAT! Om één der zonen Jezus te noemen.
Continue reading →Miljoenen waren me voorgegaan voordat ik mijn aversie tegen gloomy TV overwon om aan Orange is the New Black te beginnen. Ik heb er geen spijt van gehad. Wat. een. serie. Ik ben er nog ondersteboven van. OITNB confronteerde mij met een arsenaal aan nieuwe inzichten, en liet me achter met vragen. Wonend in Nederland, […]
Continue reading →Waar ze je straffen voor menselijke dingen. Zoals liefde.
Continue reading →Oud Zeikwijf doet het interview van Roos Moggré voor éénVandaag dunnetjes over. Op de spreekstoel: Jannet Vaessen, directeur van Women Inc.
Continue reading →Met de veel gehoorde kreet: “Je moet je eigen vlees durven slachten anders ben je hypocriet” ben ik na tientallen jaren tobben dan wel experimenteren, oneens.
Continue reading →mongool mongool mongool mongool mongool mongool MONGOOL! SYNDROOM VAN DOWN! mongool mongool M.O.N.G.O.O.L. Twitter heeft mn account geblokkeerd vanwege dit gedicht. Ik wilde aantonen dat het woord ‘mongool’ niet meer mag. Point made. Ik vind namelijk dat je het woord mag gebruiken. Zeker in een niet op de persoon gerichte context zoals dit. Dat […]
Continue reading →Ie-der-een keek hoe ik de zaal doorkruiste in passievolle déboulé’s, gewaagde sprongen, couru’s en grand-jeté’s.
Continue reading →Perzikkleurig. Dé oplossing. Niet meer blank, noch wit, maar perzikkleurig.
Continue reading →Mijn huidige zelf heeft niets, maar dan niets te maken met de 20-jarige idioot die ik ooit was.
Continue reading →VERGEET DE WORMEN NIET! EN SCHIET EENS OP! Kolere.
Continue reading →