Etnisch geprofileerd
Kort na de grensovergang tussen Bosnië en Kroatië werden onze tassen etnisch geprofileerd.
Kort na de grensovergang tussen Bosnië en Kroatië werden onze tassen etnisch geprofileerd.
Het bagageluik van de bus van Split naar Zagreb kwam op mijn schouder terecht. Er bleef een dieprode schram achter met een lengte van ruim een decimeter, alsof ...
Turkse bruiloften duren langer dan Nederlandse bruiloften. Dagen. Weken. Maanden, als je pech hebt. Onlangs mislukte een poging om het record van de langste bru...
Ik zit in mijn onderbroek achter mijn computer. Mijn bovenbroek heb ik uitgetrokken omdat die nat is. Dat komt door de regen.
De zon scheen precies hard genoeg om met een boek op het veldje bij de Amstel te liggen, waar ik graag lig als de zon precies hard genoeg schijnt. Ik was begonn...
De buurvrouw is jarig. De buurman zong haar vanochtend toe met het bekende verjaardagslied Lang zal ze leven (in de gloria). Hij bleek niet erg toonvast. Wat he...
Ik heb het idee dat automobilisten in Amsterdam in toenemende mate weigeren om hun richtingaanwijzer te ontsteken alvorens af te slaan. Zeker weten doe ik dat n...
Ik kan slecht tegen enge films. Na het zien van Get Out ben ik bang in het donker. Ik slaap erg licht, word wakker van elk geluid. Het stikt van de geluiden. Mi...
Met mijn Eurosonic-rugzak heb ik een haat-liefdeverhouding. Liefde omdat hij handig is als je spulletjes mee wil nemen. Haat omdat het lijkt alsof ik het cool v...
Bij het IJ-veer werd ik van achteren aangesproken door een gespeeld-joviale verkoopmedewerker van Amnesty International. ‘Hé man, lekker naar Eurosonic geweest ...
B. had pijn. Echte pijn. Eerst moest ze huilen en toen viel ze flauw. Dat was nadat de man die misschien de dokter was had geweigerd te komen en B. na een slape...
In de nachtbus naar Salvador zat een man die meezong met in het Portugees vertaalde Phil Collins-ballads die hij via zijn koptelefoon beluisterde. Hij klonk als...
Het bankje voor mijn huis is weggehaald. Ik zat er graag, je had er lang zon. Het bankje stond bij een afvalpunt voor vuilnis, glas en papier. Buurtgenoten die ...
Soms belooft zich voor je ogen een drama te ontvouwen waarvoor je je boek, in dit geval het debuut van Lize Spit, even opzij legt, zelfs al staat dat boek zelf ...
Ik had te veel biertjes op en te weinig voedsel en de eerste mug van het jaar sloeg gretig toe (rust in vrede, trut), kortom: ik kon niet slapen. Om de honger t...
Je hebt mensen die voortdurend in de negatieve modus staan afgesteld, die niets doen dan klagen. Ik ben niet zo. (Ik hoop dat ik zo niet ben.)
De leukste plek in Madrid, voor zover je dat kunt beoordelen in drie dagen waarvan je een aanzienlijk deel van de tijd met koorts in bed hebt doorgebracht, is e...
Geregeld vraag ik me af wat er met de Nederlandse economie zou gebeuren als iedereen zich net zo moeizaam laat verleiden tot het kopen van spullen als ik. Ik ko...
Het is niet uit onbeleefd- of verlegenheid dat ik doorgaans niets zeg als ik de sauna van de sportschool betreed. Ik ben nogal geneigd om me aan te passen aan m...
Onderweg naar een concert naderde ik een zebrapad, waarop een man en zijn hondje zojuist waren begonnen met oversteken. Ik kon nog gemakkelijk voor ze langs, ma...
Mijn vriendje nam liedjes van de top 40 op met een cassettebandje. Omdat ik fan was van mijn vriendje ging ik ook liedjes van de top 40 opnemen met een cassette...
Op het fietspad aan de noordzijde van de Rooseveltlaan staat in grote gele letters ‘Stink Partij’ geschreven. De S en de P staan in enorme kapitalen, het leidt ...
Het sneeuwde in Groningen. We zagen een meisje, heel klein, een jaar of drie misschien. Ik zei dat het misschien de eerste keer was dat ze sneeuw zag. Mijn broe...
Er liggen opmerkelijk veel roze spulletjes op mijn bureau. Ik zal ze noemen. Een schrift. Een aansteker. Een kaars. Een bord.
IIk had iemand de laatste roman van Maartje Wortel cadeau gedaan. IJstijd. Hij las het en schreef er een stukje over op Facebook. Het stukje was min of meer in ...