Lola kijkt wantrouwig om haar heen. Het lokaal in het noodgebouw van het Ouder en Kindcentra Zeeburg is gevuld met mensen die of op hun blackberry kijken of met een wit plastic roerstaafje door de Rooibos thee roeren. Ze doen alles met een bepaalde concentratie waar Lola niet zo goed tegen kan. Ze onderdrukt de neiging om op haar stoel te gaan en iets obsceens te schreeuwen. De deur van het lokaal gaat open en een vrouw met sluik haar en een ronde bril komt binnen. Ze heeft een ovaalvormig gezicht. Ze glimlacht naar iedereen en houdt haar handen achter haar rug. Ze lijkt op een non, denkt Lola en bijt op de nagel van haar rechter wijsvinger.